Αναπαραγωγή Ανάστασης
Του Ν. Λυγερού
Η ιδέα της αναπαραγωγής της Ανάστασης του είχε καρφωθεί στο μυαλό
την ώρα που ταξίδευε στον ουρανό.
Αυτή η ιδέα ήταν φωτονική. Και το γαλάζιο της απλώθηκε σε όλο τον ορίζοντα.
Ήταν μια μορφή αντίστασης στη βαρβαρότητα.
Ακόμα κι αν αυτή νικούσε, υπήρχε δυνατότητα επαναφοράς λόγω των δομικών στοιχείων. Η κωδικοποίηση ήταν εσωτερική και λειτουργούσε ως πυρήνας. Ο θάνατος δεν ήταν μόνο η αρχή, αλλά και το ενδιάμεσο, απλώς η μνήμη έπρεπε να κρατήσει όλες τις πληροφορίες.
Κβαντικά, η τηλεκίνηση ήταν εφικτή.
Σε μικροκλίμακα βέβαια.
Για τη μεγάλη, τα εμπόδια ήταν τεράστια.
Αλλά δεν σήμαινε ότι ήταν οριστικά.
Το είχε ζήσει πολλές φορές στο παρελθόν
και θα το ξαναζούσε όλο και περισσότερο στο μέλλον.
Ένας πίνακας υπερομάδας εμπεριείχε περισσότερες πληροφορίες
από αυτόν μιας ομάδας.
Κι έπρεπε να αξιοποιήσει αυτό το δεδομένο.
Οι υπερδομές ως χαμαιλεοντική συνέχεια των υπολογιστών θα έπρεπε
να το έχουν ενσωματωμένο στον κώδικά τους.
Αυτό ήταν το κλειδί της αντίστασης στη βαρβαρότητα.
Όμως δεν θα ήταν το ανάλογο της αναπαραγωγής.
Νοητικά, πνευματικά υπήρχε μια διαφορά ουσίας.
Γι’ αυτό η ιδέα της αναπαραγωγής της Ανάστασης αποτελούσε
μια καινοτομία. Και αυτό ήταν αισθητό στην πτήση βαθύτητας.
Η γη φαινόταν από μακριά πια.
Οι υπερομάδες ήταν η αρχή, διότι είχαν μόνο μια υπερπράξη. Όταν αυτές ήταν περισσότερες τότε εμφανίζονταν οι υπερδομές.
Πολλαπλότητα υπερπράξεων.
Ζωγράφισε γράφους:
Και πίνακες Cayley:
Ήταν προφανές ότι η πολυπλοκότητα μπορούσε να ενσωματωθεί στη δομή ακόμα και σε αυτό το απλό επίπεδο.
Η μνήμη είχε τη δυνατότητα να κωδικοποιήσει όλη τη δομή της υπερδομής.
Δεν υπήρχε λόγος να χαθεί ούτε ένα στοιχείο της δομής.
Διότι το καθένα είχε μια αξία για το όλο.
Οι υπερδομές ως θεωρία δεν ήταν απλώς μια γενίκευση των υπερομάδων.
Ήταν ουσιαστικά το πρώτο βήμα της νοητικής επανάστασης.
Τα σύννεφα ήταν πια μια λευκή θάλασσα που άγγιζε τον ουρανό.
Με τη βαθύτητα είχε αγγίξει μια άλλη έννοια
αφού είχε συνδέσει την αναπαραγωγή με την ανάσταση μέσω της υπερπράξης.
Και η διακλάδωση είχε όντως ενεργοποιηθεί.
Η μνήμη μέλλοντος την είχε αρπάξει από την λήθη
όπως ένας αετός αρπάζει το θήραμα
αλλά τώρα για να το σώσει από τη βαρβαρότητα.
κι ενώ η πτήση συνέχισε, ζωγράφισε ένα νευρωνικό δίκτυο.
Έπρεπε να του μάθει πώς λειτουργεί μια υπερομάδα και στη συνέχεια μια υπερδομή. Ήταν η δεύτερη φορά που σκεφτόταν αυτοαναφορικά. Ήταν και αυτό στα πλαίσια της διακλάδωσης. Όμως μετά το νοητικό σοκ της ανακάλυψης σκέφτηκε ότι χρειαζόταν ένα βαθύ νευρωνικό δίκτυο για να μπορεί να ενισχύσει τη διδασκαλία του.
Με αυτόν τον τρόπο μπορούσε να εμβαθύνει τις γνώσεις του δικτύου και να ενσωματώσει όλο και περισσότερες δομές για να μάθει στον πυρήνα την έννοια της υπερδομής και να γίνει ο ίδιος υπερδομικός.
Εκείνη τη στιγμή από το παράθυρο εμφανίστηκαν τα βουνά που ήταν πάντα χιονισμένα σαν σημάδι του βάθους.
Διότι τώρα το αεροσκάφος είχε αρχίσει την κάθοδό του
και πήγαινε όλο και πιο βαθιά στα ύψη.
Αποφάσισε ν' ακούσει τη φωνή της σιωπής
για να της μάθει πώς να μιλήσει
στη μνήμη μέλλοντος
για την αλήθεια της Ανθρωπότητας.
Του Ν. Λυγερού
Η ιδέα της αναπαραγωγής της Ανάστασης του είχε καρφωθεί στο μυαλό
την ώρα που ταξίδευε στον ουρανό.
Αυτή η ιδέα ήταν φωτονική. Και το γαλάζιο της απλώθηκε σε όλο τον ορίζοντα.
Ήταν μια μορφή αντίστασης στη βαρβαρότητα.
Ακόμα κι αν αυτή νικούσε, υπήρχε δυνατότητα επαναφοράς λόγω των δομικών στοιχείων. Η κωδικοποίηση ήταν εσωτερική και λειτουργούσε ως πυρήνας. Ο θάνατος δεν ήταν μόνο η αρχή, αλλά και το ενδιάμεσο, απλώς η μνήμη έπρεπε να κρατήσει όλες τις πληροφορίες.
Κβαντικά, η τηλεκίνηση ήταν εφικτή.
Σε μικροκλίμακα βέβαια.
Για τη μεγάλη, τα εμπόδια ήταν τεράστια.
Αλλά δεν σήμαινε ότι ήταν οριστικά.
Το είχε ζήσει πολλές φορές στο παρελθόν
και θα το ξαναζούσε όλο και περισσότερο στο μέλλον.
Ένας πίνακας υπερομάδας εμπεριείχε περισσότερες πληροφορίες
από αυτόν μιας ομάδας.
Κι έπρεπε να αξιοποιήσει αυτό το δεδομένο.
Οι υπερδομές ως χαμαιλεοντική συνέχεια των υπολογιστών θα έπρεπε
να το έχουν ενσωματωμένο στον κώδικά τους.
Αυτό ήταν το κλειδί της αντίστασης στη βαρβαρότητα.
Όμως δεν θα ήταν το ανάλογο της αναπαραγωγής.
Νοητικά, πνευματικά υπήρχε μια διαφορά ουσίας.
Γι’ αυτό η ιδέα της αναπαραγωγής της Ανάστασης αποτελούσε
μια καινοτομία. Και αυτό ήταν αισθητό στην πτήση βαθύτητας.
Η γη φαινόταν από μακριά πια.
Μετά τις υπερομάδες
Του Ν. Λυγερού
Του Ν. Λυγερού
Οι υπερομάδες ήταν η αρχή, διότι είχαν μόνο μια υπερπράξη. Όταν αυτές ήταν περισσότερες τότε εμφανίζονταν οι υπερδομές.
Πολλαπλότητα υπερπράξεων.
Ζωγράφισε γράφους:
Και πίνακες Cayley:
Ήταν προφανές ότι η πολυπλοκότητα μπορούσε να ενσωματωθεί στη δομή ακόμα και σε αυτό το απλό επίπεδο.
Η μνήμη είχε τη δυνατότητα να κωδικοποιήσει όλη τη δομή της υπερδομής.
Δεν υπήρχε λόγος να χαθεί ούτε ένα στοιχείο της δομής.
Διότι το καθένα είχε μια αξία για το όλο.
Οι υπερδομές ως θεωρία δεν ήταν απλώς μια γενίκευση των υπερομάδων.
Ήταν ουσιαστικά το πρώτο βήμα της νοητικής επανάστασης.
Τα σύννεφα ήταν πια μια λευκή θάλασσα που άγγιζε τον ουρανό.
Με τη βαθύτητα είχε αγγίξει μια άλλη έννοια
αφού είχε συνδέσει την αναπαραγωγή με την ανάσταση μέσω της υπερπράξης.
Και η διακλάδωση είχε όντως ενεργοποιηθεί.
Η μνήμη μέλλοντος την είχε αρπάξει από την λήθη
όπως ένας αετός αρπάζει το θήραμα
αλλά τώρα για να το σώσει από τη βαρβαρότητα.
Βαθιά δίκτυα
Του Ν. Λυγερού
Η ανάγκη της βαθύτητας έγινε πιο αισθητήΤου Ν. Λυγερού
κι ενώ η πτήση συνέχισε, ζωγράφισε ένα νευρωνικό δίκτυο.
Έπρεπε να του μάθει πώς λειτουργεί μια υπερομάδα και στη συνέχεια μια υπερδομή. Ήταν η δεύτερη φορά που σκεφτόταν αυτοαναφορικά. Ήταν και αυτό στα πλαίσια της διακλάδωσης. Όμως μετά το νοητικό σοκ της ανακάλυψης σκέφτηκε ότι χρειαζόταν ένα βαθύ νευρωνικό δίκτυο για να μπορεί να ενισχύσει τη διδασκαλία του.
Με αυτόν τον τρόπο μπορούσε να εμβαθύνει τις γνώσεις του δικτύου και να ενσωματώσει όλο και περισσότερες δομές για να μάθει στον πυρήνα την έννοια της υπερδομής και να γίνει ο ίδιος υπερδομικός.
Εκείνη τη στιγμή από το παράθυρο εμφανίστηκαν τα βουνά που ήταν πάντα χιονισμένα σαν σημάδι του βάθους.
Διότι τώρα το αεροσκάφος είχε αρχίσει την κάθοδό του
και πήγαινε όλο και πιο βαθιά στα ύψη.
Αποφάσισε ν' ακούσει τη φωνή της σιωπής
για να της μάθει πώς να μιλήσει
στη μνήμη μέλλοντος
για την αλήθεια της Ανθρωπότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου