Στην κρίση του 2020 με την Τουρκία, τα ελληνικά υποβρύχια κλάσης “Παπανικολής” αναδείχθηκαν σε έναν ιδιαίτερο πολλαπλασιαστή ισχύος καθώς σε συνδυασμό με τα μέσα ανθυποβρυχιακού πολέμου του ναυτικού είχαν αποκαλύψει και καθηλώσει τον τουρκικό υποβρύχιο στόλο και όχι μόνο. Πηγή εικόνας: Πολεμικό Ναυτικό
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, HELLAS JOURNAL-Αθήνα
Αναπνευστήρας ονομάζεται η διαδικασία ανάδυσης του υποβρυχίου σε ασφαλές σημείο ώστε να έρθει σε επαφή με το οξυγόνο, να φορτίσουν οι μπαταρίες του κήτους και να γίνουν όλες οι απαιτούμενες ενέργειες ώστε να ετοιμαστεί ξανά για την κατάδυση και την παραμονή του κάτω από το νερό, ίσως σε κάποιο «καρτέρι».
Αναπνευστήρα όμως χαρακτηρίζουν οι ίδιοι οι επιτελείς και τις ενέργειες που γίνονται ώστε ο υποβρύχιος στόλος να πάρει τις ανάσες που χρειάζεται και να μην συμβούν καταστάσεις παρόμοιες των φρεγατών.
«Όσο υποχρεωτικός έχει καταστεί ο εκσυγχρονισμός των φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ, άλλο τόσο είναι και των υποβρυχίων τύπου 214, γιατί αν δεν γίνει κάτι μέσα στο προσεχές, εύλογο διάστημα, τότε η ψαλίδα υποβρύχιας ισχύος με την Τουρκία θα κλείσει αριθμητικά και ποιοτικά».
Το παραπάνω είναι μόνο μια φράση στρατιωτικής πηγής που παρακολουθεί στενά τα βήματα του ναυτικού επιτελείου και τον σχεδιασμό που επιχειρεί να υλοποιήσει το Πολεμικό Ναυτικό ώστε να προλάβει τυχόν δυσάρεστες εξελίξεις.
Την ίδια στιγμή δεν είναι λίγες οι πληροφορίες από διαφορετικές πηγές που συγκλίνουν στο γεγονός ότι εντελώς αθόρυβα και μακριά από την δημοσιότητα, οι επιτελείς με την πολιτική ηγεσία αναζητούν ήδη τον επόμενο υποβρύχιο «κυνηγό».
Αν αυτός θα σχετίζεται με τον υφιστάμενο στόλο των τύπου 214 παραμένει ένα μεγάλο μυστικό, διότι δεν είναι λίγες οι συζητήσεις που έχουν γίνει, τόσο για υποβρύχια επανδρωμένα, όσο και για τα Μη Επανδρωμένα στα οποία μάλιστα αρκετές φορές έχει αναφερθεί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής άμυνας.
Από την πλευρά του υπουργείου έχει γίνει κατανοητό ότι πολλά χρονικά περιθώρια δεν υπάρχουν.
Η κατασκευή ενός υποβρυχίου δεν έχει τον ρυθμό ενός προγράμματος εκσυγχρονισμού ή και «χτισίματος» μονάδας επιφανείας επιπέδου φρεγάτας. Το υποβρύχιο κατασκευάζεται με πολύ πιο αργούς ρυθμούς και αποδίδεται στον χρήστη αρκετά χρόνια μετά, ακόμη κι αν υπάρχει εν ενεργεία γραμμή παραγωγής στο ναυπηγείο.
Από τον «Γλαύκο» στον «Παπανικολή» και στο μέλλον…
Το Ναυτικό θέλει ν’ αποσύρει σταδιακά κι όχι μακροπρόθεσμα έξι υποβρύχια, τα δυο εναπομείναντα σε υπηρεσία κλάσης «ΓΛΑΥΚΟΣ», «Τρίτων» και «Νηρέας» που είχαν κατασκευαστεί το 1970-72.
Και το ίδιο θέλει να κάνει για τα υποβρύχια κλάσης «Ποσειδών», κατασκευής 1980-82 στα οποία πέραν του ομώνυμου συμπεριλαμβάνονται τα «Αμφιτρίτη», «Πόντος» και το εκσυγχρονισμένο «Ωκεανός» το οποίο ήταν το μόνο που είχε περάσει από το πρόγραμμα αναβάθμισης Neptun II.
Συμπερασματικά οι «υποβρύχιοι άξονες» στους οποίους κινείται το ναυτικό επιτελείο είναι δυο. Ο πρώτος αφορά τον Εκσυγχρονισμό Μέσης Ζωής των υφιστάμενων τύπου 214. Και ο δεύτερος να καταλήξει στην απόφαση, ποιος θα είναι ο μελλοντικός τύπος του υποβρυχίου, αναερόβιας πρόωσης, που θα ενισχύσει τον συγκεκριμένο στόλο ο οποίος έως σήμερα θεωρείται ο πιο αποδοτικός και φονικός στα νερά του Αρχιπελάγους και στην Αν. Μεσόγειο.
Σε ό,τι αφορά τον έναν άξονα του εκσυγχρονισμού, στο ναυτικό επιτελείο ξέρουν πολύ καλά ότι τα περιθώρια έχουν στενέψει και δεν θέλουν στον στόλο, τα υποβρύχια τύπου 214 να καταλήξουν σ’ ένα θρίλερ σαν αυτό που εκτυλίσσεται με τις τέσσερις φρεγάτες τύπου ΜΕΚΟ.
Ο δεύτερος άξονας είναι η αναζήτηση των υποβρυχίων που θ’ αντικαταστήσουν τον γερασμένο στόλο της δεκαετίας του 70’ & 80’.
Επιχειρησιακό το πρώτο τουρκικό «214»
Σε λίγες ώρες και πιθανόν με την παρουσία του Τούρκου προέδρου εντάσσεται στον τουρκικό στόλο το πρώτο από τα έξι συνολικά γερμανικά υποβρύχια τύπου 214. Από τη ναυτική βάση του Ακσάζ κανείς δεν αποκλείει ότι ο Ταγίπ Ερντογάν απευθυνόμενος προς τα στελέχη του τουρκικού ναυτικού θα προχωρήσει στην γνωστή ρητορική περί «στρατηγικού πλεονεκτήματος» και ότι τα «δικαιώματα της Τουρκίας στην Γαλάζια Πατρίδα δεν μπορούν ν’ αμφισβητηθούν χάρις στη ναυτική ισχύ που η Τουρκία γιγαντώνει.»
Για τους Τούρκους η κλάση των υποβρυχίων αναερόβιας πρόωσης 214 είναι η «Reis» και το πρώτο είναι το «Pirireis», ενώ ακολουθούν ακόμη δυο, τα «Hizirreis» και «Muratreis».
Στρατιωτικές πηγές σχολίαζαν ότι τα τουρκικά «Reis» αποτελούν την συνέχεια των ελληνικών κλάσης «Παπανικολής», με πολλά νεότερα συστήματα όπου ορισμένα εξ αυτών προέρχονται από την εγχώρια αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας.
Και μπορεί να είναι συστήματα «copy» από τους Γερμανούς, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα έχουν παρόμοια απόδοση με τα γνήσια συστήματα που φέρουν τα συγκεκριμένα υποβρύχια.
Επιπλέον τα τουρκικά υποβρύχια θα φέρουν τορπίλες τουρκικής κατασκευής, σε αντίθεση με τα ελληνικά που επιχειρούν στην παρούσα στιγμή με οπλισμό περασμένων δεκαετιών ενώ τους επόμενους μήνες το πολεμικό ναυτικό και η Διοίκηση υποβρυχίων περιμένει να παραλάβει τις πρώτες νέες τορπίλες βαρέως τύπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου