Λευκωσία: Σαράντα ένα χρόνια μετά την τουρκική εισβολή και δεκατέσσερα χρόνια μετά την έναρξη μιας πρωτοφανούς δικαστικής μάχης, το Εφετείο θέτει την Κυπριακή Δημοκρατία ενώπιον των ευθυνών της και την καλεί να καταβάλει αποζημιώσεις στην οικογένεια του έφεδρου στρατιώτη του 1974 Χαράλαμπου Πάλμα, ο οποίος έπεσε μαχόμενος.
Αν και το ύψος των αποζημιώσεων μειώνεται δραματικά, σε σχέση με την πρωτόδικη απόφαση του Δικαστηρίου, εντούτοις η ουσία της όλης υπόθεσης παραμένει άθικτη: Ενώ για χρόνια η οικογένεια, θεωρούσε τον άνθρωπό της αγνοούμενο, στα αρχεία του κράτους υπήρχαν μαρτυρίες που αποκάλυπταν ότι ο Χαράλαμπος Πάλμας ήταν νεκρός. Παρόλα αυτά, το κράτος ουδέποτε ανέφερε το γεγονός αυτό, και οι τρεις γυναίκες περίμεναν την επιστροφή του συζύγου και πατέρα.Στη Δικαιοσύνη είχαν προσφύγει το 2001 η σύζυγος και οι δύο κόρες του ήρωα. Η εκδίκαση της υπόθεσης ξεκίνησε το 2011 και έναν χρόνο αργότερα, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας επεδίκασε στις ενάγουσες γενικές και τιμωρητικές αποζημιώσεις συνολικού ύψους €324.000 στη βάση του αστικού αδικήματος της αμέλειας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ακολούθησε έφεση από πλευράς της Δημοκρατίας, μέσω του Γενικού Εισαγγελέα, θεωρώντας εσφαλμένη την πρωτόδικη απόφαση.
Προχθές Πέμπτη, 19 Νοεμβρίου 2015, εκδόθηκε η τελεσίδικη απόφαση, από το Εφετείο.
Διαβάστε την απόφαση του Εφετείου
Σε ό,τι αφορά στον πρώτο λόγο της έφεσης που προέβαλε η Δημοκρατία, ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο διαπίστωσε ότι οι εφεσίβλητες υπέστησαν ψυχική ταλαιπωρία, σε βαθμό διαφορετικό από το εάν γνώριζαν για το θάνατο του συζύγου και πατέρα τους, οι δικαστές του Ανωτάτου υποδεικνύουν ότι αυτός «δεν ευσταθεί».
Μάλιστα, το Εφετείο επισημαίνει πως «η αβεβαιότητα και η αγωνία μέσα στην οποία ζούσαν οι εφεσίβλητες για πολλά χρόνια σε ό,τι αφορά στην τύχη του συζύγου και πατέρα τους, ασφαλώς και αναστάτωσε τη ζωή τους και τους προκάλεσε ψυχική ταλαιπωρία και οδύνη, για την τεκμηρίωση της οποίας δεν ήταν απαραίτητη η μαρτυρία ειδικού ψυχολόγου».
Από την άλλη, όμως, το Εφετείο θεώρησε σφάλμα του πρωτόδικου δικαστηρίου να εντάξει την υπό κρίση περίπτωση στις εξαιρετικές εκείνες περιπτώσεις που δικαιολογούσαν επιδίκαση τιμωρητικών αποζημιώσεων.
Έτσι, κατέληξε στην απόφαση ότι η έφεση επιτυγχάνει μερικώς: Η πρωτόδικη απόφαση σε ό,τι αφορά στις τιμωρητικές αποζημιώσεις παραμερίζεται και σε ό,τι αφορά τις χρηματικές αντικαθίσταται με απόφαση σύμφωνα με την οποία επιδικάζεται στη σύζυγο ως δίκαιη αποζημίωση το ποσό των €20.000 και προς όφελος της κάθε κόρης, το ποσό των €10.000, με νόμιμο τόκο από την ημερομηνία καταχώρησης της αγωγής.
Αναγνώριση του δράματος που έζησαν για χρόνια και δικαίωση του αγώνα τους, συνιστά η απόφαση του Εφετείου, για την οικογένεια του ήρωα Χαραλάμπου Πάλμα.
Στον «Φ» μίλησε η κόρη του, Πόπη Πάλμα, η οποία εξέφρασε ικανοποίηση για τη σχετική απόφαση.
«Είναι τελεσίδικη και αποδεικνύει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία έχει ευθύνη», είπε και πρόσθεσε ότι «δεν είναι μόνο η δική μας οικογένεια που ζούσε για χρόνια, σ’ ένα ψέμα».
Η κ. Πάλμα αναφέρθηκε επίσης στην ψυχοφθόρα διαδικασία που πέρασε η οικογένεια κατά τη διάρκεια της δίκης, σημειώνοντας ότι «ο τρόπος αντιμετώπισης από πλευράς του κράτους, ήταν εξευτελιστικός και ταπεινωτικός».
Όσο για τη μείωση των αποζημιώσεων, επισήμανε ότι ο στόχος της οικογένειας δεν ήταν χρηματικός, αλλά η δικαίωση και αυτός επιτεύχθηκε.
ΠΗΓΗ «Φιλελεύθερος»
Αν και το ύψος των αποζημιώσεων μειώνεται δραματικά, σε σχέση με την πρωτόδικη απόφαση του Δικαστηρίου, εντούτοις η ουσία της όλης υπόθεσης παραμένει άθικτη: Ενώ για χρόνια η οικογένεια, θεωρούσε τον άνθρωπό της αγνοούμενο, στα αρχεία του κράτους υπήρχαν μαρτυρίες που αποκάλυπταν ότι ο Χαράλαμπος Πάλμας ήταν νεκρός. Παρόλα αυτά, το κράτος ουδέποτε ανέφερε το γεγονός αυτό, και οι τρεις γυναίκες περίμεναν την επιστροφή του συζύγου και πατέρα.Στη Δικαιοσύνη είχαν προσφύγει το 2001 η σύζυγος και οι δύο κόρες του ήρωα. Η εκδίκαση της υπόθεσης ξεκίνησε το 2011 και έναν χρόνο αργότερα, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας επεδίκασε στις ενάγουσες γενικές και τιμωρητικές αποζημιώσεις συνολικού ύψους €324.000 στη βάση του αστικού αδικήματος της αμέλειας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ακολούθησε έφεση από πλευράς της Δημοκρατίας, μέσω του Γενικού Εισαγγελέα, θεωρώντας εσφαλμένη την πρωτόδικη απόφαση.
Προχθές Πέμπτη, 19 Νοεμβρίου 2015, εκδόθηκε η τελεσίδικη απόφαση, από το Εφετείο.
Διαβάστε την απόφαση του Εφετείου
Σε ό,τι αφορά στον πρώτο λόγο της έφεσης που προέβαλε η Δημοκρατία, ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο διαπίστωσε ότι οι εφεσίβλητες υπέστησαν ψυχική ταλαιπωρία, σε βαθμό διαφορετικό από το εάν γνώριζαν για το θάνατο του συζύγου και πατέρα τους, οι δικαστές του Ανωτάτου υποδεικνύουν ότι αυτός «δεν ευσταθεί».
Μάλιστα, το Εφετείο επισημαίνει πως «η αβεβαιότητα και η αγωνία μέσα στην οποία ζούσαν οι εφεσίβλητες για πολλά χρόνια σε ό,τι αφορά στην τύχη του συζύγου και πατέρα τους, ασφαλώς και αναστάτωσε τη ζωή τους και τους προκάλεσε ψυχική ταλαιπωρία και οδύνη, για την τεκμηρίωση της οποίας δεν ήταν απαραίτητη η μαρτυρία ειδικού ψυχολόγου».
Από την άλλη, όμως, το Εφετείο θεώρησε σφάλμα του πρωτόδικου δικαστηρίου να εντάξει την υπό κρίση περίπτωση στις εξαιρετικές εκείνες περιπτώσεις που δικαιολογούσαν επιδίκαση τιμωρητικών αποζημιώσεων.
Έτσι, κατέληξε στην απόφαση ότι η έφεση επιτυγχάνει μερικώς: Η πρωτόδικη απόφαση σε ό,τι αφορά στις τιμωρητικές αποζημιώσεις παραμερίζεται και σε ό,τι αφορά τις χρηματικές αντικαθίσταται με απόφαση σύμφωνα με την οποία επιδικάζεται στη σύζυγο ως δίκαιη αποζημίωση το ποσό των €20.000 και προς όφελος της κάθε κόρης, το ποσό των €10.000, με νόμιμο τόκο από την ημερομηνία καταχώρησης της αγωγής.
Αναγνώριση του δράματος που έζησαν για χρόνια και δικαίωση του αγώνα τους, συνιστά η απόφαση του Εφετείου, για την οικογένεια του ήρωα Χαραλάμπου Πάλμα.
Στον «Φ» μίλησε η κόρη του, Πόπη Πάλμα, η οποία εξέφρασε ικανοποίηση για τη σχετική απόφαση.
«Είναι τελεσίδικη και αποδεικνύει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία έχει ευθύνη», είπε και πρόσθεσε ότι «δεν είναι μόνο η δική μας οικογένεια που ζούσε για χρόνια, σ’ ένα ψέμα».
Η κ. Πάλμα αναφέρθηκε επίσης στην ψυχοφθόρα διαδικασία που πέρασε η οικογένεια κατά τη διάρκεια της δίκης, σημειώνοντας ότι «ο τρόπος αντιμετώπισης από πλευράς του κράτους, ήταν εξευτελιστικός και ταπεινωτικός».
Όσο για τη μείωση των αποζημιώσεων, επισήμανε ότι ο στόχος της οικογένειας δεν ήταν χρηματικός, αλλά η δικαίωση και αυτός επιτεύχθηκε.
ΠΗΓΗ «Φιλελεύθερος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου