Όταν κάναμε ένα Master Class Τοποστρατηγικής και Χρονοστρατηγικής στην Ερείκουσα το 2013 και στους Οθωνούς το 2015, όπου αναδείξαμε το θέμα της ΑΟΖ σε επίπεδο Περιφέρειας, η αντιμετώπιση ήταν ανάλογη με τη συνάντηση τρίτου τύπου, ενώ η επαφή του Sagan ήταν ονειρική. Έτσι με τον πρώτο γύρο αδειοδότησης του 2014 δεν είναι μια ιστορική αλλαγή, αφού ο κόσμος δεν ήταν ούτε προετοιμασμένος ούτε ενημερωμένος κι επειδή μετά μπήκαμε σε μια παράξενη ιδεολογική φάση που ήθελε να απορρίψει τα πάντα, επειδή αλλάξαμε κυβέρνηση και δεν μπορούσε να κάνει τις ίδιες κινήσεις που θεωρούσε απαράδεκτες όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Έτσι χρειάστηκε να περιμένουμε τον τρίτο Υπουργό Ενέργειας για να παράξει το έργο που δεν έκαναν οι δύο προηγούμενοι. Το 2014 εκδόθηκαν 20 θαλάσσια οικόπεδα και είχαμε λόγω αυτών των προβλημάτων υποψηφιότητες μόνο στα 1,2 και 10. Έτσι οι διαλέξεις για την ελληνική ΑΟΖ ενώ ήταν όλο και περισσότερες παρέμεναν μετέωρες σε πρακτικό επίπεδο έως το 2017. Τώρα βλέπουμε ότι έρχεται η δικαίωση και για το Ιόνιο με αυτή τη νέα περιοχή που αγγίζει τα προηγούμενα θαλάσσια οικόπεδα 4,5 και 6. Έρχεται λοιπόν να συμπληρώσει ένα κενό μεταξύ 1,2 και 10. Τώρα βλέπουμε ένα αληθινό μέλλον με την ενέργεια στο Ιόνιο. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι όσα διδάσκουμε στα Masterclasses δεν είναι μόνο θεωρητικά και μαθηματικά, είναι θέματα στρατηγικής που χαράζουν το μέλλον της Ελλάδας και των Περιφερειών της που έχουν άμεση σχέση με τα υποθαλάσσια κοιτάσματα. Η ελληνική ΑΟΖ είναι ένα όραμα που σιγά σιγά υλοποιείται χάρη στα θαλάσσια οικόπεδα και τις θαλάσσιες περιοχές. Γίνεται όμως ταυτόχρονα ένα εργαλείο όλο και πιο ισχυρό για τη γεωπολιτική θέση της πατρίδας μας τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Έτσι πρέπει και αυτή να ενισχυθεί θεσμικά. Το έχουμε πει και εξηγήσει στο Καστελλόριζο το 2011, στη Γαύδο το 2012, στην Ερείκουσα το 2013, στο Αγαθονήσι το 2014, στους Οθωνούς το 2015, στα Ψαρά το 2016. Αυτό θα κάνουμε και στους Λειψούς το 2017. Διότι αυτός ο αγώνας έχει νόημα για την ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ και βέβαια και για τις οριοθετήσεις της. Διότι προσφέρει άλλες δυνατότητες για το μέλλον αφού βασίζεται στην ενέργεια και στη στρατηγική κι όχι μόνο στην πολιτική και την οικονομία. Η ΑΟΖ είναι πιο θεμελιακή για τη χώρα. Τώρα αρχίζουν να το αντιλαμβάνονται όλο και περισσότεροι αλλά ακόμα και μόνοι θα συνεχίσουμε έως το τέλος και ακόμα πιο μετά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου