Γράφει ο Νίκος Ναούμης, πολιτικός επιστήμονας – συγγραφέας
Στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου μας, παρατειρείται ένα πολύ ενδιαφέρον, από πολλές απόψεις, φαινόμενο.
Ποτέ άλλοτε, ένα κόμμα που κυβερνά πάνω από τρία ήδη χρόνια, δεν βρίσκεται μπροστά στις δημοσκοπήσεις όλο αυτό το διάστημα, με διαφορές μάλιστα που κυμαίνονται από εφτά μέχρι και δέκα ποσοστιαίες μονάδες.
Σίγουρα, κάτι τέτοιο, μόνο τυχαίο δεν είναι.
Δεν ξύπνησαν μια μέρα όλοι οι δημοσκόποι που δραστηριοποιούνται στην επικράτεια και αποφάσισαν να στηρίξουν αυτή τη κυβέρνηση μέχρι τέλους.
Η εξήγηση, είναι πιο απλή. Κάτι δεν πάει καλά στο βασίλειο της αντιπολίτευσης.
Διότι, πως αλλιώς θα μπορούσε κάποιος να εξηγήσει το γεγονός ότι παρά την ενεργειακή κρίση, την υγειονομική κρίση, τον ολοένα και αυξανόμενο πληθωρισμό, την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τους Τούρκους με όχημα το μεταναστευτικό και την πολεμική τους ρητορική σε ημερήσια διάταξη να απειλούν τη σταθερότητα στην περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης, η αντιπολίτευση και δη η αξιωματική, να μη μπορεί να σηκώσει κεφάλι.
Η εύκολη απάντηση θα ήταν ότι το πρόσφατο κυβερνητικό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ, τραυμάτισε τη σχέση του με τους ψηφοφόρους. Σωστό εν μέρει.
Ωστόσο, αυτό είναι η μισή αλήθεια.
Η άλλη μισή αλήθεια είναι ότι, ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τα συνέδρια, παρά την προσέλκυση και ένταξη νέων μελών, παρά τις μεγαλοστομίες των στελεχών και κυρίως του αρχηγού του και πρώην πρωθυπουργού κ. Α. Τσίπρα, δεν πείθει.
Και αυτό είναι πια εμφανές και στον πλέον δύσπιστο ψηφοφόρο που η οικονομική ύφεση της τελευταίας δεκαετίας και ακολούθως οι κρίσεις που περιγράψαμε, τον έχουν κάνει να σκέφτεται πιο σφαιρικά, πιο συνετά και κυρίως, πιο ψύχραιμα.
Όσοι κινούνται γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ, προσεγγίζουν τα γεγονότα με όρους φτήνιας. Ανακαλύπτουν γεγονότα εκεί που δεν υπάρχουν. Έχουν αποβάλει από το λεξιλόγιο τους τη λέξη συγνώμη. Δεν αντιλαμβάνονται ότι ίσως ο κόσμος να είναι απελπισμένος με την όλη κατάσταση. ανόητος όμως, δεν είναι. Σε καμία περίπτωση.
Ένας τρόπος φτηνής προσέγγισης θεμάτων από πλευράς αντιπολίτευσης, είναι για παράδειγμα η επαναφορά των θανάτων από τον κορωνοϊό. Προσέξτε. Δεν αναφέρομαι στους χιλιάδες θανάτους ως φτηνούς, προς Θεού. Φτηνή είναι η προσέγγιση του από τον ΣΥΡΙΖΑ. Επαναφέρουν το θέμα ξανά και ξανά όταν βλέπουν ότι κάθε αφήγημα τους για πολιτική ανάκαμψη καταρρέει. Ποντάρουν με λίγα λόγια στο ψέμα και την παραπληροφόρηση. Ότι χειρότερο δηλαδή θα μπορούσαν να κάνουν σε σύγκριση με τη σοβαρότητα του θέματος.
Τι κι αν ο καθένας σε αυτή τη χώρα αποδίδει τα εύσημα στην κυβέρνηση για τον τρόπο που διαχειρίστηκε την πανδημία. Τι κι αν η διαχείριση αυτή έτυχες παγκόσμιας αναγνώρισης. Τι κι αν ακόμα, οι πάντες έχουν πειστεί ότι κανείς, πόσο μάλλον ο κ. Τσίπρας, δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο στο θέμα αυτό, με υπουργό υγείας τον κ. Π. Πολάκη.
Αυτά κύριοι εκεί στην Κουμουνδούρου βλέπει ο κόσμος και αναφωνεί ότι «είχαμε άγιο που δεν διαχειριστήκατε εσείς μια τέτοια κρίση». Με λίγα λόγια, αυτή την εικόνα δείχνουν οι δημοσκοπήσεις και τίποτα παραπάνω.
Το ζητούμενο είναι, αν μπορεί και κυρίως, αν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς.
Η απάντηση που δίνω είναι πως κάτι τέτοιο, δύσκολα μπορεί να συμβεί όπως μας έχει διδάξει το παρελθόν του.
Αν κανείς διαβάσει προσεκτικά το DNA του ΣΥΡΙΖΑ, θα διαπιστώσει ότι παρά την πενταετή του παραμονή στην εξουσία, δεεν κατάφερε να αλλάξει τον τρόπο που πολιτεύεται. Ενώ ο κόσμος προχωράει με γρήγορους ρυθμούς, εκείνο κινείται με όρους της δεκαετίας του ’60.
Θα εξακολουθεί να είναι ένα κόμμα διαμαρτυρίας, κόμμα με νοοτροπία του 3%, όπως το γνωρίσαμε άλλωστε. Θα επενδύει συνεχώς στο χάος, προκειμένου να κρατιέται με νύχια και δόντια στην πολιτική επικαιρότητα.
Θα εκφράζει συνεχώς το «τίποτα», γιατί και το χάος είναι κάτι.
ΠΗΓΗ lastpoint
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου