Όταν καταστρέφεις τα πάντα είναι επειδή τελείωσες
Του Ν. Λυγερού
Αυτό που δεν βλέπουν οι περισσότεροι αναλυτές, γιατί περιορίζονται στην εξέταση της επικαιρότητας δίχως ν’ αξιοποιούν κανένα στρατηγικό υπόβαθρο, είναι ότι πολύ απλά όταν καταστρέφεις τα πάντα, είναι επειδή τελείωσες και θέλεις να εκδικηθείς την ήττα σου. Όταν παγιδεύεις τα πάντα σε μια πόλη που κατοικούσες και ήλεγχες για χρόνια είναι ότι δεν θα επιστρέψεις. Έτσι όσοι εκτιμούν αυτές τις πράξεις ως αντίσταση στις μεγάλες δυνάμεις δεν έχουν ιδέα πόσο χαμηλά θα πάνε λόγω έλλειψης στρατηγικής. Όσο για τις βομβιστικές επιθέσεις είναι και αυτές απεγνωσμένες προσπάθειες να κερδίσουν χρόνο για να φύγουν, μόνο που ο Χρόνος δεν είναι μαζί τους κι έχει σφυρίξει το τέλος τους. Και για τις τρομοκρατικές επιθέσεις είναι απλώς εκμετάλλευση διαφόρων ανώμαλων που νομίζουν ότι συμμετέχουν σε μια αποστολή, ενώ δεν έχουν κανένα ουσιαστικό στόχο. Δεν είναι καν άτομα που έχουν εκπαιδευτεί ή που ακολουθούν οδηγίες της τρομοκρατικής οργάνωσης. Αυτή που δεν έχει αρκετούς άξιους μαχητές, τους χρησιμοποιεί εκ των υστέρων πάντα, περιμένοντας να μην υπάρχει άλλη διεκδίκηση από κάποια οργάνωση που έχει κάποιο σκοπό και λέει μεγάλα λόγια για να καλύψει το μεγάλο κενό των πράξεών της. Οι ίδιοι έχουν φάει ήδη μια τεράστια σφαλιάρα από τις παραδοσιακές σχολές και τώρα νόμιζαν ότι θα μπορούσαν να τα βάλουν με την ιστορία, αλλά θα πεθάνουν λόγω νοητικής υστέρησης και μάλιστα με τον ίδιο τρόπο, γιατί και η βαρβαρότητα δυσκολεύεται να μάθει από τα λάθη της όσο τεράστια κι αν είναι. Και δεν μπορούν να εξασφαλίσουν πια ούτε την ίδια τους την ύπαρξη, άρα τι να πουν για τους άλλους που νόμιζαν ότι θα ήλεγχαν;
Όσοι και να είναι οι φανατικοί μια βαρβαρότητας λόγω φύσης αδυνατούν να παράγουν μέλλον και πάντα ξεχνούν ότι είναι η ίδια η ιστορία που γράφει το τέλος μια βαρβαρότητας όποια μορφή και να έχει. Έτσι ακόμα και αν είναι πολλοί αυτοί που ανησυχούν γιατί δεν αναλύουν ορθολογικά τα δεδομένα των τρομοκρατικών πράξεων, η οργάνωση αυτή έχει ήδη τελειώσει και απλώς ζει την τελευταία της φάση πριν την αλλαγή του κύκλου που θα σβήσει όλη την δράση της, αφού δεν ανήκει στην Ανθρωπότητα. Έτσι όσο και να θέλει η τρομοκρατική οργάνωση να αφανίσει την ιστορία και τον πολιτισμό, απλώς ξεπέρασε τα όρια του επιτρεπτού ακόμα και για μαλακές δημοκρατίες και τώρα θα υποστεί μια μεγάλη ήττα που αναλογεί με το λάθος που αντιπροσωπεύουν για τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας. Το ακραίο στοιχείο δεν μπορεί να επεκταθεί δίχως να προκαλέσει μεγάλο κόστος και κατά συνέπεια αντίδραση. Από την άλλη όλοι οι πολιτικοί ξέρουν τι ήταν ο Αττίλα και οι Ούνοι και δεν θέλουν να υποστούν ανάλογο κόστος επειδή άργησαν να αντιδράσουν και να εκτιμήσουν την κατάσταση που δεν είχε επιστροφή. Έτσι όσοι προσπαθούν να βολευτούν σε μια θέση ουδετερότητας όχι μόνο θα δυσκολευτούν, αλλά θα αποκτήσουν ισχυρούς εχθρούς επειδή δεν είναι με τις δυνάμεις που θα νικήσουν. Κι εδώ βλέπουμε μια κλασική προσέγγιση του ραγιαδισμού που έχασε και στους δύο παγκόσμιους πολέμους γιατί πήγε με τους ηττημένους και μάλιστα την τελευταία στιγμή, πράγμα που δείχνει το γελοίο της υπόθεσης όταν δεν έχεις ιδέα από υψηλή στρατηγική.
Του Ν. Λυγερού
Αυτό που δεν βλέπουν οι περισσότεροι αναλυτές, γιατί περιορίζονται στην εξέταση της επικαιρότητας δίχως ν’ αξιοποιούν κανένα στρατηγικό υπόβαθρο, είναι ότι πολύ απλά όταν καταστρέφεις τα πάντα, είναι επειδή τελείωσες και θέλεις να εκδικηθείς την ήττα σου. Όταν παγιδεύεις τα πάντα σε μια πόλη που κατοικούσες και ήλεγχες για χρόνια είναι ότι δεν θα επιστρέψεις. Έτσι όσοι εκτιμούν αυτές τις πράξεις ως αντίσταση στις μεγάλες δυνάμεις δεν έχουν ιδέα πόσο χαμηλά θα πάνε λόγω έλλειψης στρατηγικής. Όσο για τις βομβιστικές επιθέσεις είναι και αυτές απεγνωσμένες προσπάθειες να κερδίσουν χρόνο για να φύγουν, μόνο που ο Χρόνος δεν είναι μαζί τους κι έχει σφυρίξει το τέλος τους. Και για τις τρομοκρατικές επιθέσεις είναι απλώς εκμετάλλευση διαφόρων ανώμαλων που νομίζουν ότι συμμετέχουν σε μια αποστολή, ενώ δεν έχουν κανένα ουσιαστικό στόχο. Δεν είναι καν άτομα που έχουν εκπαιδευτεί ή που ακολουθούν οδηγίες της τρομοκρατικής οργάνωσης. Αυτή που δεν έχει αρκετούς άξιους μαχητές, τους χρησιμοποιεί εκ των υστέρων πάντα, περιμένοντας να μην υπάρχει άλλη διεκδίκηση από κάποια οργάνωση που έχει κάποιο σκοπό και λέει μεγάλα λόγια για να καλύψει το μεγάλο κενό των πράξεών της. Οι ίδιοι έχουν φάει ήδη μια τεράστια σφαλιάρα από τις παραδοσιακές σχολές και τώρα νόμιζαν ότι θα μπορούσαν να τα βάλουν με την ιστορία, αλλά θα πεθάνουν λόγω νοητικής υστέρησης και μάλιστα με τον ίδιο τρόπο, γιατί και η βαρβαρότητα δυσκολεύεται να μάθει από τα λάθη της όσο τεράστια κι αν είναι. Και δεν μπορούν να εξασφαλίσουν πια ούτε την ίδια τους την ύπαρξη, άρα τι να πουν για τους άλλους που νόμιζαν ότι θα ήλεγχαν;
Η ιστορία γράφει το τέλος μιας βαρβαρότητας
Του Ν. Λυγερού
Του Ν. Λυγερού
Όσοι και να είναι οι φανατικοί μια βαρβαρότητας λόγω φύσης αδυνατούν να παράγουν μέλλον και πάντα ξεχνούν ότι είναι η ίδια η ιστορία που γράφει το τέλος μια βαρβαρότητας όποια μορφή και να έχει. Έτσι ακόμα και αν είναι πολλοί αυτοί που ανησυχούν γιατί δεν αναλύουν ορθολογικά τα δεδομένα των τρομοκρατικών πράξεων, η οργάνωση αυτή έχει ήδη τελειώσει και απλώς ζει την τελευταία της φάση πριν την αλλαγή του κύκλου που θα σβήσει όλη την δράση της, αφού δεν ανήκει στην Ανθρωπότητα. Έτσι όσο και να θέλει η τρομοκρατική οργάνωση να αφανίσει την ιστορία και τον πολιτισμό, απλώς ξεπέρασε τα όρια του επιτρεπτού ακόμα και για μαλακές δημοκρατίες και τώρα θα υποστεί μια μεγάλη ήττα που αναλογεί με το λάθος που αντιπροσωπεύουν για τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας. Το ακραίο στοιχείο δεν μπορεί να επεκταθεί δίχως να προκαλέσει μεγάλο κόστος και κατά συνέπεια αντίδραση. Από την άλλη όλοι οι πολιτικοί ξέρουν τι ήταν ο Αττίλα και οι Ούνοι και δεν θέλουν να υποστούν ανάλογο κόστος επειδή άργησαν να αντιδράσουν και να εκτιμήσουν την κατάσταση που δεν είχε επιστροφή. Έτσι όσοι προσπαθούν να βολευτούν σε μια θέση ουδετερότητας όχι μόνο θα δυσκολευτούν, αλλά θα αποκτήσουν ισχυρούς εχθρούς επειδή δεν είναι με τις δυνάμεις που θα νικήσουν. Κι εδώ βλέπουμε μια κλασική προσέγγιση του ραγιαδισμού που έχασε και στους δύο παγκόσμιους πολέμους γιατί πήγε με τους ηττημένους και μάλιστα την τελευταία στιγμή, πράγμα που δείχνει το γελοίο της υπόθεσης όταν δεν έχεις ιδέα από υψηλή στρατηγική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου