Από το viadiplomacy
Στο Viadiplomacy έχουμε σταματήσει να αναπαράγουμε την Γενί Σαφάκ εδώ και πάρα πολύ καιρό. Σκεφτόμαστε και πολύ σοβαρά να σταματήσουμε να αναπαράγουμε και τα μηνύματα του Τούρκου Προέδρου που απευθύνονται ουσιαστικά στους Τούρκους πολίτες.
Και τα Ελληνικά ΜΜΕ, όσα τουλάχιστον έχουν την δυνατότητα, θα πρέπει πλέον να σταματήσουν να λειτουργούν ως κομιστές της ήττας, της απαξίωσης των πολιτικών και κυρίως, της Ελληνικής Διπλωματίας και των Ενόπλων Δυνάμεων. Ναι η γκρίνια φέρνει κλικ και νούμερα, ναι η ηττοπάθεια φέρνει νούμερα (αριθμητικά και άλλα), αλλά σε αυτές τις δύσκολες ώρες, όλοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Και τις ευθύνες τους πρέπει να τις αναλάβουν πρώτα από όλα οι πολίτες. Όταν ,με την σειρά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός της χώρας και ο Υπουργός Άμυνας κάνουν δηλώσεις που είναι αποτέλεσμα της Εξωτερικής Πολιτικής, θα πρέπει όλοι να βουτάμε δυο και τρεις φορές τα δάχτυλα μας στο μυαλό πριν γράψουμε στο πληκτρολόγιο, και πρέπει να το κάνουμε όλοι μας γιατί υπάρχουν και μίμοι, οι οποίοι προκειμένου να κερδίσουν τις εντυπώσεις ευτελίζουν ακόμη και τους θεσμούς.
Αλήθεια, ποιοι είμαστε όλοι εμείς που ξέρουμε τι πρέπει να κάνει ο Πρωθυπουργός, ποιοι είμαστε όλοι εμείς που ζητάμε όταν μιλάει ο Υπουργός Άμυνας να βγαίνουν από το στόμα του Patriot, και ειδικά, ποιοι είμαστε όλοι εμείς που θα χλευάσουμε και θα χαρακτηρίσουμε ανίκανο τον Υπουργό Εξωτερικών της χώρας. Μήπως είμαστε κάποιοι που θέλουμε να δημιουργήσουμε κοινό για τις επόμενες εκλογές, μήπως είμαστε κάποιοι που οι αναλύσεις μας δεν βγαίνουν και προσπαθούμε να απαξιώσουμε την κάθε επιτυχία, η τέλος, μήπως είμαστε κάποιοι που κάνουμε αντιπολίτευση πάνω στο μέλλον του Έθνους και του Ελληνισμού
Σε ένα προηγούμενο άρθρο μου με τίτλο «Αδυνατούν να πούνε σε ένα λαό που έχει μαλθακώσει και ζει σε φαντασιώσεις τι έρχεται» ανέφερα «αντίθετα στην Ελλάδα, ο Ελληνικός Λαός εκστασιασμένος από το κρασί του 21 και τις ιαχές των ηρώων στα Βουνά της Πίνδου, θεωρεί ότι δεν χρειάζεται να δει την πραγματικότητα κατάματα για δύο βασικούς λόγους. Πρώτον, ως επικτητής του Ελληνισμού και τον ηρώων που απελευθέρωσαν το Έθνος με αγώνες, νομίζει πως αρκούν αυτά για την «εκπαίδευση» του. Άλλωστε, ποιος Έλληνας δεν το έχει αποδείξει με τα ηρωικά του σχόλια στα Social, που απαξιώνει δίχως τέλος την χώρα του, τους ηγέτες του, τους διπλωμάτες, ακόμα και τις Ένοπλες Δυνάμεις σε μερικές περιπτώσεις.
Δεύτερον, ο Ελληνικός Λαός θεωρεί για κάποιο μυστήριο λόγο, πως ότι και να συμβεί οι άλλοι έχουν την υποχρέωση να τον βοηθήσουν, λες και τα κράτη λειτουργούν με το «θυμάσαι που σε κατέβασα από τα βελανίδια»
Αυτός ο θανατηφόρος συνδυασμός έχει καταφέρει να μαλθακώσει (και τα 70 συνεχόμενα χρόνια Ειρήνης) τόσο πολύ τον Έλληνα που ακόμα και σε περίπτωση που τολμήσει η πολιτεία να τον εκπαιδεύσει για σεισμό, την επόμενη ώρα θα έχουν αδειάσει τα Super Market.»
Όλα τα παραπάνω τα είδαμε και με το θέμα της Διάσκεψης στο Βερολίνο. Η Κατερίνα Καλεντερίδου και πριν ανακοινωθεί η άφιξη του Χάφταρ στην Ελλάδα, στο άρθρο της «Η Ελλάδα δεν έχει κανένα λόγο να συμμετέχει στην διάσκεψη για την Λιβύη» σημείωνε «παρασυρόμενη από την κοινή γνώμη και τα δημοσιεύματα, η Ελληνική Κυβέρνηση αναγκάστηκε μέσω του Κυβερνητικού Εκπροσώπου να δηλώσει ότι έχει κάνει «αίτημα» για συμμετοχή της χώρας στην διάσκεψη για την Λιβύη. «Κανείς δεν μπορεί να πει ότι η Ελλάδα είναι απούσα αλλά αντίθετα βρίσκεται στο κέντρο των εξελίξεων. Θέλουμε να συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε πρωτοβουλία στο επίπεδο αναζήτησης πολιτικής λύσης», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Στέλιος Πέτσας
Όμως στην προσπάθεια να εξηγηθεί η στάση της χώρας στην κοινή γνώμη, ουσιαστικά η Ελλάδα παρουσιάζεται σαν «Διπλωματικός Επαίτης» την ώρα που δεν έχει κανέναν λόγο να βρίσκεται εκεί.»
Τα έγραφε όλα αυτά την ώρα που στο σύνολο τους αρθρογράφοι, σχολιαστές και χρήστες με μια προβιά ηττοπάθειας πυροβολούσαν την Ελληνική Εξωτερική πολιτική. Ναι το άρθρο έγραφε ουσιαστικά, και που αποδείχθηκε και προφητικό, και τι έγινε που δεν πάμε Βερολίνο, είχε χτιστεί κάποιος ρόλος τα προηγούμενα χρόνια που θα έπρεπε να τον παίξουμε τώρα;
Και τι έγινε τελικά, η Ελλάδα θα κληθεί στην επόμενη Διάσκεψη ως σοβαρός παίκτης. Και είναι σοβαρός παίκτης γιατί η χώρα είναι και πάλι στην μεριά των νικητών, και είναι σοβαρός παίκτης και αποκτά ρόλο κουβαλώντας μια δεκαετή κρίση όπου άλλες χώρες θα είχαν διαλυθεί κοινωνικά και πολιτικά, είναι παίκτης και αποκτά ρόλο γιατί ξέρει να διαλέγει συμμάχους, αυτούς που δεν τάζουν ποδοσφαιρικές ομάδες, μπαλέτα και βιολιά, αλλά ασφάλεια που προέρχεται από την οικονομία και την τεχνολογία.
Και στην χώρα θα πρέπει να επικρατήσει, αν έχεις λεφτά έχεις όπλα, αν έχεις όπλα έχεις λεφτά.
ΠΗΓΗ viadiplomacy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου