Τουρκικά προβλήματα
Του Νίκου Λυγερού
Ακόμα προσπαθούν μερικοί να μας παραπλανήσουν με το θέμα του θερμού επεισοδίου εντός του καλοκαιριού. Είχαμε πριν τις εκλογές και την προεκλογική περίοδο για να υπάρχει μία δικαιολογία χρήσης αυτού του επιχειρήματος, αλλά είδαμε αμέσως μετά το εκλογικό αποτέλεσμα ότι όλοι όσοι το είχαν προωθήσει για πολιτικάντικους λόγους και μόνο, σταμάτησαν αμέσως την προπαγάνδα για να ασχοληθούν με την οργάνωση κομματικών υποθέσεων λες και δεν έγινε απολύτως τίποτα. Επίσης συζητάμε για το θέμα σαν να είναι θέμα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ενώ ουσιαστικά είναι πρόβλημα του ΝΑΤΟ με την Τουρκία και το απέδειξε η απόφαση του Αμερικανού Προέδρου σε σχέση με τα F35 ως απάντηση για το θέμα των S-400. Κατά συνέπεια το όλο πρόβλημα δεν είναι ζήτημα ελληνο-τουρκικών σχέσεων αλλά ευρύτερο, διότι η Τουρκία παρόλο που είναι στο ΝΑΤΟ θέλει να συμμαχήσει με τη Ρωσία για να παίξει ένα ρόλο πιο ενεργό στη Συρία και στο Ιράκ υπό την αιγίδα της, αλλά και για να μη χάσει κομμάτια της κυριαρχίας της λόγω δημιουργίας του Κουρδιστάν, πράγμα το οποίο βλέπουν θετικά τόσο οι Αμερικανοί όσο και οι Ευρωπαίοι. Η Τουρκία ενώ δείχνει ότι είναι επιθετική, απλώς κάνει πιο γερή άμυνα στο μυαλό της γιατί θέλει να θωρακίσει την ύπαρξή της, αλλά μάταια βέβαια.
Η ρωσική στροφή της Τουρκίας
Του Νίκου Λυγερού
Η ρωσική στροφή της Τουρκίας οφείλεται στις βλέψεις που έχει στη Μέση Ανατολή και ειδικά στη Συρία και το Ιράκ με το πρόσχημα της ασφάλειάς της, ενώ θέλει να επεκταθεί για να αφοπλίσει τους Κούρδους που ζουν σε αυτές τις περιοχές και που θα μπορούσαν να ενωθούν για να δημιουργήσουν το Κουρδιστάν. Έτσι όσοι θέλουν να επικεντρωθούν στα θέματα της Ελλάδας και της Κύπρου, δεν καταλαβαίνουν ποια είναι η αληθινή διάθεση της Τουρκίας. Διότι βλέπει ότι οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι έχουν την ίδια άποψη για τις κινήσεις της στην κυπριακή ΑΟΖ και γι’ αυτό θεωρεί ότι μπορεί να είναι μόνο ένα μέτρο πίεσης για νέες διαπραγματεύσεις σε κοινοτικό επίπεδο. Αλλά βλέπει ότι δεν μπορεί να πάει και πολύ πιο πέρα, γι’ αυτό εκφράζεται πιο ελεύθερα από την πλευρά της στεριάς στη Μέση Ανατολή. Και αυτό είναι το κομβικό της σημείο αφού δεν έχει πλαίσιο να παίξει από την πλευρά της Ευρώπης. Έτσι ασχολείται όλο και περισσότερο με το ανατολικό της εδαφικό πρόβλημα διότι βλέπει ότι η κουρδική επιρροή μεγαλώνει όλο και περισσότερο και είναι αποδεκτή από την Ευρώπη και την Αμερική. Ενώ η Ρωσία υποστηρίζει στην περιοχή άμεσα αλλά και έμμεσα τις απαράδεκτες παρεμβάσεις της Τουρκίας απέναντι στους αθώους πληθυσμούς.
Του Νίκου Λυγερού
Ακόμα προσπαθούν μερικοί να μας παραπλανήσουν με το θέμα του θερμού επεισοδίου εντός του καλοκαιριού. Είχαμε πριν τις εκλογές και την προεκλογική περίοδο για να υπάρχει μία δικαιολογία χρήσης αυτού του επιχειρήματος, αλλά είδαμε αμέσως μετά το εκλογικό αποτέλεσμα ότι όλοι όσοι το είχαν προωθήσει για πολιτικάντικους λόγους και μόνο, σταμάτησαν αμέσως την προπαγάνδα για να ασχοληθούν με την οργάνωση κομματικών υποθέσεων λες και δεν έγινε απολύτως τίποτα. Επίσης συζητάμε για το θέμα σαν να είναι θέμα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ενώ ουσιαστικά είναι πρόβλημα του ΝΑΤΟ με την Τουρκία και το απέδειξε η απόφαση του Αμερικανού Προέδρου σε σχέση με τα F35 ως απάντηση για το θέμα των S-400. Κατά συνέπεια το όλο πρόβλημα δεν είναι ζήτημα ελληνο-τουρκικών σχέσεων αλλά ευρύτερο, διότι η Τουρκία παρόλο που είναι στο ΝΑΤΟ θέλει να συμμαχήσει με τη Ρωσία για να παίξει ένα ρόλο πιο ενεργό στη Συρία και στο Ιράκ υπό την αιγίδα της, αλλά και για να μη χάσει κομμάτια της κυριαρχίας της λόγω δημιουργίας του Κουρδιστάν, πράγμα το οποίο βλέπουν θετικά τόσο οι Αμερικανοί όσο και οι Ευρωπαίοι. Η Τουρκία ενώ δείχνει ότι είναι επιθετική, απλώς κάνει πιο γερή άμυνα στο μυαλό της γιατί θέλει να θωρακίσει την ύπαρξή της, αλλά μάταια βέβαια.
Η ρωσική στροφή της Τουρκίας
Του Νίκου Λυγερού
Η ρωσική στροφή της Τουρκίας οφείλεται στις βλέψεις που έχει στη Μέση Ανατολή και ειδικά στη Συρία και το Ιράκ με το πρόσχημα της ασφάλειάς της, ενώ θέλει να επεκταθεί για να αφοπλίσει τους Κούρδους που ζουν σε αυτές τις περιοχές και που θα μπορούσαν να ενωθούν για να δημιουργήσουν το Κουρδιστάν. Έτσι όσοι θέλουν να επικεντρωθούν στα θέματα της Ελλάδας και της Κύπρου, δεν καταλαβαίνουν ποια είναι η αληθινή διάθεση της Τουρκίας. Διότι βλέπει ότι οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι έχουν την ίδια άποψη για τις κινήσεις της στην κυπριακή ΑΟΖ και γι’ αυτό θεωρεί ότι μπορεί να είναι μόνο ένα μέτρο πίεσης για νέες διαπραγματεύσεις σε κοινοτικό επίπεδο. Αλλά βλέπει ότι δεν μπορεί να πάει και πολύ πιο πέρα, γι’ αυτό εκφράζεται πιο ελεύθερα από την πλευρά της στεριάς στη Μέση Ανατολή. Και αυτό είναι το κομβικό της σημείο αφού δεν έχει πλαίσιο να παίξει από την πλευρά της Ευρώπης. Έτσι ασχολείται όλο και περισσότερο με το ανατολικό της εδαφικό πρόβλημα διότι βλέπει ότι η κουρδική επιρροή μεγαλώνει όλο και περισσότερο και είναι αποδεκτή από την Ευρώπη και την Αμερική. Ενώ η Ρωσία υποστηρίζει στην περιοχή άμεσα αλλά και έμμεσα τις απαράδεκτες παρεμβάσεις της Τουρκίας απέναντι στους αθώους πληθυσμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου