Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος
Ο Τζόνσον είναι ο τρίτος στην σειρά Πρωθυπουργός που βλέπει την θητεία του να τερματίζεται βίαια ως παρενέργεια του Brexit μιας επιλογής την ευθύνη της οποίας φέρει ο Κάμερον που έλπιζε ότι το Δημοψήφισμα του 2016 θα ήταν ένας τακτικός ελιγμός που θα του επέτρεπε να διεμβολίσει το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου του Φαράζ που είχε έλθει πρώτο στις Ευρωεκλογές του 2014.
Πρώτα τα κορονοπάρτι στην Ντάουνιγκ Στριτ, στην συνέχεια ο κομματικός φίλος που είχε ροπή στις σεξουαλικές παρενοχλήσεις είναι αφορμές καθώς κανένας δεν αμφισβητεί ότι η Βρετανία βρίσκεται σε διαρκή κρίση λόγω της ανυπαρξίας στρατηγικής για το μέλλον της χώρας εκτός Ε.Ε
Άλλωστε οι αλλαγές στην Ντάουνιγκ Στριτ στο μέσον της κυβερνητικής θητείας σχεδόν πάντοτε γίνονται για την θέση της χώρας στην Διεθνή Σκηνή σε κρίσιμες διπλωματικές διαπραγματεύσεις ή πολεμικές συγκρούσεις.
Τον Μάιο του 1940 όταν άρχισε η γερμανική επίθεση στο Δυτικό Μέτωπο ο Πρωθυπουργός της Βρετανίας Τσάμπερλεν το όνομα του οποίου είχε συνδεθεί με την πολιτική του κατευνασμού του Χίτλερ στη Διάσκεψη του Μονάχου το 1938 παραιτήθηκε και πέρασε την σκυτάλη στον Τσόρτσιλ.
Τον Ιανουάριο του 1957 ο πρωθυπουργός Ήντεν που είχε διαδεχθεί τον Τσόρτσιλ την Άνοιξη του 1955 παραιτήθηκε μετά το φιάσκο της Αγγλογαλλικής εισβολής στο Σουέζ τον Νοέμβριο του 1956 , με την αποχώρηση του από την εξουσία να συμβολίζει το ουσιαστικό τέλος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Τον διαδέχθηκε ο Μακμίλαν ο οποίος ζήτησε την προσχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου στην ΕΟΚ των Εξι αλλά προσέκρουσε στο βέτο του Ντε Γκολ που θεωρούσε την «Δόλια Αλβιόνα» Δούρειο Ίππο των ΗΠΑ στην Ευρώπη.
Το 1963 ο Μακμίλαν παραιτήθηκε για τα ροζ σκάνδαλα του υφυπουργού Άμυνας Προφιούμο με πραγματική όμως αιτία την αποτυχία της ευρωπαϊκής του στρατηγικής.
Στις αρχές της δεκαετίας του 50 ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Άτσεσον είπε με δηλητηριώδη ειρωνεία ότι η Βρετανία έχασε μια αυτοκρατορία και ακόμη ψάχνει ένα ρόλο.
Η αναζήτηση φάνηκε ότι τερματίσθηκε όταν το Ηνωμένο Βασίλειο με Πρωθυπουργό τον Χιθ προσχώρησε στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα το 1973.
Παρά την αυτοεξαίρεση από την Συμφωνία του Μάαστριχτ που επέβαλλε η Θάτσερ μετά την πτώση του Τείχους το 1989 και υλοποίησε ο διάδοχος της Μέιτζορ το 1991 η Σιδηρά Κυρία εξαναγκάστηκε σε παραίτηση τον Νοέμβριο του 1990 μετά από την εξέγερση της φιλοευρωπαϊκής πτέρυγας των Συντηρητικών υπό τον Χεζελτάιν.
Στην αρχή της θητείας του ο Μπλερ είχε αφήσει να εννοηθεί ότι δεν θα απέκλειε δημοψήφισμα για την προσχώρηση της χώρας στην Ευρωζώνη μια δέσμευση που χάθηκε στην ολέθρια εμπλοκή του στο πλευρό του Μπους στην εισβολή στο Ιράκ την Άνοιξη του 2003.
Η αναζήτηση ρόλου από την Βρετάνια στη Διεθνή Σκηνή είναι σταθερά η πιο σημαντική αστάθμητη μεταβλητή των πολιτικών συσχετισμών στο Ηνωμένο Βασίλειο.
(Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος-διεθνολόγος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου