Αποκαλυπτική, σύμφωνα με τη ρωσική έκδοση της Novaya Gazeta-Europe, αποτελεί η νέα μελέτη για τη διείσδυση του ρωσικού παράγοντα στην ΕΕ.
Μεγάλο κομμάτι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που αγγίζει σε πολλές περιπτώσεις το 25%, αντιτίθεται στα κυρωτικά ψηφίσματα κατά της Ρωσίας και της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, αποδεικνύοντας τη διείσδυση της ρωσικής προπαγάνδας -η οποία μετέρχεται πολλών μέσων και τρόπων- στην καρδιά της ΕΕ που είναι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· η προπαγάνδα έχει ως αποδέκτες -κυρίως- τα αποκαλούμενα «ευρωσκεπτικιστικά» κόμματα της άκρας αριστεράς αλλά και της άκρας δεξιάς.
Είναι πλέον γνωστό πως, την τελευταία –τουλάχιστον- δεκαετία, αυταρχικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας και της Κίνας, έχουν ξοδέψει τουλάχιστον 300 εκατομμύρια δολάρια για να στηρίξουν την ευρωπαϊκή ακροδεξιά και να προωθήσουν την πολιτική και κοινωνική αποδιάρθρωση της Ευρώπης.
Ακόμη και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, βουλευτές «πιστοί» στη Μόσχα λαμβάνουν δημόσια φιλορωσικές θέσεις σε συνεδριάσεις. Πολλοί από αυτούς προωθούν τα συμφέροντα του Κρεμλίνου στα παρασκήνια.
Σχέσεις μέσω μη κυβερνητικών οργανώσεων ή δωροδοκίας
Η Μόσχα, όπως και πολλά άλλα αυταρχικά καθεστώτα, προσπαθεί εδώ και καιρό να οικοδομήσει «ειδικές σχέσεις» με τους ευρωβουλευτές. Γι’ αυτόν τον σκοπό χρησιμοποιεί κυρίως δύο μεθόδους:
Πρώτον. Χρησιμοποιώντας ως όχημα εικονικές ΜΚΟ και λόμπι επιρροής, όπου οι ευρωβουλευτές παρίστανται ως «διεθνείς παρατηρητές» σε παράνομες ή νοθευμένες εκλογές.
Για παράδειγμα, το 2018, έξι ευρωβουλευτές – Οι Thierry Mariani, Herve Juvin, Jean-Lin Lacapelle, Miroslav Radachovsky, Nicholas Bay και Gunnar Beck – μπήκαν στη μαύρη λίστα για τη συμμετοχή τους ως παρατηρητές στις κοινοβουλευτικές εκλογές στη Ρωσία και την κατεχόμενη Κριμαία, σε δημοψήφισμα για τις τροποποιήσεις του Συντάγματος και τις προεδρικές εκλογές. Οι παρατηρητές-ευρωβουλευτές μετέφεραν ψευδείς εικόνες των γεγονότων.
Άλλο τρανταχτό παράδειγμα είναι η εισήγηση ευρωβουλευτών για τις ευνοϊκές εργασιακές συνθήκες στο Κατάρ, εν όψει Ολυμπιακών Αγώνων, τη στιγμή που υπήρχαν σημαντικά στοιχεία για περισσότερους από 6.000 εργάτες που πέθαναν υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, λόγω της εργασιακής ανασφάλειας, αλλά και των συνθηκών εργασίας· άλλωστε το γεγονός αυτό σχετίζεται με το γνωστό «Κατάρ Γκέιτ».
Δεύτερον. Απευθείας ή έμμεσες δωροδοκίες, ώστε οι πολιτικοί ν’ ασκούν πιέσεις για αποφάσεις που ευνοούν τέτοια κράτη ή να προωθούν την ατζέντα των τελευταίων.
Για παράδειγμα, στα τέλη του 2022, η αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Εύα Καϊλή, κρατήθηκε ως ύποπτη για διαφθορά υπέρ του Κατάρ.
Από τους 705 βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κατά μέσο όρο, οι 531 ή το 75% υποστήριξαν τα ψηφίσματα κυρώσεων κατά της Ρωσίας λόγω της εισβολής της Ουκρανίας. Ωστόσο, λίγο περισσότεροι από 40 ή 6% καταψήφισαν τις κυρώσεις· κατά μέσο όρο, περίπου 40 ευρωβουλευτές επέλεξαν την αποχή από τις ψηφοφορίες.
Εκτός της φανερής φιλορωσικής στάσης των προηγούμενων, πολλοί ευρωβουλευτές που ακολουθούν φιλορωσική γραμμή χρησιμοποιούν κι άλλους τρόπους: απλώς δεν συμμετέχουν στα καταδικαστικά ψηφίσματα για τη Ρωσία— είτε με το να μην εμφανίζονται στις αρμόδιες συνεδριάσεις, είτε «μη πατώντας το κουμπί» για ένα συγκεκριμένο θέμα και ως εκ τούτου εμφανίζουν ουδέτερη (φιλορωσική) στάση σε ψηφίσματα που κρίνουν το μέλλον της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Τα 10 κορυφαία κόμματα «υπέρ του Πούτιν» στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σύμφωνα με τις ψήφους των βουλευτών
Είναι χαρακτηριστικό πως, στη διάρκεια 2019-2022, η αποχή ή καταψήφιση νομοθετημάτων του σώματος, για το σύνολο των ψηφισμάτων, ανερχόταν στο 4,3% των ευρωβουλευτών. Ωστόσο το ποσοστό των ευρωβουλευτών που εναντιώθηκαν στα ψηφίσματα κυρώσεων κατά του Πούτιν και της Ρωσίας ήταν τρεις φορές υψηλότερο από τον μέσο όρο, στο 12,5%.
Σύμφωνα με τη Novaya Gazeta-Europe, στην τρέχουσα σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενάντια στα ψηφίσματα κυρώσεων κατά του Πούτιν, τα κόμματα που πρωτοστατούν είναι:
| Κομμουνιστικό Κόμμα Πορτογαλίας – | 84% |
| ΚΚΕ – Ελλάδα | 82% |
| Γαλλικός «Εθνικός Συναγερμός» (Λεπέν) | 77% |
| «Εναλλακτικοί για τη Γερμανία» | 70% |
| Ελευθερία και Άμεση Δημοκρατία (Τσεχία) | 70% |
| Αυστριακό Κόμμα Ελευθερίας | 69% |
| «Αριστερά» (Die Linke, Γερμανία) | 56% |
| ΣΥΡΙΖΑ -Ελλάδα | 39% |
| Λίγκα (Ιταλία) | 11% |
| «Νόμος και Δικαιοσύνη» (PiS, Πολωνία) – | 11% |
Συνάγεται λοιπόν εύκολα το συμπέρασμα πως, τα άκρα του πολιτικού τόξου, η ακροδεξιά, η αριστερά και η ακροαριστερά, συμπλέουν σ’ ευρωπαϊκό επίπεδο.
Αυτό μπορεί κάποιος να το αντιληφθεί από τη συνολική φιλορωσική ατζέντα που προωθούν τ’ αντίστοιχα κόμματα στα εθνικά κοινοβούλια. Μάλιστα, στην περίπτωση αυτή, στ’ όνομα ενός στείρου και παρωχημένου αντιδυτικισμού, τόσο από την άκρα αριστερά, αλλά και την ακροδεξιά -στο πλαίσιο ενός υπερφίαλου, ανέξοδου και διάτρητου από τη ρωσική προπαγάνδα αποκαλούμενου «ευρωσκεπτικισμού»- τα δύο αυτά άκρα συγκλίνουν στον τρόπο που αντιμετωπίζουν το κρίσιμο ζήτημα της ρωσικής εισβολής για το ευρωπαϊκό μέλλον.
Στο ίδιο μήκος κύματος της φιλορωσικής στάσης βρίσκεται και το ΚΚΕ: οι ευρωβουλευτές του, Λευτέρης Παπαδάκης και Λευτέρης Νικόλαου Αλαβάνος, καταψήφισαν τα 19 από τα 22 ψηφίσματα-μέτρα ενάντια στη Ρωσία για την εισβολή της στην Ουκρανία.
Έτσι εξηγείται άλλωστε, στην πατρίδα μας, η καταψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ στον προϋπολογισμό, των δαπανών για την άμυνα, η στάση του Παπαδημούλη στο Ευρωκοινοβούλιο για τον φράχτη του Έβρου, καθώς και η στάση της αποχής που κράτησε το κόμμα του στις τροπολογίες για τον αποκλεισμό του μορφώματος του φασίστα Κασιδιάρη από τη συμμετοχή στις εθνικές εκλογές.
Τη στιγμή λοιπόν που η Ελλάδα θα έπρεπε να πρωτοστατεί στις πρωτοβουλίες για την αμυντική θωράκιση της «ασθενικής» Ευρώπης, της κοινής αμυντικής πολιτικής και της πολιτικής ενοποίησής της, έχει κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και τ’ άλλα μετα-μνημονιακά πολιτικά μορφώματα (ΜέΡΑ25) και την κασιδιάρικη ακροδεξιά να λειτουργούν από κοινού ως Δούρειος Ίππος στην περαιτέρω αποδιάρθρωση της απειλούμενης Ευρώπης.
Η Ευρώπη εμφανίζεται αδύναμη να κινηθεί προς την πολιτική και αμυντική ενοποίησή της εξαιτίας του καχεκτικού οικονομισμού και των οικονομικών συμφερόντων που άφησε ασύδοτα να κυριαρχούν και να καθορίζουν τις τύχες της όλο αυτό το διάστημα. Ο οικονομισμός κυριάρχησε απέναντι στα εθνικά κοινοβούλια, δημιουργώντας πολιτικούς σχηματισμούς ευάλωτους στην ξένη προπαγάνδα και προωθώντας στην πολιτική ανθρώπους πολιτικά απαίδευτους, υποχείρια του εκάστοτε πρακτορείου· συγχρόνως μετέτρεψε την Ευρωβουλή σε πασαρέλα αμφιλεγόμενων διασημοτήτων, ηθοποιών, ποδοσφαιριστών και κάθε λογής τυχάρπαστης περσόνας.
Πηγή: https://novayagazeta.eu/articles/2023/02/27/putins-sidekicks-en
ΠΗΓΗ ardin-rixi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου