Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2022

Ουκρανία: Πρώτα συμπεράσματα από τις επιχειρήσεις της Ρωσίας… διαθέτει η Ελλάδα δυνάμεις στη ΝΑΤΟϊκή NRF;

Μία αρχική εξέταση των επιχειρήσεων των ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία, αποκαλύπτει με ασφάλεια ότι οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις ενήργησαν κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο με αυτές των ΗΠΑ και άλλων δυτικών χωρών κατά δεύτερο λόγο, σε παλιότερες επιχειρήσεις εισβολής σε ξένες χώρες. Η σύγκρουση όμως προς το παρόν δεν δείχνει τάσεις αποκλιμάκωσης. Σε αυτό το πλαίσιο, η ΝΑΤΟϊκή απόφαση για την ενεργοποίηση στοιχείων της συμμαχικής δύναμης NRF (NATO Response Force), εγείρουν ενδεχομένως ζήτημα συμμετοχής ελληνικών χερσαίων, ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων. Μέχρι τη στιγμή που γράφτηκαν αυτές οι γραμμές, το DP δεν είχε κατορθώσει να διευκρινίσει το θέμα. Συνήθως, η δυσκολία στην απάντηση αποτελεί ένδειξη ότι το θέμα υφίσταται…

Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη

Το ζήτημα αυτό φαίνεται πως θα μας απασχολήσει, δεδομένου του ότι στις δηλώσεις του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της έκτακτης συνόδου, έκανε λόγο και για την περιοχή της Μεσογείου. Μόλις χθες, σε εξειδικευμένους στα αμυντικά ζητήματα ιστοχώρους, εμφανίστηκαν αναφορές που έβλεπαν με… καχυποψία την ισχυρή παρουσία ρωσικών μονάδων επιφανείας στην περιοχή της Μεσογείου, πολύ ισχυρότερες του συνηθισμένου. Ασφάλεια των ρωσικών δυνάμεων στη Συρία εάν επιχειρηθεί τιμωρητικό πλήγμα προς τη Ρωσία;

Ο Γενς Στόλτενμπεργκ έκανε λόγο για περισσότερα από 100 αεροσκάφη σε υψηλό επίπεδο ετοιμότητας που επιχειρούν από περισσότερες των 30 αεροπορικών βάσεων και περισσότερα των 120 πολεμικών πλοίων που επιχειρούν από τις θάλασσες βορείως της ευρωπαϊκής ηπείρου, μέχρι τη Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένων τριών ομάδων μάχης αεροπλανοφόρων.

Από τη στιγμή που η ηγεσία του ΝΑΤΟ δηλώνει πως δεν πρέπει να υπάρξει η παραμικρή παρανόηση από πλευράς Ρωσίας, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι και ελληνικές δυνάμεις θα διατεθούν στο πλαίσιο των ΝΑΤΟϊκών επιχειρήσεων. Εξάλλου, την τελευταία διετία οι ασκήσεις έχουν πολλαπλασιαστεί.

Επιστρέφοντας όμως στον πόλεμο της Ουκρανίας, εκεί είχαμε μία πολυμέτωπη και παρατεταμένη αρχική φάση καταστροφής των στρατιωτικών εγκαταστάσεων και υποδομών του αντιπάλου, μαζί φυσικά με τα ζωτικής αμυντικής σημασίας συστήματα που περιλαμβάνουν, μέσω της χρήσης μεγάλου αριθμού όπλων ακριβείας, μακρού πλήγματος, οριζόντιας πλεύσης. Χρήση βαλλιστικών τακτικών πυραύλων, όπως οι Iskander, δεν έγινε δηλαδή, ή δεν υπάρχουν αξιόπιστες σχετικές αναφορές που να το επιβεβαιώνουν μέχρι στιγμής. Χωρίς ασφαλώς και να αποκλείεται. Η τακτική αυτή αποσκοπεί σε πολλά πράγματα με σημαντικότερα τα παρακάτω:



– Το πρώτο είναι η αδρανοποίηση και εξουδετέρωση της άμυνας του αντιπάλου στο μεγαλύτερο (αν όχι πλήρως) δυνατό βαθμό. Στην άμυνα περιλαμβάνονται ραντάρ αεράμυνας με τη δυνατότητα ελέγχου μεγάλων τμημάτων εναέριου χώρου, ραντάρ έρευνας και εγκλωβισμού με τη δυνατότητα στοχοποίησης αεροσκαφών και πυραύλων, συστοιχιών εκτοξευτών αντιαεροπορικών πυραύλων που καθοδηγούνται από αυτά τα συστήματα ραντάρ, εκτοξευτών πυραύλων εδάφους – εδάφους και συστημάτων Πυροβολικού, συστημάτων επικοινωνιών μεγάλης και μέσης ακτίνας, καθώς και μονάδων – σχηματισμών αρμάτων μάχης, ναυστάθμων, αποθηκών πυρομαχικών και οποιασδήποτε άλλης υποδομής.

– Το δεύτερο είναι η κάμψη του ηθικού του αντιπάλου. Όχι μόνο του στρατιωτικού προσωπικού, αλλά και των πολιτών. Είναι ένας παράγοντας που για πρώτη φορά εκτιμήθηκε στις πλήρεις διαστάσεις του κατά τη διάρκεια των συμμαχικών βομβαρδισμών μαζικού χαρακτήρα, των στρατηγικής αξίας στόχων στην καρδιά της γερμανικής βιομηχανίας και παραγωγής, την περίοδο 1943-1945. Οι επιπτώσεις αυτών των μαζικών βομβαρδισμών στη θέληση των Γερμανών να συνεχίσουν τον πόλεμο, ήταν καταλυτικές. Σε πολύ μεγάλο βαθμό δε, αιτιολογούν και την απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ από ομάδα στρατηγών του, οι οποίοι πλέον δεν έβλεπαν κανένα λόγο περαιτέρω σπατάλης γερμανικού αίματος…

– Το τρίτο είναι ο περιορισμός των απωλειών σε έμψυχο υλικό από την πλευρά των φίλιων δυνάμεων. Οι φάλαγγες των ρωσικών αρμάτων μάχης, δεν ήταν η αιχμή της ρωσικής επίθεσης στους διαφορετικούς γεωγραφικούς χώρους που αυτή εκδηλώθηκε και εξελίχθηκε. Προηγήθηκαν οι πύραυλοι μακρού πλήγματος, οριζόντιας πλεύσης 3M-54 Kalibr που πιθανότατα εκτοξεύθηκαν από μονάδες επιφανείας του Ρωσικού Ναυτικού που έπλεαν στην Αζοφική και στη Μαύρη Θάλασσα.

Φωτογραφίες επίσης αποκαλύπτουν τη χρήση αερομεταφερόμενων πυραύλων αντί–ραντάρ τύπου Kh-31 που χρησιμοποιήθηκαν επίσης σε μεγάλο αριθμό προκειμένου να καταστρέψουν (DEAD) την ουκρανική αεράμυνα. Η οποία κατά το Δόγμα που αναπτύχθηκε και τελειοποιήθηκε στη Συρία, είχε στοχοποιηθεί όχι μόνο από δορυφόρους, αλλά και από μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV και drones), σε βάθος χρόνου.

Πρόκειται για διδάγματα και τακτικές που προσπάθησε να υιοθετήσει και μέρος των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά χωρίς αποτέλεσμα δυστυχώς… Η αιτιολογία όπως αποδόθηκε από επίσημα χείλη, της εξαίρεσης του εκτοξευτή SYLVER A70 από τον εξοπλισμό των νέων φρεγατών FDI, Belh@rra HN, του Πολεμικού Ναυτικού, άρα και του αποκλεισμού των πυραύλων SCALP Naval (MdcN) από το οπλοστάσιό του, ήταν ότι… το ίδιο το Πολεμικό Ναυτικό δεν εκδήλωσε ενδιαφέρον για το όπλο αυτό!



Δορυφορική φωτογραφία στην οποία διακρίνονται πλήγματα στη αεροπορική βάση Mykolayev

Χωρίς φυσικά να γίνει καμία αναφορά στο γεγονός ότι οι δύο Belh@rra HN που το Καλοκαίρι του 2020 επρόκειτο να παραγγελθούν, περιλάμβαναν κατ’ απαίτηση του ΠΝ και τον εκτοξευτή A70 στον εξοπλισμό τους, αλλά και φόρτο αλλά και φόρτο SCALP Naval… Οπωσδήποτε, για πολλούς λόγους, επανήλθε στο προσκήνιο από διάφορους ιστοχώρους και το επικίνδυνο επιχείρημα κατά τον υπογράφοντα ότι από τη στιγμή που η Πολεμική Αεροπορία διαθέτει την αερομεταφερόμενη έκδοση SCALP-EG, δεν υπάρχει η ανάγκη αξιοποίησης του SCALP Naval και δεν πρέπει να μειωθεί ο φόρτος των αντιαεροπορικών/ αντιπυραυλικών ASTER 30 επάνω στις FDI!

“Ξεχνώντας” βέβαια να αναφέρουν ότι δεν υπάρχει τέτοιο δίλημμα από τη στιγμή που οι φόρτοι μπορούν να διαφοροποιηθούν, ότι τα όπλα αυτά έχουν διακλαδικό χαρακτήρα αφού μπορούν να χρησιμοποιηθούν με την αξιοποίηση της ήδη υπάρχουσας υποδομής της Πολεμικής Αεροπορίας και τέλος ότι τα όπλα αυτά είναι άκρως αναγκαία για την Ελλάδα και την άμυνά της, από τη στιγμή που οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις πρόκειται σε σχετικά σύντομο χρόνο να παραλάβουν περισσότερους από 450 πυραύλους οριζόντιας πλεύσης, μακρού πλήγματος SOM, σε όλες τους τις εκδόσεις.





Κλείνουμε την παρένθεση αυτή με την ευχή η Ελλάδα να επιλέξει (κάποτε…) εναλλακτικά την ανάπτυξη και παραγωγή δικών της τέτοιων όπλων, με υποδεέστερες έστω επιδόσεις ακτίνας και καταστροφικής ικανότητας. Γιατί έχει και την τεχνογνωσία, αλλά και τις υποδομές για να το πράξει. Επιστρέφοντας στις επιχειρήσεις στην Ουκρανία, ένας δεύτερος παράγοντας που πρέπει να επισημανθεί, είναι η μαζική αξιοποίηση της δυνατότητας αεροκίνησης των ρωσικών δυνάμεων, με αντικειμενικό σκοπό (ΑΝΣΚ) την αιφνίδια και ταχεία κατάληψη στρατηγικών υποδομών, όπως αεροδρόμια, και κέντρα επικοινωνιών, τα οποία θα αξιοποιηθούν για την ενίσχυση και σταθεροποίησή τους στις αμέσως επόμενες ημέρες.

Φυσικά η ενέργεια αυτή είχε τίμημα, αν ληφθούν υπόψη αναφορές από ουκρανικές πηγές για την κατάρριψη ρωσικών ελικοπτέρων. Επιβεβαιώνονται δε και από το βίντεο του καταρριφθέντος ρωσικού Ka-52. Τις επόμενες ώρες και ημέρες θα υπάρξουν και στοιχεία σχετικά με το κατά πόσο αξιοποιήθηκαν από τις ουκρανικές δυνάμεις φορητά αντιαεροπορικά συστήματα (MANPADS) και με ποια αποτελέσματα.

Και κάτι τελευταίο, προς το παρόν… Τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας φαίνεται ότι λειτουργούσαν κανονικά στην Ουκρανία, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι τηλεφωνικές συνδέσεις με δημοσιογράφους αλλά και ελληνικής καταγωγής πολίτες υπήρξαν κατά τη διάρκεια αυτών των δύο ημερών της ρωσικής εισβολής. Επομένως δεν καταστράφηκαν από τους ρωσικούς βομβαρδισμούς, για ευνόητους λόγους…

ΠΗΓΗ defence-point

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου