του Αλέξανδρου Ασωνίτη*
΄Η δεν είναι υπό κατοχή η Κύπρος και δεν χρειάζονται καταλήψεις κι έχει δίκιο ο Κύπριος υπουργός της ελλαδικής κυβέρνησης Χρήστος Στυλιανίδης που είχε δηλώσει πως η «Η βόρεια Κύπρος είναι τουρκική», κι ας το ανακάλεσε μετά.
Πάντως μάλλον δεν είναι κατεχόμενη, αν κρίνει κανείς από την παντελή απουσία οποιασδήποτε ενέργειας, εκδήλωσης για τα 50 χρόνια της τουρκικής εισβολής και κατοχής που συμπληρώνονται φέτος τον Ιούλιο. Κι ακόμη περισσότερο, αν κρίνει από την παταγώδη αποτυχία της ελλαδικής και κυπριακής διπλωματίας, του ελληνισμού δηλαδή, να αναδείξουν σε παγκόσμιο θέμα την επί μισόν αιώνα τουρκική εισβολή και κατοχή του 37% της Κύπρου.
Πώς θα το κάνουν βέβαια, όταν ο εκάστοτε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας συνομιλεί με τον εκπρόσωπο της τουρκικής κοινότητας-μειονότητας σαν να είναι ισότιμου αξιώματος και σαν μην έχει γίνει εισβολή και κατοχή; Όταν ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας υποβιβάζεται οικειοθελώς σε εκπρόσωπο κοινότητας/πλειοψηφίας και προβιβάζει έναν απλό πολίτη του κράτους του σε Πρόεδρο, αντί να ορίσει έναν γραμματέα υπουργείου ή κάποιον αρμόδιο υφυπουργό για τις συναντήσεις αυτές;
Πενήντα χρόνια και δεν απαιτούμε απ’ τον ΟΗΕ να μην συνομιλεί ο Γ.Γ. με εκπρόσωπο της τούρκικης εισβολής-κατοχής την οποία καταδίκασε ο οργανισμός με ψηφίσματα που δεν εφαρμόζει η Τουρκία και δεν αποσύρει τα κατοχικά στρατεύματα που προκάλεσαν χιλιάδες θανάτους αμάχων, χιλιάδες εκτοπισμένους, ξεριζωμένους, κλοπές περιουσιών κ.λπ. Αντίθετα, όλοι οι Γ. Γ και ο σημερινός δέχονται τον Τουρκοκύπριο εκπρόσωπο λες και είναι αρχηγός κράτους, ενώ η επίσημη ιδιότητά του είναι «διαπραγματευτής καλής θελήσεως στο όνομα της κοινότητας των Τουρκοκυπρίων», που μετέχουν και ως ανεξάρτητοι παρατηρητές στο Συμβούλιο της Ευρώπης μαζί με το Κοσσυφοπέδιο, όπως μάθαμε μετά την γνωστή αήθη και επικίνδυνη ενέργεια της Μπακογιάννη-Μητσοτάκη, με συνενοχή Τσίπρα και Γ.Α. Παπανδρέου και των κομμάτων τους.
Πενήντα χρόνια και ούτε μια διαδήλωση δεν έχει γίνει από την παγκόσμια αριστερά για την Κύπρο, κι ένας απ’ τους λόγους είναι ότι στον απελευθερωτικό αγώνα της Κύπρου δεν μετείχαν οι εξ ορισμού επαναστάτες της αριστεράς, το Ακέλ, άρα πώς θα υποστηρίξουν κάτι στο οποίο δεν μετείχαν, ενώ χρόνια τώρα θεωρούν τοι Ισλάμ ως προνομιακό πεδίο τους πιστεύοντας ότι θα μεταστρέψουν τους μωαμεθανούς σε οπαδούς τους, είναι το νέο προλεταριάτο της Δύσης. Καταπληκτική ανάγνωση της πραγματικότητας. Απ’ την πλευρά τους η ελλαδική και κυπριακή αριστερά τις τελευταίες δεκαετίες συνδυάζουν τις όποιες διαμαρτυρίες με το ΝΑΤΟ κ.λπ., ενώ σπάνια Ελλαδίτης και Κύπριος πολιτικός προτάσσει την εισβολή και κατοχή, σχεδόν το αποσιωπάνε σαν να είναι εκείνοι ένοχοι ή να φοβούνται μην τους πουν εθνικιστές (η κατ’ εξοχήν κατηγορία του άτυπου σύγχρονου ΑΝ 509) οι ουσιαστικοί κυβερνήτες Ελλάδας και Κύπρου. Ξέρουμε όλοι ποιοι είναι. Τα κόμματα αυτά που οι τότε γραμματείς τους (σύντροφοι Παπαρήγα και Αλαβάνος) δεν πήγαν στην κηδεία του Τάσου Παπαδόπουλου. Η θαυμαστή ενότητα του ελληνισμού, ίδια με της Τουρκίας.
*Ο Αλέξανδρος Ασωνίτης είναι συγγραφέας. Η μυθιστορηματική του τριλογία: Εκτέλεση, Εκδίκηση, Καθαρμοί, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη. Διευθύνει την σχολή σεμιναρίων Ανοιχτή Τέχνη, στο Σύνταγμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου