ΕΧΟΥΜΕ να ακούσουμε και να παρακολουθήσουμε πολλά. Η Τουρκία μεσολαβεί με ρόλο «ειρηνοποιού» για να τερματιστεί ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Το Κίεβο θέλει ένα σύστημα εγγυήσεων, στο οποίο θα συμμετάσχει και η κατοχική Τουρκία. Αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων πηγαινοέρχονται στην Τουρκία, σε μια προσπάθεια να ενθαρρύνουν την κατοχική δύναμη να ενισχύσει τις παρεμβάσεις της και να συνεχίσει να… μεσολαβεί για την «ειρήνη και τη σταθερότητα» στην ευρύτερη περιοχή. Αυτό τον ρόλο έχουν αναθέσει ισχυρά κράτη και Οργανισμοί στην Άγκυρα. Στη χώρα, η οποία κατέχει τμήμα του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, κράτους-μέλους των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρόκειται για τη χώρα, που αποσταθεροποιεί την περιοχή με την παρουσία της στη Συρία και τη Λιβύη, η οποία προβαίνει σε παραβιάσεις στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Πρόκειται για τη χώρα, που σκοτώνει Κούρδους, καταπιέζει τους πληθυσμούς αυτούς ενώ στο εσωτερικό υπάρχουν σοβαρά ελλείμματα δημοκρατίας. Για την ακρίβεια όποιος διαφωνεί μαζί με τον Ερντογάν, είτε είναι πολίτες είτε ΜΜΕ, διώκεται, φυλακίζεται.
ΔΕΝ χρειαζόταν αυτή η κρίση, για να επιβεβαιωθεί το προφανές. Ότι, δηλαδή, το διεθνές σύστημα λειτουργεί στη λογική της εξυπηρέτησης συμφερόντων. Ενίοτε λειτουργεί με έναν συνδυασμό συμφερόντων, που δεν λαμβάνει υπόψη το διεθνές δίκαιο. Λειτουργεί σε μια λογική των δύο μέτρων και δύο σταθμών. Αυτό ισχύει και με τον ρόλο που έχει δοθεί στην κατοχική δύναμη αλλά και για το γεγονός ότι αφήνεται στο απυρόβλητο. Δεν έχει κόστος για τη συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου αλλά και τις συστηματικές, μεθοδευμένες επεκτατικές κινήσεις της η Τουρκία.
ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ εδώ και δεκαετίες πώς λειτουργεί στο διεθνές σύστημα. Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις. Δεν μπορούμε, όμως, να μην το επισημάνουμε. Και θα πρέπει να τονίζεται τούτο ακόμη κι εάν ακόμη η Κυπριακή Δημοκρατία ακολουθεί τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καλώς ακολουθεί τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Κύπρος, θύμα εισβολής και κατοχής, δεν μπορούσε να λάβει μια άλλη στάση. Δεν έχει την πολυτέλεια να έχει μια άλλη θέση από αυτή που αποφάσισε, υιοθετώντας τα όσα υποστηρίζει η Ε.Ε. Η τελευταία, αν και αντέδρασε αποφασιστικά, δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε πως έχει λειτουργήσει αυτόνομα. Προφανώς και ακολούθησε τις επιλογές της ευρύτερης δυτικής συμμαχίας, που δεν περιορίζεται στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ Δημοκρατία θα πρέπει να θέσει συστηματικά το θέμα της συνεχιζόμενης κατοχής. Δύσκολο το εγχείρημα και λόγω του γεγονότος ότι η προσοχή είναι, εκ των πραγμάτων, στο Ουκρανικό αλλά ενόψει και της αναβάθμισης του ρόλου της Τουρκίας. Θα μπορούσε η Κύπρος να είχε ρόλο σε αυτή την κρίση, τον πόλεμο Ρωσίας και Ουκρανίας; Θεωρούμε πως όχι, λόγω του μεγέθους και των δυνατοτήτων. Θα μπορούσε να έχει η Ελλάδα; Εκτιμούμε πως ναι. Ανεξαρτήτως των δεδομένων, που διαμορφώνονται, είναι πεποίθησή μας πως οι κρίσεις δημιουργούν ευκαιρίες. Και τις ευκαιρίες είτε τις αξιοποιείς είτε τις χάνεις οριστικά. Κατά την άποψή μας υπάρχουν παράθυρα ευκαιρίας, τα οποία καλούμαστε να αξιολογήσουμε και αξιοποιήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου