Κάθε σύμβαση θωρακίζει την ΑΟΖ μας
Του Ν. Λυγερού
Κάθε νέα σύμβαση που πετυχαίνουμε με τις πετρελαϊκές εταιρείες υδρογονανθράκων, θωρακίζει όλο και περισσότερο την ΑΟΖ μας και κατά συνέπεια την Ελλάδα. Διότι η ΑΟΖ δεν είναι μόνο μία οικονομική οντότητα αλλά και μία στρατηγική, πράγμα που σημαίνει ότι όσο πιο ισχυρή είναι τόσο πιο πολύ μας αναβαθμίζει τη γεωστρατηγική μας. Όλες οι συμβάσεις που πετυχαίνουμε, αν δεν βλέπουμε ακόμα την αξία τους, ας φανταστούμε ότι τις είχε πετύχει η Τουρκία και θα βλέπαμε ποιο θα ήταν το πρόβλημα. Το γεγονός ότι οι συμβάσεις που υπογράψαμε είναι όλες με χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του ΝΑΤΟ, μόνο τυχαίο δεν είναι και σημαίνει ότι
εξασφαλίζουμε και κάτι περισσότερο από μία οικονομική συμφωνία. Παίζουμε με μεγάλους παίκτες εντός δύο μεγάλων υπερδομών που παίζουν ένα ρόλο καθοριστικό και καταλυτικό για τις επόμενες εξελίξεις. Πρέπει αυτά τα στοιχεία να τα αξιοποιήσουμε για να προλάβουμε άλλες κινήσεις που ακόμα και αν είναι απεγνωσμένες από άλλη χώρα πάντα ποντάρουν στις καθυστερήσεις μας, αλλά και σε λανθασμένες πολιτικές επιλογές. Αν όμως έχουμε ένα όραμα και μία υψηλή στρατηγική, κανείς δεν μπορεί να μας εμποδίσει για να αποκτήσουμε ένα νέο στρατηγικό ρόλο εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της Ανατολικής Μεσογείου. Έτσι κάθε νέο κομμάτι μεγάλης αξίας που τοποθετούμε ενεργά πάνω στη γεωστρατηγική μας σκακιέρα, μας αναβαθμίζει και μας επιτρέπει να έχουμε άλλη διαπραγματευτική ισχύ σε υψηλό επίπεδο. Δηλαδή πρέπει να χρησιμοποιήσουμε αποτελεσματικά όλα τα δεδομένα που έχουμε, για να τα ενσωματώσουμε σε μία υψηλή στρατηγική.
Αν οι Σκοπιανοί καίνε ελληνικές σημαίες
Του Ν. Λυγερού
Αν οι Σκοπιανοί καίνε Ελληνικές, Αλβανικές και Βουλγαρικές σημαίες στη Μελβούρνη ποιο είναι το θέμα που έχει λύσει το Προσύμφωνο των Πρεσπών που δεν έχει γίνει ακόμα Συμφωνία σε νατοϊκό επίπεδο; Δηλαδή ποια είναι η μεγάλη επιτυχία που κατάφερε η ομάδα διαπραγμάτευσης; Ποιος δεν βλέπει από τώρα την αποτυχία αυτής της κίνησης; Και ποιος θα προστατέψει τον Ελληνισμό από τέτοιες επιθέσεις που αποτελούν δείγματα βαρβαρότητας; Στην πραγματικότητα φαίνεται από τώρα το προβληματικό υπόβαθρο που υπάρχει και που δεν μπορεί να ανατραπεί από αυτό το Προσύμφωνο. Επίσης επειδή έχουμε εξετάσει τη δομή του, ξέρουμε πόσο θεμελιακά είναι λανθασμένη και όχι μόνο στα άρθρα 1 και 7. Σε πιο γενικό πλαίσιο βλέπουμε ότι η νέα κυβέρνηση ανατρέπει ένα ένα τα σημεία που είχε καθιερώσει η προηγούμενη: επανέρχεται ο σημαιοφόρος που δεν είναι τυχαίος πια, επανέρχεται ο Παύλος Μελάς και οι Μακεδονομάχοι. Γιατί λοιπόν πρέπει να περιμένουμε τα αποτελέσματα της κοινής επιτροπής εμπειρογνωμόνων για τα βιβλία της ιστορίας και δεν αλλάζουμε από τώρα τη σύνθεση αυτής της επιτροπής από την ελληνική πλευρά έτσι ώστε να παλέψουμε ορθολογικά και στρατηγικά ενάντια στο Άρθρο 8 και ειδικά στην παράγραφο Γ που βασίζεται στο άρθρο 20.4. Ενώ προχωράμε στα θέματα της ελληνικής ΑΟΖ με τις δύο νέες συμβάσεις με την κοινοπραξία Exxon Mobil, Total και Ελληνικά Πετρέλαια για τις θαλάσσιες περιοχές Δυτικά Κρήτης και ΝοτιοΔυτικά Κρήτης γιατί αφήνουμε το προβληματικό άρθρο 13 περί πρόσβασης στην ελληνική ΑΟΖ; Τα προβλήματα υπάρχουν, ας τα λύσουμε επιτέλους με στρατηγικό τρόπο.
Του Ν. Λυγερού
Κάθε νέα σύμβαση που πετυχαίνουμε με τις πετρελαϊκές εταιρείες υδρογονανθράκων, θωρακίζει όλο και περισσότερο την ΑΟΖ μας και κατά συνέπεια την Ελλάδα. Διότι η ΑΟΖ δεν είναι μόνο μία οικονομική οντότητα αλλά και μία στρατηγική, πράγμα που σημαίνει ότι όσο πιο ισχυρή είναι τόσο πιο πολύ μας αναβαθμίζει τη γεωστρατηγική μας. Όλες οι συμβάσεις που πετυχαίνουμε, αν δεν βλέπουμε ακόμα την αξία τους, ας φανταστούμε ότι τις είχε πετύχει η Τουρκία και θα βλέπαμε ποιο θα ήταν το πρόβλημα. Το γεγονός ότι οι συμβάσεις που υπογράψαμε είναι όλες με χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του ΝΑΤΟ, μόνο τυχαίο δεν είναι και σημαίνει ότι
εξασφαλίζουμε και κάτι περισσότερο από μία οικονομική συμφωνία. Παίζουμε με μεγάλους παίκτες εντός δύο μεγάλων υπερδομών που παίζουν ένα ρόλο καθοριστικό και καταλυτικό για τις επόμενες εξελίξεις. Πρέπει αυτά τα στοιχεία να τα αξιοποιήσουμε για να προλάβουμε άλλες κινήσεις που ακόμα και αν είναι απεγνωσμένες από άλλη χώρα πάντα ποντάρουν στις καθυστερήσεις μας, αλλά και σε λανθασμένες πολιτικές επιλογές. Αν όμως έχουμε ένα όραμα και μία υψηλή στρατηγική, κανείς δεν μπορεί να μας εμποδίσει για να αποκτήσουμε ένα νέο στρατηγικό ρόλο εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της Ανατολικής Μεσογείου. Έτσι κάθε νέο κομμάτι μεγάλης αξίας που τοποθετούμε ενεργά πάνω στη γεωστρατηγική μας σκακιέρα, μας αναβαθμίζει και μας επιτρέπει να έχουμε άλλη διαπραγματευτική ισχύ σε υψηλό επίπεδο. Δηλαδή πρέπει να χρησιμοποιήσουμε αποτελεσματικά όλα τα δεδομένα που έχουμε, για να τα ενσωματώσουμε σε μία υψηλή στρατηγική.
Αν οι Σκοπιανοί καίνε ελληνικές σημαίες
Του Ν. Λυγερού
Αν οι Σκοπιανοί καίνε Ελληνικές, Αλβανικές και Βουλγαρικές σημαίες στη Μελβούρνη ποιο είναι το θέμα που έχει λύσει το Προσύμφωνο των Πρεσπών που δεν έχει γίνει ακόμα Συμφωνία σε νατοϊκό επίπεδο; Δηλαδή ποια είναι η μεγάλη επιτυχία που κατάφερε η ομάδα διαπραγμάτευσης; Ποιος δεν βλέπει από τώρα την αποτυχία αυτής της κίνησης; Και ποιος θα προστατέψει τον Ελληνισμό από τέτοιες επιθέσεις που αποτελούν δείγματα βαρβαρότητας; Στην πραγματικότητα φαίνεται από τώρα το προβληματικό υπόβαθρο που υπάρχει και που δεν μπορεί να ανατραπεί από αυτό το Προσύμφωνο. Επίσης επειδή έχουμε εξετάσει τη δομή του, ξέρουμε πόσο θεμελιακά είναι λανθασμένη και όχι μόνο στα άρθρα 1 και 7. Σε πιο γενικό πλαίσιο βλέπουμε ότι η νέα κυβέρνηση ανατρέπει ένα ένα τα σημεία που είχε καθιερώσει η προηγούμενη: επανέρχεται ο σημαιοφόρος που δεν είναι τυχαίος πια, επανέρχεται ο Παύλος Μελάς και οι Μακεδονομάχοι. Γιατί λοιπόν πρέπει να περιμένουμε τα αποτελέσματα της κοινής επιτροπής εμπειρογνωμόνων για τα βιβλία της ιστορίας και δεν αλλάζουμε από τώρα τη σύνθεση αυτής της επιτροπής από την ελληνική πλευρά έτσι ώστε να παλέψουμε ορθολογικά και στρατηγικά ενάντια στο Άρθρο 8 και ειδικά στην παράγραφο Γ που βασίζεται στο άρθρο 20.4. Ενώ προχωράμε στα θέματα της ελληνικής ΑΟΖ με τις δύο νέες συμβάσεις με την κοινοπραξία Exxon Mobil, Total και Ελληνικά Πετρέλαια για τις θαλάσσιες περιοχές Δυτικά Κρήτης και ΝοτιοΔυτικά Κρήτης γιατί αφήνουμε το προβληματικό άρθρο 13 περί πρόσβασης στην ελληνική ΑΟΖ; Τα προβλήματα υπάρχουν, ας τα λύσουμε επιτέλους με στρατηγικό τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου