ΜΕΧΡΙ το 1974 υπονομεύθηκε και εκ των έσω, αλλά και μέσω αυτών και από διεθνείς παίκτες.
Από το 1974 και εντεύθεν υπήρξαν πολλές κινήσεις και ενέργειες, οι οποίες στόχευαν πρωτίστως στην αποαναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, τη διάλυση του κράτους. Δεν τα κατάφεραν και ελπίζουμε πως όλες οι έξωθεν προσπάθειες που γίνονται θα αποκρουστούν. Σε αυτή τη μακρά και δύσκολη, ανηφορική πορεία, μέσα από τον χρόνο, επιτεύχθηκαν πολλά. Η χώρα μας εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην Ευρωζώνη, έκανε γεωστρατηγικά ανοίγματα (συμμαχίες, συνεργασίες, ενεργειακό πρόγραμμα). Δεν επιτεύχθηκε, ωστόσο, συμφωνία στο Κυπριακό. Τούτο, όμως, δεν εξαρτάται όπως αποδεικνύεται διαχρονικά από την ελληνική πλευρά στο νησί, από τους Κυπρίους. Προσπάθειες, όπως είναι γνωστό, έχουν γίνει πάρα πολλές και συνεχίζονται μέχρι σήμερα, αν και το εθνικό ζήτημα βρίσκεται σε ένα παρατεταμένο αδιέξοδο. Η κατοχική Τουρκία επιμένει να προτάσσει αξιώσεις, που δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές. Θα ήταν καθαρή αυτοχειρία να γίνει αποδεκτή η τουρκική αξίωση για εκ προοιμίου αναγνώριση του ψευδοκράτους, για να ξεκινήσει μια νέα διαδικασία στο Κυπριακό. Μια τέτοια εξέλιξη θα είναι το τέλος της Κυπριακής Δημοκρατίας, το τέλος του Ελληνισμού στο νησί.Η ΠΟΡΕΙΑ του Κυπριακού είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη συνέχεια του κράτους, όπως και το μέλλον του τόπου, του λαού. Χωρίς την Κυπριακή Δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία, καθώς η χώρα θα απορροφηθεί από την επεκτατική Τουρκία. Εξήντα δύο χρόνια μετά την ανακήρυξη του κυπριακού κράτους, μια είναι η προτεραιότητα, που με την ευκαιρία της επετείου, οφείλουμε να αναδείξουμε για να γίνει συνείδηση σε όλους: Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι η ασπίδα μας, η προστασία μας, γι' αυτό και οφείλουμε να την προστατεύσουμε, να την υπερασπιζόμαστε. Σε αυτό το θέμα δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω. Είναι μονόδρομος και σε αυτό οφείλουν οι διαχειριστές νυν και μελλοντικοί να δεσμευθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου