Γιάννης Νικήτας
Το πρόγραμμα απόκτησης νέων μονάδων επιφανείας για το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον της εθνικής μας ναυτικής ισχύος. Εδράζεται σε δύο βασικούς άξονες εκ των οποίων ο πρώτος αφορά τις νέες φρεγάτες (FDI HN) και ο δεύτερος της κορβέτες. Ένας τρίτος βραχίονας είναι το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού μέσης ζωής (ΕΜΖ) των φρεγατών ΜΕΚΟ 200 ΗΝ. Πρόγραμμα στο οποίο δυστυχώς δεν υπάρχει κάποια εξέλιξη.
Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν για το πρόγραμμα κορβετών του (ΠΝ) είναι αρκετοί. Η βασικότερη αιτία
είναι αντίστοιχη με το πρόγραμμα πρόσκτησης νέων φρεγατών. Αδυναμία (;) υλοποίησης ενός διεθνούς διαγωνισμού με σαφές χρονοδιάγραμμα και με συγκεκριμένες προδιαγραφές που θέτει το ΠΝ για τις κορβέτες. Ως εκ τούτου, διεξάγονται συζητήσεις επί συζητήσεων μεταξύ εταιρειών και ΠΝ με την όλη διαδικασία να χρονοτριβεί. Είναι γνωστό άλλωστε πως η τελική απόφαση για το πρόγραμμα κορβετών πήρε μια παράταση.Ο ΥΕΘΑ Νίκος Παναγιωτόπουλος όπως σημείωσε χαρακτηριστικά: «η απόφαση για τις κορβέτες θα προκύψει εντός του πρώτου τετραμήνου του έτους. Η λήψη της καθίσταται πιο περίπλοκη εάν λάβουμε υπόψη ότι σκοπός και στόχος μας είναι να έχουμε οπωσδήποτε ναυπήγηση πλοίων σε ελληνικό ναυπηγείο, με τήρηση όμως των χρονοδιαγραμμάτων παράδοσης που θα συμφωνηθούν».
Την προηγούμενη εβδομάδα οι Αμερικανοί της Lockheed Martin επιχείρησαν εκ νέου να εισάγουν ως δυνητική υποψηφιότητα την ακατάλληλη και πανάκριβη σχεδίαση των MMSC/ HF2 για το ΠΝ. Σε συνδυασμό με φήμες περί δωρεάν παραχώρησης αμερικανικών LCS που αναμένεται να αποσυρθούν λόγω σωρείας προβλημάτων και υψηλού κόστους χρήσης από το Αμερικανικό Ναυτικό. Φυσικά μια τέτοια δυνητική προοπτική αποτελεί μια χείριστη επιλογή για το ΠΝ. Η θέση μας είναι σαφής και ξεκάθαρη: αμερικανικά LCS δεν έχουν θέση στο ΠΝ.
Να τονιστεί όμως πως κατά τον παρόντα χρόνο, οι Αμερικανοί δεν έχουν αναφέρει πως επίσημα αποδεσμεύονται LCS. Συνεπώς, όσα σενάρια διακινούνται, εξυπηρετούν συγκεκριμένα ιδιοτελή συμφέροντα που έχουν να κάνουν με τη προώθηση των MMSC/ HF2 για το ΠΝ.
Υπάρχει και μια ακόμη παράμετρος. Η πιθανή επιλογή του F-35 ως νέου μαχητικού, προμήθεια η οποία για να προχωρήσει προϋποθέτει οικονομικούς πόρους που ενδεχομένως να εξασφαλιστούν από τη ναυπήγηση νέων κορβετών. Εκτός αυτής της παραμέτρου δεν πρέπει να μας διαφεύγει και το λεγόμενο κατά τους πολιτικούς «μοίρασμα της εξοπλιστικής πίτας». Η οποία συνοψίζεται στη σύντομη φράση: «Οι Γάλλοι πήραν δύο κομβικά προγράμματα ήτοι τα Rafale και τις FDI HN δύο προγράμματα με προϋπολογισμό περίπου στα 7 δισεκατομμύρια ευρώ».
Παρά το γεγονός πως το ΠΝ έχει δώσει θετική εισήγηση για τις Gowind λόγω κοινών συστημάτων με τις FDI, εισήγηση η οποία εκ των υστέρων μεταφράστηκε με τη δήλωση του ίδιου του Υπουργού Εθνικής Άμυνας (ΥΕΘΑ) Νίκου Παναγιωτόπουλου πως «οι Gowind αποτελούν μια πολύ ενδιαφέρουσα επιλογή» στα ναυπηγεία της Λοριάν, η διαδικασία επιλογής της νέας κορβέτας εγκυμονεί κινδύνους. Κινδύνους που σχετίζονται με τα όσα αναφέρουμε παραπάνω.
Γίνεται λοιπόν ευρέως αντιληπτό πως ο ρόλος και η θέση του MMSC/ HF2 ξανά γίνεται καθαρά για λόγους υπονόμευσης και καθυστέρησης της «διαδικασίας» η οποία έχει τρεις βασικούς υποψηφίους: Gowind, Doha και Sigma.
Το επόμενο διάστημα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αναμένεται να βρεθεί στη Γαλλία (10/2) και συγκεκριμένα στη Βρέστη για τη σύνοδο προστασίας των ωκεανών που διοργανώνει η γαλλική δημοκρατία. Στο περιθώριο της συνόδου θα συναντήσει και τον Γάλλο πρόεδρο Εμμανούελ Μακρόν με τα θέματα αμυντικής πολιτικής να βρίσκονται ψηλά στην ατζέντα, ενώ είναι πιθανό να πραγματοποιηθεί και επίσκεψη στα ναυπηγεία της Λοριάν σε μια υψηλού συμβολισμού κίνηση.
ΠΗΓΗ defencereview
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου