Του Ν. Λυγερού
Στα σωθικά της Ελλάδας δεν βρίσκονται μόνο γη και πέτρα, αλλά και ενέργεια. Και αυτή η ενέργεια είναι που θα βοηθήσει την Ελλάδα του μέλλοντος. Πρέπει να το έχουμε στο νου μας, διότι είναι θεμελιακό για την στρατηγική μας κι αν δεν μπούμε σε αυτό το πνεύμα, δεν μπορούμε ν’ αντιληφθούμε τις εξελίξεις στο διεθνές επίπεδο. Δεν είναι δυνατόν να μην αναφερόμαστε στην ΑΟΖ και να προσποιούμαστε ότι ασχολούμαστε με την πατρίδα μας. Διότι και η προσποίηση έχει τα όριά της, όταν έρχεται σε σύγκρουση με την πραγματικότητα. Η ΑΟΖ δεν είναι μόνο ένα τέχνασμα, στο οποίο αναφερόμαστε και μετά το ξεχνάμε, όταν δεν μας συμφέρει κομματικά, γιατί η ανάδειξη του αποτελέσματος θα είχε όφελος για άλλο κόμμα. Ο επίμονος Έλληνας δεν νοιάζεται για τα κόμματα, αλλά μόνο για τα αποτελέσματα που βοηθούν την Ελλάδα. Κι όποιο κόμμα το έχει κάνει, αναφέρεται σε αυτό δίχως κομπλεξισμό. Έτσι γίνεται με την ΑΟΖ, διότι ανήκει στην Υψηλή Στρατηγική και δεν μας πειράζει καθόλου να ευχαριστήσουμε κάποιο κόμμα, όποιο και να είναι, αρκεί να το έκανε. Ενώ υπάρχουν άλλα που δεν μπορούν ούτε καν να μιλήσουν για υδρογονάνθρακες, για να μην εκτεθούν από την άγνοιά τους. Έτσι δηλώνουν ότι δεν ενδιαφέρει τον ελληνικό λαό, ενώ φυσικά ψεύδονται, για να μην φανεί πόσο κενό είναι το έργο τους στον τομέα. Σε κάθε περίπτωση δεν μας ενδιαφέρει η άποψή του, θετική ή αρνητική, αφού δεν πρόκειται να πάρει καμιά πρωτοβουλία. Έτσι η ελληνική ΑΟΖ είναι ένα κριτήριο διαχωρισμού για την αξιολόγηση των κομμάτων. Και μέσα από αυτό βγαίνουν εθνικές επιλογές, που δεν έχουν καμιά σχέση με μικροπολιτική, γιατί έχουν στα θεμέλιά τους τα σωθικά της Ελλάδας.
Στα σωθικά της Ελλάδας δεν βρίσκονται μόνο γη και πέτρα, αλλά και ενέργεια. Και αυτή η ενέργεια είναι που θα βοηθήσει την Ελλάδα του μέλλοντος. Πρέπει να το έχουμε στο νου μας, διότι είναι θεμελιακό για την στρατηγική μας κι αν δεν μπούμε σε αυτό το πνεύμα, δεν μπορούμε ν’ αντιληφθούμε τις εξελίξεις στο διεθνές επίπεδο. Δεν είναι δυνατόν να μην αναφερόμαστε στην ΑΟΖ και να προσποιούμαστε ότι ασχολούμαστε με την πατρίδα μας. Διότι και η προσποίηση έχει τα όριά της, όταν έρχεται σε σύγκρουση με την πραγματικότητα. Η ΑΟΖ δεν είναι μόνο ένα τέχνασμα, στο οποίο αναφερόμαστε και μετά το ξεχνάμε, όταν δεν μας συμφέρει κομματικά, γιατί η ανάδειξη του αποτελέσματος θα είχε όφελος για άλλο κόμμα. Ο επίμονος Έλληνας δεν νοιάζεται για τα κόμματα, αλλά μόνο για τα αποτελέσματα που βοηθούν την Ελλάδα. Κι όποιο κόμμα το έχει κάνει, αναφέρεται σε αυτό δίχως κομπλεξισμό. Έτσι γίνεται με την ΑΟΖ, διότι ανήκει στην Υψηλή Στρατηγική και δεν μας πειράζει καθόλου να ευχαριστήσουμε κάποιο κόμμα, όποιο και να είναι, αρκεί να το έκανε. Ενώ υπάρχουν άλλα που δεν μπορούν ούτε καν να μιλήσουν για υδρογονάνθρακες, για να μην εκτεθούν από την άγνοιά τους. Έτσι δηλώνουν ότι δεν ενδιαφέρει τον ελληνικό λαό, ενώ φυσικά ψεύδονται, για να μην φανεί πόσο κενό είναι το έργο τους στον τομέα. Σε κάθε περίπτωση δεν μας ενδιαφέρει η άποψή του, θετική ή αρνητική, αφού δεν πρόκειται να πάρει καμιά πρωτοβουλία. Έτσι η ελληνική ΑΟΖ είναι ένα κριτήριο διαχωρισμού για την αξιολόγηση των κομμάτων. Και μέσα από αυτό βγαίνουν εθνικές επιλογές, που δεν έχουν καμιά σχέση με μικροπολιτική, γιατί έχουν στα θεμέλιά τους τα σωθικά της Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου