Του Αλέξανδρου Δρίβα
Οι ρίζες του κινήματος Woke είναι αρκετά δύσκολο να αναζητηθούν, όχι μόνο χρονολογικά αλλά και πνευματικά. Σαφώς και η Σχολή της Φρανκφούρτης και ο Μεταμοντερνισμός αποτελούν τράπεζες ιδεών του Woke κινήματος, ωστόσο φαίνεται πως αυτού του τύπου η εκδικητική του ρητορική, μπορεί να αναζητηθεί μέσα σε άλλα κινήματα τα οποία εμφανίστηκαν μετά τον Β΄ Π.Π. στις ΗΠΑ κυρίως. Ο φεμινισμός, η σεξουαλική επανάσταση και «τα παιδιά των λουλουδιών», αποτελούν ρίζες. Η διάσταση που θα επιχειρηθεί να αναλυθεί σε αυτό το κείμενο, αφορά τα επικοινωνιακά χαρακτηριστικά του Woke κινήματος, τα οποία προδίδουν μια μετακίνηση του Woke κινήματος από κοινωνικό, σε πολιτικό με κάποια «θρησκευτικά» χαρακτηριστικά.
Ορισμός αντιπάλου με «μιλιταριστικό» τρόπο
Έμα κίνημα, όπως μας διδάσκει η Πολιτική Επιστήμη, η Κοινωνιολογία, η Πολιτική Κοινωνιολογία κτλ, έχει ένα στόχο, έναν αγώνα να δώσει και ένα πρόβλημα να λύσει. Με άλλα λόγια, στόχος ενός κινήματος είναι «κάτι νέο να φέρει» στην κοινωνία το οποίο «όφειλε» να υπήρχε και πριν. Η διαμαρτυρία και ο καθορισμός ενός «εχθρού» μπορούν να συνυπάρχουν με τις προτάσεις του κινήματος. Το κίνημα Woke έχει ορίσει ως «εχθρικό» οτιδήποτε σχετίζεται με τους αιώνες στους οποίους ο δυτικός κόσμος απέκτησε προβάδισμα εναντίον άλλων πολιτισμών. Το κίνημα Woke οφείλει την επιτυχία του στο οτι ορίζει τον εχθρό όπως θα οριζόταν από έναν στρατηγό στο πεδίο της μάχης. Οι οδηγίες μάχης είναι απλές ώστε στη μάχη να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα σαφήνειας. Ο άνδρας ο οποίος είναι λευκός, και όλος ο πολιτισμός που κληρονόμησε και κληροδότησε, πρέπει να ξεριζωθεί κατά τους Wokesters. Ο ριζοσπαστισμός του σε συνδυασμό με τον ρεβανσισμό τον οποίο εκφράζουν οι θιασώτες του κινήματος των «Αφυπνισμένων», συνιστούν απειλή για την κοινωνική συνοχή σε αρκετές χώρες, γιατί πλέον έχει προ πολλού ξεπεράστεί από τους «Αφυπνισμένους» το στάδιο της έστω και προσχηματικής δικαιωματικής κάλυψης. Πλέον αρκετοί Wokesters, ανοικτά υποστηρίζουν το λεγόμενο «βία στη βία». Η αιτία ύπαρξης του κινήματος Woke είναι η κατάρρευση και καταστροφή μιας άλλης ιδέας, όχι ο διάλογος ή η συνύπαρξη με κάποια άλλη ιδέα ή κίνημα. Η συζήτηση ανάμεσα σε θεϊστές και άθεους, είναι ένα παράδειγμα συνύπαρξης δύο διαφορετικών κοσμοθεωριών, δύο διαφορετικών πίστεων. Αντίθετα, το κίνημα Woke δεν περιφρονεί μόνο το θρησκεία, αλλά και την επιστήμη, αν αυτή συγκρούεται με τις δικές του αρχές. Το Woke κίνημα απαιτεί με άλλα λόγια τον επαναπροσδιορισμό της Ιστορίας και όλων όσων έλαβαν χώρα στη Δύση, μέχρι τη στιγμή της «Αφύπνισης», μέχρι τη στιγμή δηλαδή που κάποιες πνευματικά φωτισμένες προσωπικότητες, αντιλήφθηκαν τον τρόπο με τον οποίον θα απελευθερωθεί ο Άνθρωπος. Η στιγμή της «Αφύπνισης» είναι και η αρχή της πραγματικής Ιστορίας, εκείνης δηλαδή που απλώς δεν πρέπει να γραφτεί από τους «υπόλογους» λευκούς άνδρες. Ήδη αρκετοί μελετητές, θεωρούν οτι το Woke κίνημα αποκτά όλο και ταχύτερα, χαρακτηριστικά θρησκείας. Και όχι μόνο αυτά. Το Woke κίνημα έχει αρχίσει να δημιουργεί «νέο Οικογενειακό Δίκαιο», νέο «Αστικό Κώδικα», νέα εκπαιδευτική πολιτική και βέβαια, νέες σχέσεις κράτους-πολίτη, οικογένειας-σχολείου κτλ.
Η πολιτική ορθότητα ως όπλο του Woke κινήματος.
Εκτός από την επιθετικότητα και την «ιερή αποστολή» του να γραφτεί η Ιστορία και το μέλλον από όλους όσους ήταν θύματα, (μη λευκοί άνδρες δηλαδή, κάτι που συνιστά μια άκρως ρατσιστική θέση). Όλα τα πνευματικά επιτεύγματα, καθίστανται ένοχα και υπαίτια για την όποια δυστυχία των θυμάτων και επομένως, δεν υπάρχει διάκριση ανάμεσα σε διαχωρισμό άξιων επιτευγμάτων και οπισθοδρομικών. Από αυτό καθίσταται προφανές οτι το Woke κίνημα δεν είναι εναντίον μόνο των Μαθηματικών για παράδειγμα, αλλά και της ίδις της Μητέρας της Επιστήμης, της ίδιας της Λογικής. Η πολιτική ορθότητα δεν ταυτίζεται με το Woke. Είναι ένα εργαλείο για το Woke κίνημα το οποίο στοχεύει στη φίμωση των αντιπάλων του ενώ παράλληλα, επιβάλλει την πολιτική ατζέντα και ταυτόχρονα, τη θεματολογία της. Oι Wokesters ή όσοι ηγούνται αυτών, στοχεύουν στον έλεγχο της γλώσσας και των νοημάτων αυτής. Εκτός από την «Νέα Ιστορία», μέσω της Γλώσσας, διαμορφώνεται μια νέα ηθική, ένας νέος κώδικας αξιών ο οποίος απευθύνεται όχι στην αξία των ανθρώπων, αλλά στην ανταμοιβή όσων υπέφεραν από οτιδήποτε εκείνοι θεωρούν ως «καταπίεση» και στην «τιμωρία» όσων υπήρξαν «θύτες». Η επιβολή της πολιτικής ορθότητας, στοχεύει στον γλωσσικό (πνευματικό τελικά) αφοπλισμό όσων αντιδρούν ή ασκούν κριτική. Βαθύτερος στόχος, είναι η ποινικοποίηση (έχει ήδη γίνει σε μεγάλο βαθμό) της φυσιολογικής και συνταγματικά κατοχυρωμένης ελευθερίας έκφρασης. Είναι δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ συκοφαντίας και ελεύθερης έκφρασης με βάση την πολιτική ορθότητα. Αυτό σημαίνει οτι ένας άνθρωπος, αποθαρρύνεται να κρίνει κάτι που δεν είναι πολιτικά ορθό και άρα, αποδέχεται με αλαλία τα όσα λαμβάνουν χώρα. Το τέλος είναι τραγικό: Η κατάρρευση της δημοκρατίας και ο περιορισμός της ευρηματικότητας, καθώς το «ναρκοπέδιο» που έχουν στήσει πάνω στη γλώσσα οι Wokesters έχει σημαντικότατες κοινωνιογλωσσικές συνέπειες που μοιάζουν με αντικίνητρα στην έρευνα που υπήρξε πάντα η ατμομηχανή της προόδου.
Το Woke κίνημα έχει αρκετές ομοιότητες με αρκετά επικίνδυνα πολιτικά και κοινωνικά κινήματα που έλαβαν χώρα στο παρελθόν. Η ραγδαία εξάπλωση του Woke κινήματος, έχει καταστήσει «παλαιά» την κάθε προσχηματική εκστρατεία «ισότητας». Εδώ και λίγα χρόνια, μιλά με όρους επικράτησης μην αφήνοντας παράθυρο για διάλογο, κριτική, συζήτηση, επιστημονικά επιχειρήματα κτλ. Οι κοινωνίες στη Δύση, θα αντιμετωπίσουν σύντομα μεγάλα προβλήματα από τις ανεξέλεγκτες διαστάσεις που έχει πάρει η «Αφύπνιση».
ΠΗΓΗ ardin-rixi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου