Εισβολή στην Κύπρο: Αμετανόητοι οι γείτονες γιορτάζουν τον Αττίλα «βαφτίζοντας» τον «ειρηνευτική επιχείρηση»

 

Κείμενο : Μανόλης Γαλάνης

Στην προκλητική και ανιστόρητη θεώρηση της στρατιωτικής εισβολής στην Κύπρο στις 20 Ιουλίου 1974 ως «ειρηνευτική επιχείρηση» επιμένει η Τουρκία 48 χρόνια μετά τον Αττίλα με την παράνομη κατοχή του 37% του νησιού να κρατά ανοικτές τις πληγές, που προκάλεσε η διχοτόμηση. 

Στο πλαίσιο αυτό, το τουρκικό υπουργείο Αμυνας επιχειρεί με αφορμή τη «μαύρη» επέτειο να νομιμοποιήσει 5 δεκαετίες αργότερα την εισβολή παρουσιάζοντας στη διεθνή κοινότητα την εικόνα μιας επιβεβλημένης στρατιωτικής επιχείρησης, που αποσκοπούσε στην προστασία των Τουρκοκυπρίων από τις θηριωδίες, που όπως υποστηρίζει διέπραξαν οι Ελληνοκύπριοι εις βάρος τους. Τα βίντεο με τα δραματικά γεγονότα της περιόδου εκείνης υπό την τουρκική οπτική της ιστορικής αλήθειας, που αναρτήθηκαν στον επίσημο ιστότοπο του τουρκικού υπουργείου, αποτελούν προσβολή της μνήμης των χιλιάδων νεκρών και αγνοουμένων αποδεικνύοντας ότι η Αγκυρα παραμένει αμετανόητη για όσα διέπραξε στην Κύπρο, στην οποία εξακολουθεί να διατηρεί κατοχικές δυνάμεις 34.000 στρατιωτών.

Ηταν ξημερώματα της 20ης Ιουλίου 1974 όταν η Αγκυρα εκμεταλλευόμενη το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 κατά του προέδρου Μακαρίου, κατ’εντολή της Χούντας των Συνταγματαρχών, προχώρησε σε ρίψη αλεξιπτωτιστών και απόβαση στρατευμάτων στο βόρειο τμήμα του νησιού, το οποίο και κατέλαβε. Η εισβολή, που πραγματοποιήθηκε σε δύο φάσεις, και εν συνεχεία η κατοχή οδήγησαν στον εκτοπισμό 162.000 Ελληνοκυπρίων, οι οποίοι μέχρι σήμερα εμποδίζονται από τις κατοχικές αρχές να επιστρέψουν στα σπίτια και στις περιουσίες τους.

Μέχρι το τέλος του 1975, η συντριπτική πλειονότητα των Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι ζούσαν σε περιοχές ελεγχόμενες από τη νόμιμη κυβέρνηση, υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να μετακινηθούν, ως αποτέλεσμα της εκβιαστικής πολιτικής της Τουρκίας, στο υπό τουρκική κατοχή έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οσον αφορά στους 20.000 Ελληνοκύπριους και Μαρωνίτες, οι οποίοι επέλεξαν να παραμείνουν στα σπίτια τους παρά την τουρκική κατοχή, με τους περισσότερους να είναι εγκατεστημένοι στη χερσόνησο της Καρπασίας, τελικά οδηγήθηκαν σταδιακά να αναχωρήσουν από την περιοχή. Παρά τα όσα συμφώνησε η Τουρκία στη Βιέννη στις 2 Αυγούστου 1975 περί παροχής στον εγκλωβισμένο πληθυσμό κάθε βοήθειας και διευκόλυνσης για μία ομαλή ζωή προχώρησε στην υλοποίηση ενός σχεδίου συστηματικής παρενόχλησης των Ελληνοκυπρίων εξαναγκάζοντας τους να αφήσουν τις εστίες τους.

Απώτερος στόχος η αλλαγή του δημογραφικού χαρακτήρα και η αλλοίωση της πληθυσμιακής ισορροπίας στο νησί. Στην κατεύθυνση αυτή, συνολικά 160.000 Τούρκοι μεταφέρθηκαν από την τουρκική ενδοχώρα στα Κατεχόμενα σε μία προσπάθεια εξάλειψης κάθε ελληνικού και χριστιανικού στοιχείου, που υπήρχε για αιώνες, και εν τέλει στην τουρκοποίηση της περιοχής. Παράλληλα, η τουρκική εισβολή είχε ως αποτέλεσμα τη μετανάστευση εκτός Κύπρου περίπου 55.000 Τουρκοκυπρίων.

Σύμφωνα με την Κυπριακή Δημοκρατία, η πολιτική του συστηματικού εποικισμού, που εφαρμόζει η Τουρκία από το 1974 στις κατεχόμενες περιοχές, εκτός της αλλοίωσης των δημογραφικών χαρακτηριστικών και του εθνικού ξεκαθαρίσματος στοχεύει:

1. Στην αλλαγή του ισοζυγίου δυνάμεων στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου και στον επηρεασμό των εκλογών, ώστε να διασφαλιστεί η συμμόρφωση της τουρκοκυπριακής ηγεσίας με την πολιτική της τουρκικής κυβέρνησης.
2. Στον έλεγχο της πολιτικής ζωής των κατεχομένων περιοχών. Για το σκοπό αυτό, στους έποικους έχει δοθεί ‘ιθαγένεια’, ελληνοκυπριακές περιουσίες, ‘εκλογικά δικαιώματα’, και άδειες εργασίας. Είναι οργανωμένοι σε πολιτικά κόμματα, τα κυριότερα των οποίων είναι το ‘Κόμμα Εθνικής Δικαιοσύνης’, και το ‘Κόμμα Εθνικής Ανανέωσης’. Συμμετέχουν επίσης σε άλλα πολιτικά κόμματα και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή.
3. Στον έλεγχο και τη χειραγώγηση της πολιτικής θέλησης των Τουρκοκυπρίων.
4. Στην ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας της Τουρκίας στο νησί, με τη διάθεση επιπρόσθετων εκπαιδευμένων εφεδρειών για τις δυνάμεις κατοχής στην Κύπρο.
5. Στον επηρεασμό μιας δίκαιης λύσης του Κυπριακού προβλήματος με τη δημιουργία νέων τετελεσμένων γεγονότων, των οποίων η ανατροπή να αποδειχθεί πρακτικά δύσκολη.

Η Αγκυρα συνεχίζει τον εποικισμό παρά το ότι η πολιτική αυτή αντίκειται στη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας του 1960, που υπέγραψαν το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ελλάδα, η Τουρκία και η Κυπριακή Δημοκρατία, με την οποία είχε καταστεί αδύνατο και παράνομο για τη μια ή την άλλη κοινότητα να διαταράξει τη δημογραφική ισορροπία, φέρνοντας μεγάλο αριθμό Τούρκων ή Ελλήνων με τον ισχυρισμό ότι είναι Ελληνοκυπριακής ή Τουρκοκυπριακής καταγωγής και άρα δικαιούνται να έρθουν στην Κύπρο.

Σε κάθε περίπτωση, η παρουσία 3 πλοίων και υποβρυχίου του τουρκικού πολεμικού ναυτικού στα λιμάνια της κατεχόμενης Αμμοχώστου και της κατεχόμενης Κερύνειας για τις εορταστικές εκδηλώσεις της 48ης επετείου της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο αποτελούν υπενθύμιση της εθνικής τραγωδίας του 1974 αλλά και των επιθετικών σχεδίων της γείτονα με στόχο τον Ελληνισμό. Η πανηγυρική ατμόσφαιρα στο ψευδοκράτος, μία παράνομη οντότητα που καμία χώρα στον κόσμο εκτός της Τουρκίας δεν αναγνωρίζει, δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητη και από τις Βρυξέλλες καθώς την ώρα, που ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εμφανίζεται ως ειρηνοποιός στον πόλεμο στην Ουκρανία, κατέχει το 37% μιας χώρας-μέλος της ΕΕ και απειλεί με πόλεμο μία δεύτερη ευρωπαϊκή χώρα.

ΠΗΓΗ https://www.reader.gr