Της Δρ Άννας Κωνσταντινίδου , Ιστορικού- Διεθνολόγου *
Οι “σπάνιες γαίες” (στην Επιστήμη της Χημείας αναφέρονται με το διακριτικό REE -rare earth elements) που τις ακούμε συχνά, είναι μέταλλα, δηλαδή χημικά στοιχεία, τα οξείδια των οποίων είναι γαιώδους μορφής.
Χρησιμοποιούνται στη σύγχρονη τεχνολογία από την ιατρική μέχρι τις τηλεπικοινωνίες, αλλά και την αμυντική βιομηχανία (ως γνωστόν για τα αμερικανικά stealth, πιο γνωστά σε εμάς ως F35, η κατασκευάστρια εταιρεία Lockheed Martin χρησιμοποιεί σε μέρη του αεροσκάφους τις σπάνιες γαίες). Η μεγαλύτερη παραγωγή “σπάνιων γαιών” υπάρχει στην Κίνα (την κορυφαία τροφοδότρια αυτών των μετάλλων), και ειδικά στη Βόρεια Κίνα, αλλά και στην Ινδία και τη Βραζιλία.
Στον ευρωπαϊκό χώρο, για άλλη μία φορά, η Ελλάδα είναι πρωτοπόρος και σε αυτό το θέμα, καθώς είναι ένα από τα 5 ευρωπαϊκά κράτη μαζί με τη Γροιλανδία, Σουηδία, Φινλανδία και Νορβηγία που είναι πλούσιες στα μέταλλα αυτά.
Το 2014, η Κίνα, εφαρμόζοντας την πολιτικό -οικονομική της εξάπλωση μέσα από το σχεδιασμό τού “Νέου Δρόμου του μεταξιού”, διέβλεψε τη σημασία της χώρας μας όχι μόνο ως γεωστρατηγικό σταυροδρόμι, αλλά και ως ενεργειακό και “γεωλογικό” σταυροδρόμι.
Αλλά και η ελληνική πλευρά τότε με Υπουργό Ενέργειας τον κ. Γιάννη Μανιάτη, έναν από τους ελάχιστους Υπουργούς Ενέργειας της χώρας μας που είχε την άριστη γνώση των ενεργειακών ζητημάτων, αλλά δυστυχώς οι σχεδιασμοί του έμειναν ημιτελείς, βλέποντας ότι το μέλλον της Ελλάδας είναι, ότι πρέπει να καταστεί ενεργειακός και μεταλλευτικός κόμβος, είχε πραγματοποιήσει το Σεπτέμβριο του 2014 Συνέδριο στη Μήλο, με επίκεντρο τις σπάνιες γαίες, ενώ οι Κινέζοι προσέγγισαν τη χώρα μας για στενή συνεργασία στον τομέα αυτό.
Οπότε ερχόμαστε στο σήμερα. Τα χημικά στοιχεία των σπάνιων γαιών εντοπίζονται στη Θράκη και στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή του Βορείου Αιγαίου. Τη δεδομένη στιγμή, τρέχει μία Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας με τις ΗΠΑ, ενώ η Αλεξανδρούπολη έχει καταστεί στρατιωτικός κόμβος.
Εμείς ως χώρα πρόκειται να προμηθευτούμε τα F-35, και επίσης η Lockheed Martin (μαζί με τις υπόλοιπες αμερικανικές εταιρείες, κυρίως τηλεπικοινωνιών) αντιμετωπίζει τον “εκβιασμό” των Κινέζων για προμήθεια των σπάνιων γαιών.
Έτσι στη βάση των παραπάνω, τι πιο εύλογο η χώρα μας (ουσιαστικά απομειώνοντας και το κόστος προμήθειας των F-35, που φυσικά ένα μέρος τους εκ των πραγμάτων πληρώνεται από την ΚΕΠΠΑ, όμως αυτό δεν έχει καμία σημασία, γιατί τα χρήματα που ενδεχομένως να περισσέψουν θα πάνε σε άλλες αμυντικές δαπάνες), να έρθει σε άμεση επαφή τόσο με το αμερικανικό κράτος όσο και με την εταιρεία κατασκευής των αεροσκαφών και στα πλαίσια της ήδη συμπεφωνημένης αμυντικής συνεργασίας, να καταστεί η Ελλάδα (φυσικά με την επιτάχυνση των εξορύξεων/γεωτρήσεων των σπάνιων γαιών) η άμεση τροφοδότρια των συγκεκριμένων μετάλλων, ακόμα και κατά αποκλειστικότητα για την κατασκευή των πολεμικών αεροσκαφών που θα προμηθευτεί το κράτος μας..
*Η Δρ Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός – Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου & Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα ΑΠΘ (Νομικής Σχολής και Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ), Εξωτερική Συνεργάτιδα της Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και της Σχολής Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ)
ΠΗΓΗ https://armynow.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου