ΟΤΑΝ η Κυπριακή Δημοκρατία θα εντασσόταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πριν 18 χρόνια, την 1η Μαΐου του 2004, η κατοχική Τουρκία είχε εξαπολύσει απειλές. Εάν ενταχθεί η Κύπρος στην Ε.Ε., διαμηνούσε με κάθε ευκαιρία η κατοχική δύναμη, «θα υπάρξει αντίδραση χωρίς όρια». Η Κυπριακή Δημοκρατία εντάχθηκε στην Ένωση, πλην όμως η Άγκυρα δεν έκανε τις απειλές της πράξη. Όχι γιατί δεν μπορούσε, αλλά επειδή μέτρησε προφανώς και την αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία δέχθηκε στους κόλπους της την Κύπρο. Μέτρησε ενδεχόμενο κόστος, που θα είχε από την όποια αντίδρασή της. Ίσως τότε, υπό διαφορετικές συνθήκες από τις σημερινές, το καθεστώς Ερντογάν ήθελε να διατηρήσει ισχυρά κανάλια επικοινωνίας με τις Βρυξέλλες. Σήμερα προφανώς και αντιμετωπίζει διαφορετικά την Ε.Ε. Είναι σαφές πως η Λευκωσία τότε κατάφερε να επιβάλει ένα τετελεσμένο, το οποίο δεν μπόρεσε, ούτε τότε ούτε και σήμερα, να ανατρέψει η Άγκυρα.
ΤΗΝ τελευταία περίοδο, η κατοχική Τουρκία εξαπολύει απειλές για να αποτρέψει και να σταματήσει το ενεργειακό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τι λένε Τούρκοι αξιωματούχοι όταν αναφέρονται στα ενεργειακά της Ανατολικής Μεσογείου; Ότι η κατοχική δύναμη δεν θα επιτρέψει να γίνει οτιδήποτε στην Ανατολική Μεσόγειο χωρίς την Τουρκία. Και οι αναφορές σε «δεν θα επιτρέψει» συνοδεύονται με απειλές. Όπως κάνει πάντα το καθεστώς Ερντογάν. Πρόκειται για μία πρακτική, σύμφωνα με την οποία η Άγκυρα διά της στρατιωτικής ισχύος επιβάλλει τις παράνομες και παράλογες αξιώσεις της. Πρόκειται για αξιώσεις, που βαθμηδόν υλοποιούν τον ηγεμονικό και επεκτατικό σχεδιασμό της κατοχικής Τουρκίας στην περιοχή.
ΤΗΝ ΙΔΙΑ συμπεριφορά έχει η Τουρκία και έναντι στην Ελλάδα. Με τις συνεχείς παραβιάσεις στο Αιγαίο. Με τις συνεχείς υπονομεύσεις στη Θράκη και αλλού. Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ, σε πρόσφατες δηλώσεις του αναφέρθηκε στις «προβοκατόρικες ενέργειες και δηλώσεις» που, όπως ισχυρίστηκε, συνεχίζει επίμονα η Ελλάδα στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο. Για να γίνονται τέτοιες δηλώσεις αυτό σημαίνει θράσος, αλλά και αλαζονεία. Ο Ακάρ, ο οποίος πάντα θέλει να μιμείται το αφεντικό του, τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, υποστήριξε και το εξής: «Δεν είναι αδυναμία το γεγονός ότι λέμε «ας λύσουμε τα προβλήματά μας με διάλογο». Κάθε φορά, συμπεριλαμβανομένων και διεθνών ασκήσεων, η Ελλάδα με κάποιες πρωτοβουλίες κάνει προσπάθειες με στόχο τετελεσμένα ενάντια στη χώρα μας. Δεν θα το επιτρέψουμε ποτέ αυτό. Οι Εναέριες Δυνάμεις μας επιδεικνύουν την απαραίτητη αντίστοιχη αντίδραση στις παραβιάσεις. Οι Ναυτικές μας Δυνάμεις είναι σε επαγρύπνηση».
ΑΥΤΟ σημαίνει πως ενώ παρουσιάζεται να επιδιώκει τον διάλογο, στη συνέχεια είναι ξεκάθαρο πως η απάντηση της Άγκυρας στη διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Αθήνας, είναι πως «δεν θα το επιτρέψουμε ποτέ αυτό». Αυτή η συμπεριφορά της Άγκυρας είναι απόρροια και της ανοχής έναντι της Τουρκίας, τόσο από τρίτους όσο και από την ελληνική πλευρά. Και για να αλλάξει αυτή η απειλητική, επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας, θα πρέπει και διαφορετικά να αντιμετωπίζεται. Να μην της επιτρέπεται να απειλεί και να αμφισβητεί. Είναι μία τακτική, που δεν δοκιμάστηκε. Είναι μία προσέγγιση, που δεν την «αγγίζουν» οι τρίτοι και η ελληνική πλευρά. Αντίθετα, η πολιτική του κατευνασμού έχει αποθρασύνει την Άγκυρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου