Παρασκευή 18 Μαρτίου 2022

Περί εθνικισμού και άλλων… «δαιμονίων»

 

Σημαία των Κοζάκων της Ζαπορίζια

του Κώστα Χατζηαντωνίου

Να λοιπόν που η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η γενναία αντίσταση του ουκρανικού λαού μπορεί, πέραν των άλλων, να γελοιοποιήσει μερικές από τις κυρίαρχες μέχρι πρότινος ιδεολογικές προκαταλήψεις, τόσο της ρωσολατρείας όσο και της ρωσοφοβίας.

Βλέπεις αίφνης τον πουτινικό θεωρητικό της Ευρασίας Ντούγκιν να καταγγέλλει το… «εγκληματικό και εισαγόμενο από την Δύση αφήγημα του εθνικισμού» (επειδή αυτό στέκεται εμπόδιο στα αυτοκρατορικά του οράματα) και από την άλλη, διανοούμενοι του δυτικού αεθνισμού (όπως ο Γιουβάλ Χαράρι ή η Αν Άπλμπομ) να ανακαλύπτουν… έκπληκτοι πως «ο εθνικισμός δεν είναι πάντα εχθρός της φιλελεύθερης σκέψης».

Υπάρχουν βέβαια και οι εθελοντές τυφλοί που θεωρούν ακόμη ότι αλήθειες, όπως αυτή που εξέφραζε ο Λεβ Γκουμιλιόφ, ο γιος της Άννας Αχμάτοβα, πως κάθε λαός είναι φορέας μιας ξεχωριστής κληρονομιάς και ζωτικότητας, οδηγεί αναπόφευκτα κάποιον να υποστηρίζει μια αυθαίρετη ανωτερότητα.

 Όμως ο πλούτος και η ομορφιά του κόσμου είναι ακριβώς αυτές οι κληρονομιές και οι ταυτότητες, τις οποίες ο ολοκληρωτισμός, είτε ο παλαιός των πολυεθνικών αυτοκρατοριών και των διεθνιστικών ιδεοληψιών είτε ο νέος των αεθνικών αγορών, θέλει να ξεριζώσει. Προσπάθεια μάταιη βέβαια αφού, όπως έγραφε ο Κωστής Παλαμάς, πάντα «ορμή εκδικήτρα τα Έθνη σηκώνει/ και των Καισάρων καταγής οι θρόνοι».

Αν κάτι ωστόσο πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι από τούτη την καταστροφική περιπέτεια στην οποία βυθίζει την Ευρώπη η δαιμονική μεγαλομανία του Ρώσου ηγέτη, είναι πως ο μόνος δρόμος της ειρήνης και της ελευθερίας είναι η Ευρώπη των Εθνών σε έναν πολυπολικό κόσμο. Και σε αυτή την Ευρώπη, η Ρωσία δεν μπορεί να μην συμμετέχει, όσο κι αν αυτή η ιδέα απωθεί τον ατλαντισμό που εκμεταλλεύεται σήμερα κυνικά την μοσχοβίτικη βαρβαρότητα για να κρατήσει διά παντός δέσμια την Ευρώπη. Καμιά βαρβαρότητα όμως δεν μπορεί να αποτελέσει πρόσχημα για να συνθηκολογήσουμε με την παρακμή ή, ακόμη χειρότερα, να παραδοθούμε σε νέες αυταπάτες, τις οποίες ειδικά η Ελλάδα, μια χώρα συνόρων υπό θανάσιμη ιστορική απειλή, πρώτη θα κληθεί να πληρώσει.

ΠΗΓΗ https://ardin-rixi.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου