Με “στημένα” δημοσιεύματα, που πλέον συντεταγμένα δημοσιεύονται και στον τύπο ευρείας κυκλοφορίας στην Τουρκία, η αυτοαποκαλούμενη “ηγεσία” της Μουσουλμανικής Μειονότητας στη Θράκη, διασύρει την Ελλάδα, διασύρει τη Θράκη, και ζητά παρέμβαση της Τουρκικής Κυβέρνησης με το προκλητικό sos “Η Δυτική Θράκη Αδειάζει – Απαιτείται ανταπόκριση έκτακτης ανάγκης”.
Πιο συγκεκριμένα, σε δημοσίευμα της εφημερίδας Olay Gazetesi, σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμα,
γίνεται εκτενής αναφορά στη Μουσουλμανική Μειονότητα της Δυτικής Θράκης, της Ελληνικής Θράκης δηλαδή, φιλοξενόντας δηλώσεις όλων εκείνων των στελεχών που δημιουργούν καθημερινά ζητήματα, χρηματοδοτούνται απο το Τουρκικό Προξενείο και παράγουν επικίνδυνη πολιτική παραβατικότητα στην ακριτική περιοχή.Αλλά ποιοι είναι οι στόχοι και οι σκοποί;
ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ
Yaz tatilimi memleketim Batı Trakya’da geçirdim.
Bir yandan tatil, diğer yandan da Türk Azınlığın durumu ile ilgili araştırmalar yaptım.
Maalesef durum hiç olmadığı kadar kötü.
Atina pek umut vermediği için Anavatan Türkiye’den beklenti büyük.
***
Gümülcine Türk Gençler Birliği eski Başkanlarından Adnan Selim Ağabeyimle işyerinde kahvelerimizi yudumlarken, bölgeyi uzun yıllar ‘itinayla takip’ eden bir büyüğümüz geldi.
Bir soruma karşılık verdiği şu yanıt bende derin bir iz bıraktı:
“1967 yılından bu yana Türk Azınlık sadece vatandaşlık haklarını kazandı. Buna karşın eğitim başta olmak üzere Lozan’dan kaynaklanan Azınlık haklarını kaybetti.”
Sözü Azınlık eğitimine getirmiştim ki…
Hasan Ali Çavuş’un yazısının tamamı için tıklayın…
Yaz tatilimi memleketim Batı Trakya’da geçirdim.
Bir yandan tatil, diğer yandan da Türk Azınlığın durumu ile ilgili araştırmalar yaptım.
Adında ‘Türk’ kelimesi yer aldığı için tabelaları indirilen derneklerin yöneticilerinden Azınlık okullarına ve velilere, tarladaki çiftçiden esnafa, Bağımlılıkla Mücadele Merkezi yetkililerinden Türkiye Cumhuriyeti Gümülcine Başkonsolosu Murat Ömeroğlu’na, bölgenin önde gelenlerinden turizmcilere ve ailelere kadar her kesimle görüşerek, net bir fotoğraf çekmeye çalıştım.
Maalesef durum hiç olmadığı kadar kötü.
Atina pek umut vermediği için Anavatan Türkiye’den beklenti büyük.
***
Gümülcine Türk Gençler Birliği eski Başkanlarından Adnan Selim Ağabeyimle işyerinde kahvelerimizi yudumlarken, bölgeyi uzun yıllar ‘itinayla takip’ eden bir büyüğümüz geldi.
Bir soruma karşılık verdiği şu yanıt bende derin bir iz bıraktı:
“1967 yılından bu yana Türk Azınlık sadece vatandaşlık haklarını kazandı. Buna karşın eğitim başta olmak üzere Lozan’dan kaynaklanan Azınlık haklarını kaybetti.”
Sözü Azınlık eğitimine getirmiştim ki…
İskeçe’deki Muzaffer Salihoğlu Azınlık Lisesi’nin açılmasından isminin değiştirilmesine kadar varan süreçle ilgili verdiği bilgileri dinleyince ‘pes’ dedim.
Aklıma BTTDD eski Genel Başkanlarından Burhanettin Hakgüder’in Celal Bayar Lisesi’nin adının değiştirilmesini kimlerin istediği ile ilgili açıklamaları geldi.
Merak edenler, BTTDD Genel Merkezi’nin 29 Ocak’la ilgili moderatörlüğünü benim yaptığım programını izleyip detayları öğrenebilir.
Bu arada, tekrar sohbetimize dönecek olursak; ‘ayaklı tarih’ niteliğindeki ağabeyimiz, Türkiye’de üniversiteyi kazanan akrabasından 20 bin lira harç istendiğini de belirterek, şaşkınlığını ifade etti.
Ben de bu konuda, 2013 yılından bu yana yazdığım yazıları hatırlattım kendisine…
Tabii bunlar çok üzücü…
***
Gelelim bölgenin en önemli gelir kaynağı tarıma…
Çiftçi tek kelimeyle kan ağlıyor.
Bir dokunup bin ah işitiyorsunuz.
Örneğin…
Bölgenin uzun yıllardır ekonomik anlamda can damarı tütün tarlalarında bir amcaya sordum.
Nasıl durum?
“Bir iki ay hariç yıl boyunca fidesinin yetiştirilmesinden dikimine, toplanmasına ve kurutulmasına kadar emek harcadığımız dünyanın en iyi basma tütününün kilosunu geçen yıl 4,5 Euro’ya satabildik. Verilen destekler de sıfırlanma noktasına geldi. Bu iş bitti” dedi ve ekledi:
“Buna karşın bir paket sigara 4,5 Euro.”
Demek ki tütün bitmiş falan değil.
Batı Trakyalı çiftçi, düştüğü zor durumdan faydalanılarak sömürülüyor.
***
Geçelim çarşıya…
Orada durum biraz farklı.
Esnaf yaz aylarında Almanya ve Hollanda başta olmak üzere yurtdışından memleketine tatile gelen hemşehrileri ve salgında ertelenen düğünlerin yapılmasıyla biraz nefes almış görünüyor.
Ama ekonomik kriz ve pandeminin açtığı yaralar hala sarılabilmiş değil.
Kısacası…
Batı Trakya, ekonomik olarak kötü durumda…
Diğer yanda Azınlık haklarına yönelik Atina’nın olumsuz tutumu sertleşerek devam ediyor.
İşte bütün bunlar, bölgede çok acı bir tabloyu ortaya çıkarıyor.
Azınlık temsilcileri de, açıklamalarıyla bunu net bir şekilde ortaya koyuyor.
***
Batı Trakya’da uluslararası anlaşmalarla Türk Azınlığı temsil noktasında önemli bir konuma sahip olan müftülerden İskeçe Seçilmiş Müftüsü Ahmet Mete’nin şu sözleri Batı Trakya’daki durumu çok iyi özetliyor ve son dönemin en önemli sorununu ortaya koyuyor:
“Batı Trakya dışarıdan görüldüğü gibi değil. Baskılar, göç devam ediyor, bölge boşalıyor. Birlik ve beraberliğe ihtiyacımız var. Birilerinin yaptığı şekliyle; ‘Bizim insanlar’ diyerek ne hizmet olur, ne de bu dava yükselir. Göçü durdurmak için ekmeğe ihtiyaç var. Bizi dinleyenleri, Batı Trakya’ya hizmete davet ediyorum. Aksi takdirde ‘Bir zamanlar bir Batı Trakya vardı’ demek zorunda kalır bu insanlar.”
***
Bu kara tabloyu aydınlığa çevirecek en önemli şey kuşkusuz eğitim.
Ama gelin görün ki; Atina sistematik bir şekilde Azınlık eğitimine ağır darbeler vuruyor.
Bu alandaki vahim durumu iki önemli isim çok iyi anlatıyor.
Artık bıçağın kemiğe dayandığını belirten Azınlık Okulları Encümenler Birliği Derneği Başkanı Ahmet Kara şöyle devam ediyor:
“2010’dan sonra öğrenci azlığı gerekçe gösterilerek kapatılan azınlık okullarının sayısı 105’e düştü. Bunlardan 2’si azınlık lisesi. Diğerleri ilkokul. Azınlığın Yunanistan’a emanet edildiği 1923’teki 300’lü rakamlardan buralara geldik. ‘Demokrasinin beşiği’ olduğunu iddia eden bir ülkenin uluslararası anlaşmalardaki açık hükümlere rağmen böyle tasarruflarda bulunması utanç verici. Bu konuda 2014 yılından beri devam eden bir yargı süreci var. Şu an AİHM’de. Uluslararası hukuk ayaklar altına alınamaz.”
Batı Trakya Türk Öğretmenler Birliği Başkanı Aydın Ahmet de, Azınlık okullarının Batı Trakya Türkleri’nin geleceği olduğunu vurguluyor ve ekliyor:
“Lozan anlaşması Türk Azınlığa kendi okulunu kurma, yönetme, denetleme, kendi dilinde eğitim verme ve Türk öğretmeleri görevlendirme hakkı veriyor. Buna karşın Atina yönetimi öğrenci azlığını gerekçe göstererek okullarımızı kapatıyor. Lütfen artık Yunanistan okullarımıza dokunmasın. Ayrıca Türkiye’den mezun 100’lerce öğretmenimiz var. Atina bu arkadaşlarımızın ilkokullarda görev yapmasına izin vermiyor.”
***
Gördüğünüz gibi ortada inanılması zor bir tablo var.
Bu noktada Azınlık kurum ve kuruluşlarının çatı örgütü olan Batı Trakya Türk Azınlığı Danışma Kurulu’nun Başkanı İbrahim Şerif’in şu sözleri fazlasıyla dikkat çekiyor:
“Bazı şeyler bizim elimizde değil, Batı Trakya Müslüman Türk Azınlığı’nın elinde değil; bizim boyumuzu aşan devletler arası, ülkeler arası yapılması gerekenler var. İki ülkenin yöneticilerinin bir araya gelip bunları konuşmalarını arzu ediyoruz.”
Şerif ardından da Atina’ya net bir mesaj veriyor:
“Yunanistan uluslararası anlaşmalarla belirlenenleri uygulasa Batı Trakya’da hiç şikayet olmaz. Biz bu ülkede askerlik yapıyoruz, vergi veriyoruz. Zor günlerinde hep devletin yanında olduk. İç savaşta, İtalyan harbinde şehitlerimiz var.”
Önümüzdeki süreçte halkın seçtiği müftü olarak Azınlığı temsil ettiği için Yunanistan’da yine mahkemeye çıkacak olan Şerif, İskeçe Seçilmiş Müftüsü Ahmet Mete ile kendisinin yerine Atina’nın atadığı isimlere ve Vakıf mallarında yaşananlara ilişkin ise şu bilgileri veriyor:
“Atina’nın atadığı müftülerin oturduğu makamlar bir devlet dairesi gibi oldu. Halkla pek irtibatları yok. Azınlık vakıflarındaki yöneticileri de, uluslararası anlaşmalara uymayarak Atina atıyor. Bunlar halka hesap vermiyor.”
Bunlardan anladığımız…
Yunanistan, Türk Azınlığın seçtiği müftüleri uluslararası anlaşmalardaki hükümlere ve AİHM kararına rağmen tanımazken, büyük varlıklara sahip Azınlık vakıflarını da tıpkı müftülüklerde olduğu gibi kendi atadığı, halkın kabul etmediği isimlere emanet ediyor.
Kısacası zor durumdaki Azınlık, atalarından kalan vakıf mallarından da payını alamıyor.
***
Atina’nın, adında Türk kelimesi yer aldığı için kapattığı ve AİHM kararına rağmen açmadığı, buna tepki olarak da geçtiğimiz günlerde bir yürüyüş gerçekleştiren İskeçe Türk Birliği’nin (İTB) Başkanı Ozan Ahmetoğlu, haklı olunan bir konuda her şeye rağmen umudun asla kaybedilmemesi gerektiğini büyük bir heyecanla savunuyor.
İşte o sözleri:
“Yunanistan AİHM kararlarını bir gün mutlaka uygulayacak. İTB ve diğer derneklerimiz eski yasal statülerine kavuşacak.”
Batı Trakya Türkleri’nin unutulmaz lideri merhum Dr. Sadık Ahmet’in 30 yıl önce kurduğu Azınlığın ilk ve tek siyasi partisi DEB’in (Dostluk Eşitlik ve Barış Partisi) Başkanı Çiğdem Asafoğlu da, geleceğe yönelik önemli mesajlar veriyor.
Asafoğlu, DEB’in önünde bir duvar gibi duran yüzde 3 seçim barajının aşılmasına yönelik planları şu sözlerle özetliyor ve kararlılığını ortaya koyuyor:
“DEB Partisi, mutlaka yüzde 3 barajını aşarak Yunanistan Parlamentosu’nda yer alacak. Ben o günlerin yakın olduğuna inanıyorum. Yunanistan’da insan haklarını savunan, insanların kimliğine, kültürüne ve özüne saygı duyan birçok insan yaşıyor. Farklı azınlıklarla, mesela Makedon kardeşlerimizle çok iyi diyaloğumuz var şu anda; işbirliği, koalisyon hedefliyoruz.”
***
Atina’nın ağır baskıları, ekonomik kriz, pandemi, eğitimin üzerindeki kara bulutlar, siyasi temsilde özgür söylemlerin önüne örülen duvar, adında Türk kelimesi yer aldığı için kapatılan dernekler üzerinden yürütülen etnik kimlik inkarı, dini özerkliğe vurulan darbeler ve son olarak hızla artan göç…
Peki bütün bu ağır yüklere Batı Trakya Türkleri psikolojik olarak direnebiliyor mu?
Bu noktada gelin sözü Rodop İli Bağımlılığa Karşı Önlem Alma ve Ruh Sağlığı Merkezi Yönetim Kurulu Başkanı Sibel Mustafaoğlu’na bırakalım.
İşte korkunç uyarısı:
“Batı Trakya’da ekonomik kriz, pandemi ve göç ile birlikte uyuşturucu ve psikiyatrik ilaçların kullanımı çok arttı. Yıllardır bu görevi yürüttüğüm için gidişatı çok iyi biliyorum. Önümüzdeki sürece yönelik endişeliyim.”
***
Özetle…
Gezdim, gördüm, duydum, yaşadım, araştırdım ve yazdım.
Ancak yazacaklarım bunlarla sınırlı değil.
‘Sessiz çığlık’ları ve önerilerimi bir başka yazıya bıraktım.
Bütün bunları bir potada toplayıp değerlendirdiğimde söyleyeceğim şu:
1923 yılında Lozan Antlaşması ile Türkiye Cumhuriyeti’nin garantörlüğünde Yunanistan’a emanet edilen Batı Trakya yoğun bakımda!
Acil müdahale şart.
Umarım, her zaman gerçekleri açık yüreklilikle aktaran Sayın Ahmet Mete’nin de uyarılarında yer verdiği gibi, gelecekte ‘Bir zamanlar bir Batı Trakya vardı’ demek zorunda kalınmaz.
Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Ο κατασκευαστής του δημοσιεύματος, δηλαδη ο εντεταλμένος δημοσιογράφος, επινοεί έναν λοχία (σ.σ. άξιο απορίας Λοχίας ποιου στρατού…), ο οποίος σε ανάρτησή του σε λογαριασμό των κοινωνικών δικτύων, υποτιθέμενα αναφέρει:
“Πέρασα τις καλοκαιρινές μου διακοπές στη γενέτειρά μου, τη Δυτική Θράκη.
Αφενός, έκανα έρευνα για τις διακοπές, και από την άλλη, την κατάσταση της τουρκικής μειονότητας.
Από τους διευθυντές των ενώσεων των οποίων οι πινακίδες αφαιρέθηκαν επειδή η λέξη «Τούρκος» ήταν στο όνομά τους, στα μειονοτικά σχολεία και τους γονείς, από τους αγρότες στα χωράφια στους καταστηματάρχες, από τους υπαλλήλους του Κέντρου Καταπολέμησης του Εθισμού, ο Γενικός Πρόξενος της Δημοκρατίας της Τουρκίας στην Κομοτηνή, Μουράτ Ομερόγλου, από τους ηγέτες της περιοχής στις τουριστικές περιοχές και οικογένειες, για να πάρει μια σαφή εικόνα.
Δυστυχώς, η κατάσταση είναι χειρότερη από ποτέ.
Δεδομένου ότι η Αθήνα δεν προσφέρει πολλές ελπίδες, οι προσδοκίες από την Τουρκία είναι μεγάλες.
***
Ενώ έπινα τον καφέ μας στη δουλειά με τον αδελφό μου Αντνάν Σελίμ, έναν από τους πρώην Προέδρους της Τουρκικής Ένωσης Νέων Κομοτηνής, ένας γέροντας μας που «παρακολουθούσε προσεκτικά» την περιοχή για πολλά χρόνια ήρθε.
Η ακόλουθη απάντηση σε μία από τις ερωτήσεις μου μου άφησε βαθιά εντύπωση:
«Από το 1967, η τουρκική μειονότητα έχει αποκτήσει μόνο δικαιώματα ιθαγένειας. Από την άλλη πλευρά, τα μειονοτικά δικαιώματα που απορρέουν από τη Λωζάνη, ειδικά στην εκπαίδευση, έχασαν τα δικαιώματά τους ».
Έφερα τη λέξη στη μειονοτική εκπαίδευση ότι…
Πέρασα τις καλοκαιρινές μου διακοπές στη γενέτειρά μου, τη Δυτική Θράκη.
Αφενός, έκανα έρευνα για τις διακοπές, και από την άλλη, την κατάσταση της τουρκικής μειονότητας.
T.R. Murat Ömeroğlu, Γενικός Πρόξενος στην Κομοτηνή
Προσπάθησα να βγάλω μια σαφή εικόνα συναντώντας όλους, από τους
διευθυντές των ενώσεων των οποίων οι πινακίδες αφαιρέθηκαν λόγω της
λέξης «τούρκικα» στο όνομά τους, έως μειονοτικά σχολεία και γονείς, από
αγρότες στον τομέα μέχρι καταστηματάρχες, από τους υπαλλήλους του
Κέντρου Καταπολέμησης του Εθισμού, στον Γενικό Πρόξενο της Δημοκρατίας
της Τουρκίας στην Κομοτηνή, Μουράτ Ομερόγλου, από τους ηγέτες της
περιοχής έως επαγγελματίες τουρισμού και οικογένειες.
Δυστυχώς, η κατάσταση είναι χειρότερη από ποτέ.
Δεδομένου ότι η Αθήνα δεν προσφέρει πολλές ελπίδες, οι προσδοκίες από την Τουρκία είναι μεγάλες.
***
Ενώ έπινα τον καφέ μας στη δουλειά με τον αδελφό μου Αντνάν Σελίμ, έναν από τους πρώην Προέδρους της Τουρκικής Ένωσης Νέων Κομοτηνής, ένας γέροντας μας που «παρακολουθούσε προσεκτικά» την περιοχή για πολλά χρόνια ήρθε.
Η ακόλουθη απάντηση σε μία από τις ερωτήσεις μου μου άφησε βαθιά εντύπωση:
«Από το 1967, η τουρκική μειονότητα έχει αποκτήσει μόνο δικαιώματα ιθαγένειας. Από την άλλη πλευρά, τα μειονοτικά δικαιώματα που απορρέουν από τη Λωζάνη, ειδικά στην εκπαίδευση, έχασαν τα δικαιώματά τους ».
Έφερα τη λέξη στη μειονοτική εκπαίδευση ότι…
Όταν άκουσα τις πληροφορίες που έδωσε σχετικά με τη διαδικασία από το άνοιγμα του Λυκείου Μειονοτήτων Μουζάφερ Σαλιόγλου στην Ξάνθη μέχρι την αλλαγή ονόματος, είπα «τα παρατάω».
Θυμήθηκα τις δηλώσεις του Burhanettin Hakgüder, ενός από τους πρώην προέδρους της BTTDD, σχετικά με το ποιος ήθελε να αλλάξει το όνομα του Λυκείου Celal Bayar.
Όσοι είναι περίεργοι μπορούν να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα που συντονίζει η έδρα της BTTDD στις 29 Ιανουαρίου και να μάθουν τις λεπτομέρειες.
Παρεμπιπτόντως, αν επιστρέψουμε ξανά στη συζήτησή μας. Ο μεγαλύτερος αδελφός μας, ο οποίος έχει μια «ιστορία περιπάτου», εξέφρασε την έκπληξή του δηλώνοντας ότι ο συγγενής του, ο οποίος κέρδισε το πανεπιστήμιο στην Τουρκία, ζητήθηκε αμοιβή 20 χιλιάδων λιρών.
Του θύμισα τα άρθρα που έχω γράψει από το 2013 για αυτό το θέμα…
Αυτό βέβαια είναι πολύ λυπηρό …
***
Ας έρθουμε στη γεωργία, τη σημαντικότερη πηγή εισοδήματος της περιοχής …
Ο αγρότης κλαίει απλώς αίμα.
Ένα άγγιγμα και ακούς χίλιους αναστεναγμούς.
Π.χ…
Ρώτησα έναν θείο στα χωράφια καπνού, τα οποία αποτελούσαν την οικονομική δύναμη της περιοχής για πολλά χρόνια.
Πώς είναι η κατάσταση;
«Πέρυσι, μπορέσαμε να πουλήσουμε για 4,5 ευρώ το κιλό από τον καλύτερο καπνό μπάσμα στον κόσμο, για τον οποίο δουλέψαμε όλο το χρόνο, εκτός από έναν ή δύο μήνες, από την καλλιέργεια των δενδρυλλίων έως τη φύτευση, τη συλλογή και την ξήρανση. Η υποστήριξη που δόθηκε έφτασε επίσης στο σημείο μηδέν. Αυτή η δουλειά έχει ολοκληρωθεί », είπε, προσθέτοντας:
«Ωστόσο, ένα πακέτο τσιγάρα είναι 4,5 ευρώ».
Ο καπνός λοιπόν δεν έχει τελειώσει.
Ο αγρότης της Δυτικής Θράκης εκμεταλλεύεται εκμεταλλευόμενος τη δύσκολη κατάστασή του.
***
Πάμε στην αγορά …
Η κατάσταση είναι λίγο διαφορετική εκεί.
Οι έμποροι φαίνεται να έχουν πάρει μια ανάσα με τους συμπατριώτες τους, ειδικά στη Γερμανία και την Ολλανδία, που ήρθαν στις πατρίδες τους για διακοπές το καλοκαίρι και οι γάμοι αναβλήθηκαν κατά τη διάρκεια της επιδημίας.
Αλλά οι πληγές που προκλήθηκαν από την οικονομική κρίση και την πανδημία δεν έχουν ακόμη επουλωθεί.
Εν συντομία…
Η Δυτική Θράκη είναι σε κακή κατάσταση οικονομικά…
Από την άλλη πλευρά, η αρνητική στάση της Αθήνας απέναντι στα δικαιώματα των μειονοτήτων συνεχίζει να σκληραίνει.
Όλα αυτά αποκαλύπτουν μια πολύ θλιβερή εικόνα στην περιοχή.
Οι εκπρόσωποι των μειονοτήτων επίσης το καταδεικνύουν σαφώς με τις δηλώσεις τους.
***
Αχμέτ Μετέ, Εκλεγμένος Μουφτής Ξάνθης
Τα παρακάτω λόγια του Αιρετού Μουφτή Ξάνθης Αχμέτ Μετέ, ενός από
τους μουφτήδες που έχουν σημαντική θέση στην εκπροσώπηση της Τουρκικής
Μειονότητας στη Δυτική Θράκη με διεθνείς συμφωνίες, συνοψίζει πολύ καλά
την κατάσταση στη Δυτική Θράκη και αποκαλύπτει το σημαντικότερο πρόβλημα
της την τελευταία περίοδο:
«Η Δυτική Θράκη δεν είναι αυτό που φαίνεται από έξω. Πιέσεις, η μετανάστευση συνεχίζεται, η περιοχή αδειάζει. Χρειαζόμαστε ενότητα και ενότητα. Όπως κάνουν άλλοι? Λέγοντας «ο λαός μας», ούτε η υπηρεσία ούτε αυτή η αιτία ανεβαίνει. Χρειάζεται ψωμί για να σταματήσει η μετανάστευση. Καλώ όσους μας ακούνε να υπηρετήσουμε τη Δυτική Θράκη. Διαφορετικά, αυτοί οι άνθρωποι θα έπρεπε να πουν: «Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε η Δυτική Θράκη».
***
Αναμφίβολα, η εκπαίδευση είναι το πιο σημαντικό πράγμα που θα μετατρέψει αυτή τη μαύρη εικόνα σε φως.
Έλα όμως να το δεις. Η Αθήνα δέχεται συστηματικά βαριά πλήγματα στη Μειονοτική εκπαίδευση.
Η τελική έκδοση ενός από τα σχολεία έκλεισε στη Δυτική Θράκη.
Δύο σημαντικά ονόματα εξηγούν πολύ καλά τη δεινή κατάσταση σε αυτόν τον τομέα.
Αχμέτ Καρά
Ο Αχμέτ Καρά, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Συμβούλων Μειονοτικών
Σχολείων, δηλώνει ότι το μαχαίρι είναι τώρα στο κόκκαλο και συνεχίζει ως
εξής:
«Μετά το 2010, ο αριθμός των μειονοτικών σχολείων που έκλεισαν λόγω έλλειψης μαθητών μειώθηκε σε 105. Δύο από αυτά είναι μειονοτικά γυμνάσια. Άλλοι είναι δημοτικοί. Weρθαμε εδώ από τους αριθμούς των 300 το 1923, όταν η μειοψηφία ανατέθηκε στην Ελλάδα. Είναι ντροπή που μια χώρα που ισχυρίζεται ότι είναι το «λίκνο της δημοκρατίας» παίρνει τέτοιες αποφάσεις παρά τις σαφείς διατάξεις των διεθνών συμφωνιών. Υπάρχει μια δικαστική διαδικασία για αυτό το ζήτημα που συνεχίζεται από το 2014. Επί του παρόντος στο ΕΔΔΑ. Το διεθνές δίκαιο δεν μπορεί να καταπατηθεί ».
Αϊντίν Αχμέτ
Ο Aydın Ahmet, Πρόεδρος της Ένωσης Τούρκων Δυτικών Θράκων, τονίζει
ότι τα μειονοτικά σχολεία είναι το μέλλον των Τούρκων της Δυτικής Θράκης
και προσθέτει:
«Η Συνθήκη της Λωζάνης επέτρεψε στην τουρκική μειονότητα να ιδρύσει, να διαχειριστεί και να επιβλέψει το δικό της σχολείο.
Δίνει το δικαίωμα στην εκπαίδευση, στη διδασκαλία στη γλώσσα της και στον διορισμό Τούρκων εκπαιδευτικών. Από την άλλη, η διοίκηση της Αθήνας κλείνει τα σχολεία μας, επικαλούμενη την έλλειψη μαθητών. Μην αγγίζετε πια τα ελληνικά σχολεία μας. Έχουμε επίσης 100 δασκάλους που έχουν αποφοιτήσει από την Τουρκία. Η Αθήνα δεν επιτρέπει σε αυτούς τους φίλους να εργάζονται σε δημοτικά σχολεία ».
***
Όπως μπορείτε να δείτε, υπάρχει μια εικόνα που είναι δύσκολο να πιστέψετε.
İbrahim Şerif, Πρόεδρος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης και εκλεγμένος Μουφτής Κομοτηνής
Σε αυτό το σημείο, τα ακόλουθα λόγια του İbrahim Şerif, Προέδρου του
Συμβουλευτικού Συμβουλίου της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης,
που είναι η ομπρέλα οργάνωση των θεσμών και οργανώσεων της Μειονότητας,
τραβούν την προσοχή:
«Ορισμένα πράγματα δεν είναι στα χέρια μας, όχι στα χέρια της μουσουλμανικής τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης. Υπάρχουν πράγματα που πρέπει να γίνουν μεταξύ κρατών και μεταξύ χωρών που είναι πέρα από το ανάστημά μας. Θα θέλαμε οι διαχειριστές των δύο χωρών να συγκεντρωθούν και να μιλήσουν για αυτές ».
Ο σερίφης στέλνει στη συνέχεια ένα σαφές μήνυμα στην Αθήνα:
«Εάν η Ελλάδα εφαρμόσει αυτό που καθορίζεται από τις διεθνείς συμφωνίες, δεν θα υπάρξουν παράπονα στη Δυτική Θράκη. Κάνουμε στρατιωτική θητεία σε αυτή τη χώρα, πληρώνουμε φόρους. Πάντα στεκόμασταν δίπλα στο κράτος σε δύσκολους καιρούς. Έχουμε μάρτυρες στον εμφύλιο πόλεμο, στον ιταλικό πόλεμο ».
Ο Σαρίφ, ο οποίος θα εμφανιστεί ξανά στο δικαστήριο στην Ελλάδα για την εκπροσώπηση της μειονότητας ως μουφτή που εκλέγεται από το λαό το επόμενο διάστημα, δίνει τις ακόλουθες πληροφορίες σχετικά με τον αιρετό μουφτή της Ξάνθης Αχμέτ Μετέ και τα ονόματα που ορίστηκαν από την Αθήνα αντί αυτού και τι συνέβη στα ακίνητα του Ιδρύματος:
«Τα γραφεία των μουφτήδων που διορίστηκαν από την Αθήνα έγιναν σαν κυβερνητικό γραφείο. Δεν έχουν μεγάλη επαφή με το κοινό. Η Αθήνα ορίζει επίσης διαχειριστές σε μειονοτικά ιδρύματα μη συμμορφούμενοι με διεθνείς συμφωνίες. Δεν λογοδοτούν στο κοινό ».
Τι καταλαβαίνουμε από αυτά…
Ενώ η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει τους μουφτήδες που επέλεξε η τουρκική μειονότητα παρά τις διατάξεις στις διεθνείς συμφωνίες και την απόφαση της ΕΣΔΑ, εμπιστεύεται τα ιδρύματα της Μειονότητας με μεγάλα περιουσιακά στοιχεία σε ονόματα που ορίζει, τα οποία το κοινό δεν αποδέχεται, όπως και στα μουφτή.
Εν ολίγοις, η Μειονότητα σε μια δύσκολη κατάσταση δεν μπορεί να πάρει το μερίδιό της από τα ακίνητα που κληρονόμησαν από τους προγόνους τους.
***
Ozan Ahmetoğlu, Πρόεδρος της ITB
Ο Οζάν Αχμετόγλου, ο Πρόεδρος της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης (ITB), που
έκλεισε η Αθήνα επειδή το όνομά της είχε τη λέξη Τουρκική στο όνομά της
και δεν την άνοιξε παρά την απόφαση της ΕΣΔΑ, και η οποία
πραγματοποίησε πορεία ως απάντηση σε αυτό, είπε ότι παρά τα πάντα, η
ελπίδα δεν πρέπει ποτέ να χαθεί σε ένα ζήτημα δικαιολογίας. υποστηρίζει
με ενθουσιασμό.
Εδώ είναι αυτές οι λέξεις:
«Η Ελλάδα θα εφαρμόσει σίγουρα τις αποφάσεις της ΕΣΔΑ μια μέρα. Η ITB και οι άλλες ενώσεις μας θα ανακτήσουν το προηγούμενο νομικό τους καθεστώς ».
Çiğdem Asafoğlu, Πρόεδρος του Κόμματος FEP
Ο αξέχαστος ηγέτης των Τούρκων της Δυτικής Θράκης, ο αείμνηστος Δρ. Η
Çiğdem Asafoğlu, επικεφαλής του πρώτου και μοναδικού πολιτικού κόμματος
της μειονότητας, DEB (Κόμμα Φιλίας, Ισότητας και Ειρήνης), που ιδρύθηκε
από τον Sadık Ahmet πριν από 30 χρόνια, δίνει επίσης σημαντικά μηνύματα
για το μέλλον.
Ο Asafoğlu συνοψίζει τα σχέδια για την υπέρβαση του εκλογικού ορίου του 3 %, που στέκεται σαν τοίχος μπροστά από το FEP, με αυτά τα λόγια και αποκαλύπτει την αποφασιστικότητά του:
«Το Κόμμα FEP θα περάσει σίγουρα το όριο του 3 % και θα πάρει τη θέση του στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Πιστεύω ότι αυτές οι μέρες είναι κοντά. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και σέβονται την ταυτότητα, τον πολιτισμό και την ουσία των ανθρώπων στην Ελλάδα. Έχουμε έναν πολύ καλό διάλογο με διαφορετικές μειονότητες, για παράδειγμα με τους αδελφούς μας Μακεδόνες. Στόχος μας είναι η συνεργασία και ο συνασπισμός ».
***
Οι βαριές πιέσεις της Αθήνας, η οικονομική κρίση, η πανδημία, τα σκοτεινά σύννεφα πάνω στην εκπαίδευση, το τείχος που χτίστηκε μπροστά στον ελεύθερο λόγο στην πολιτική εκπροσώπηση, η άρνηση της εθνικής ταυτότητας μέσω κλειστών ενώσεων επειδή η λέξη τουρκική είναι στο όνομά τους, τα χτυπήματα στη θρησκευτική αυτονομία και τέλος η ραγδαία αυξανόμενη μετανάστευση …
Μπορούν λοιπόν οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης να αντισταθούν ψυχολογικά σε όλα αυτά τα βαριά βάρη;
Σίμπελ Μουσταφάογλου
Σε αυτό το σημείο, ας αφήσουμε τη λέξη στη Σιμπέλ Μουσταφάογλου,
Πρόεδρο του Κέντρου της Ροδόπης για την Πρόληψη κατά του Εθισμού και της
entalυχικής Υγείας.
Εδώ είναι η τρομακτική προειδοποίηση:
«Με την οικονομική κρίση, την πανδημία και τη μετανάστευση στη Δυτική Θράκη, η χρήση ναρκωτικών και ψυχιατρικών φαρμάκων έχει αυξηθεί πολύ. Γνωρίζω πολύ καλά την κατάσταση καθώς κάνω αυτή τη δουλειά εδώ και χρόνια. Ανησυχώ για το μέλλον ».
***
Συνοψίζοντας…
Ταξίδεψα, είδα, άκουσα, έζησα, ερεύνησα και έγραψα.
Ωστόσο, η γραφή μου δεν περιορίζεται σε αυτά.
Άφησα τις «σιωπηλές κραυγές» και τις προτάσεις μου για άλλη ανάρτηση.
Αυτό θα πω όταν τα συγκεντρώσω όλα σε ένα δοχείο και αξιολογήσω:
Η Δυτική Θράκη, που ανατέθηκε στην Ελλάδα υπό τον εγγυητή της Δημοκρατίας της Τουρκίας με τη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923, βρίσκεται σε εντατική θεραπεία!
Απαιτείται ανταπόκριση έκτακτης ανάγκης.
Ελπίζω ότι στο μέλλον, όπως δίνει ο κ. Αχμέτ Μετέ, ο οποίος πάντα μεταφέρει τα γεγονότα ειλικρινά, στις προειδοποιήσεις του, δεν θα χρειαστεί να πει «Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε η Δυτική Θράκη».
ΠΡΟΙΜΙΟ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ;
Είναι σαφές, ότι δεν επρόκειτο για ένα ρεπορτάζ της εφημερίδας που εντοπίζει δημοσιογραφικό θέμα στην Ελληνική Θράκη. Πρόκειται ξεκάθαρα, για ένα δημοσίευμα που κατασκευάστηκε απο τις υπηρεσίες πληροφόρησης της Τουρκικής Κυβέρνσησης, για να λειτουργήσει αφενός μεν ως “μαξιλάρι” στις αντιδράσεις της Μειονότητας στη Θράκη, όσο και να ανοίξει την ατζέντα της “συνδιοίκησης” στη Θράκη.
Η Τουρκία, μετά και τη διπλωματική αλλά και οικονομική της ενδυνάμωση με την εμπλοκή της στην υπόθεση του Αφγανιστάν, θέλοντας να αλλάξει την ατζέντα της απομόνωσης απο τη διεθνή κοινή γνώμη, βάζει εκ νέου στο τραπέζι τρία ζητήματα με “όχημα” την Ελλάδα: Θράκη, Μεσόγειος – Αιγαίο – Γεωτρήσεις, Μεταναστευτικό.
ΝΙΩΘΟΥΝ ΔΥΝΑΤΟΙ!
Εκτός της Τουρκίας όμως, που εκ των πραγμάτων θα εκμεταλλευτεί για άλλη μία φορά τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη για να πετύχει σκοπούς της, οι τοπικοί αυτοαποκαλούμενοι “αρχηγίσκοι” νιώθουν δυνατοί όσο ποτέ άλλοτε και καλοβλέπουν πλέον και είσοδό τους στην Ελληνική Βουλή, αφού διαθέτουν οικονομικές – πολιτικές και διοικητικές δυνάμεις μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπου έχουν πετύχει να ελέγχουν άμεσα και έμμεσα.
Εκτός των εκλεγμένων Δημάρχων που ασυδωτούν καθημερινά εις βάρος του Χριστιανικού πληθυσμού και προωθούν μόνο τις πολιτικές της Τουρκίας σε ελληνικό έδαφος, υπάρχουν και εκείνοι που έχουν εκλεγεί με χριστιανικούς συνδυασμούς, αλλά εκβιαστικά πετυχαίνουν να μπλοκάρουν τον κάθε ένα Δήμαρχο και επικεφαλής της παράταξης, απειλώντας μέχρι και με αποχωρήσεις αν δεν πάρουν αυτά που ζητούν.
Ετσι, η παρουσία τους, θεωρείται δυνατή και καθοριστική, ρυθμιστική σε κάθε περίπτωση και κανείς τοπικός παράγοντας δεν τολμά να έρθει σε ρήξη μαζί τους. Το αντίθετο, δεν είναι λίγοι εκείνοι, που έχουν συνεργαστεί στο πρόσφατο παρελθόν αλλά και παλιότερα, με τους Ψευδομουφτήδες, με τα στελέχη της αυτοαποκαλούμενης και παράνομης Τουρκικής Ενωσης Ξάνθης, προκειμένου να πετύχουν την εκλογή τους σε Δήμο και Περιφέρεια.
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Είναι πέρα ως πέρα επιβεβλημένο πλέον, ότι η Ελληνική Κυβέρνηση, δια των συντεταγμένων θεσμικών οργάνων της, θα πρέπει να παρέμβει καθοριστικά και να θέσει στο περιθώριο όλες εκείνες τις αυθαιρεσίες και τις αντισυνταγματικές πρακτικές των αυτοδιοικητικών στη Θράκη, που δίνουν καταρχήν δύναμη και δυνατότητα να εφαρμόζεται το σύστημα “συνδιαχείρισης και συνδιοίκησης” που επιχειρεί η Τουρκία στην περιοχή.
Οι Δήμαρχοι και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι ή οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι δεν είναι δυνατό να επιχειρούν εξωτερική πολιτική, πέφτοντας στην παγίδα της Τουρκίας, όταν το θέμα καταρχήν αφορά την εσωτερική πολιτική σκηνή, πρόκειται για έλληνες πολίτες, χριστιανούς και μουσουλμάνους, και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μετατρέπει τα εσωτερικά της χώρας σε διμερή διπλωματικά μέσα επίτευξης αλλότριων στόχων.
Η λειτουργία των Ψευδουμουφτειών και των Ενώσεων που ελέγχονται απο την Τουρκία, είναι ΠΑΡΑΝΟΜΗ και πρέπει να πάψει επισήμως η ύπαρξή τους.
Το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής, θα πρέπει να περιοριστεί στα διπλωματικά του υπηρεσιακά καθήκοντα, άλλως να κλείσει με παρέμβαση του Ελληνικού ΥΠΕΞ. Αλλωστε, το Προξενείο Θεσσαλονίκης, δύναται να εξυπηρετήσει κάθε άλλη ανάγκη διπλωματικών αναγκών.
Και τέλος, ο κάθε ένας αυτοδιοικητικός που εξυπηρετεί ανοιχτά τα συμφέροντα της Τουρκίας, θα πρέπει να παύει των καθηκόντων του, βάσει των όσων προβλέπει το Ελληνικό Σύνταγμα και ο Κώδικας των Δήμων.
Αν όλα αυτά δεν γίνουν, τότε ας εκκινήσει ανοιχτά η συζήτηση της συνδιοίκησης στη Θράκη!
Το πολιτικό και διπλωματικό “κρυφτούλι” δεν ωφελεί κανέναν και ιδιαίτερα τους κατοίκους της Θράκης που είναι έρμαια μιας πολιτικής εκρεμμότητας τόσα χρόνια…
Απο την οποία εκρεμμότητα θησαυρίζουν πολλοί και απο τις δύο πλευρές!
ΠΗΓΗ: thrace-news.gr
ΠΗΓΗ infognomonpolitics
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου