Στις δηλώσεις του πρωθυπουργού για τα μέτρα οικονομικής ενίσχυσης μεγάλου τμήματος του πληθυσμού λόγω της ενεργειακής κρίσης και της ακραίας αύξησης του ενεργειακού κόστους, οι περισσότεροι εστίασαν ακριβώς σε αυτό. Λογικό. Αυτό καίει τους πάντες αυτή τη στιγμή.
Η μεγάλη είδηση όμως είναι αλλού. Στη αναφορά του κ. Μητσοτάκη ότι η Ελλάδα «θα αξιοποιήσει τα ενεργειακά κοιτάσματά της που έχουν οικονομικό ενδιαφέρον».
Είναι η πρώτη φορά που αυτό δηλώνεται δημοσίως σε ανώτατο επίπεδο, καθώς μέχρι πρότινος οι τοποθετήσεις κινούντο στην αντίθετη κατεύθυνση. Ότι η Ελλάδα δεν προτίθετο να εκμεταλλευθεί τα δυνητικά ενεργειακά κοιτάσματά της διότι είχε θέσει ως στόχο να περάσει κατευθείαν στην «πράσινη εποχή» υπερθεματίζοντας στους ευρωπαϊκούς στόχους. Τώρα που η κρίση και το εξωπραγματικό ενεργειακό κόστος απειλεί να στείλει τη Δύση στη λίθινη και ο καθένας αξιοποιεί ότι έχει και μπορεί με αποτέλεσμα ακόμα και ο λιγνίτης να φαίνεται «πράσινος», οδεύουμε σε αποφάσεις οι οποίες θα έπρεπε να είχαν ληφθεί προ δεκαπενταετίας και που αν ελαμβάνοντο στην ώρα τους, όταν το έκανε η Κύπρος, το Ισραήλ και η Αίγυπτος, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
Εν πάση περιπτώσει παρότι για τα προηγούμενα χρόνια δεν υπάρχει καμία δικαιολογία, την τελευταία περίοδο το κλίμα στην Ευρώπη και στις διεθνείς τράπεζες ήταν όντως απολύτως αρνητικό για τη χρηματοδότηση ερευνών και εξόρυξης υδρογονανθράκων και οι εταιρείες επικέντρωναν κυρίως στα ήδη εντοπισμένα και υπό εκμετάλλευση κοιτάσματα.
Τώρα που η ενεργειακή κρίση σαρώνει την Ευρώπη (και θα την αποσταθεροποιήσει κοινωνικά και πολιτικά) και που η απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο αποτελεί γεωπολιτική προτεραιότητα οι συνθήκες δεν επιτρέπουν απλώς, αλλά επιβάλλουν την αξιοποίηση των ελληνικών κοιτασμάτων, όπως λέγαμε και προβλέπαμε στο προ ολίγων ημερών άρθρο μας (ΕΔΩ).
Υπό το πρίσμα των δραματικών εξελίξεων στην περιοχή και καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ένα μόνο επεισόδιο μιας μακράς, σκοτεινής περιόδου στην οποία εισήλθαμε, τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου αποκτούν άλλη γεωπολιτική σημασία και άλλες προοπτικές οικονομικής βιωσιμότητας όπως και ο αγωγός EastMed ο οποίος ξαναμπαίνει στο τραπέζι.
Η Ελλάδα αυτή τη φορά δεν έχει το περιθώριο να κάνει τα ίδια λάθη διότι το ζήτημα είναι υπαρξιακό. Δεν είναι μόνο θέμα απόκτησης σχετικού βαθμού ενεργειακής αυτάρκειας ώστε να καλύπτονται οι εγχώριες ανάγκες (πέντε bcm φυσικού αερίου ετησίως) κυρίως από δικά μας κοιτάσματα και να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανάπτυξης που είναι αδύνατη αν συνεχίσομε να εισάγουμε το σύνολο της ενέργειας που χρειαζόμαστε. Είναι θέμα ενίσχυσης της γεωπολιτικής θέσης της χώρας άρα και της ασφάλειάς της. Το παράδειγμα του Ισραήλ και της Αιγύπτου που αναβάθμισαν δραματικά τη θέση τους λόγω της αξιοποίησης των κοιτασμάτων τους, κυρίως η δεύτερη, είναι ενδεικτικό.
Ο συνδυασμός των καλωδίων ηλεκτρικής διασύνδεσης της Ελλάδας με την Αίγυπτο (Euro Africa Interconnector) και την Κύπρο και το Ισραήλ (Euro Asia Interconnector), της μετατροπής της χώρας σε κόμβο υγροποιημένου αερίου (LNG), παράλληλης προώθησης της πράσινης ενέργειας αλλά σε ρεαλιστικά χρονοδιαγράμματα και κυρίως, πλέον, η αξιοποίηση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου μαζί με την πιθανή υλοποίηση του αγωγού EastMed θα καταστήσει την Ελλάδα υπολογίσιμο ενεργειακό και όχι μόνο παίκτη με γεωπολιτική εμβέλεια μεγαλύτερη της άμεσης γεωγραφικής μας ακτίνας.
Η χθεσινή δήλωση Μητσοτάκη εφόσον γίνει πράξη θα είναι η πιο σημαντική εξέλιξη εθνικής σημασίας των τελευταίων πολλών ετών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου