Γιάννης Τσαπρούνης
Οταν γίνονται «στραβές», είναι απόλυτα λογικό να χρεώνεται την πολιτική ευθύνη ο κάθε υπουργός που την έχει αναλάβει από την ημέρα της ορκωμοσίας του. Αρα, είναι και αναμενόμενο να υπάρχουν παραιτήσεις, οι οποίες στην πραγματικότητα είναι αποπομπές.
ΠΕΡΑ από το μερίδιο της αντικειμενικής πολιτικής ευθύνης, υπάρχει και η υποκειμενική, που αφορά στην εκτόνωση της δυσαρέσκειας των πολιτών για αυτό που έχει συμβεί.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ, οι πρώτες 80 ημέρες της κυβέρνησης δεν είναι αυτό που ήθελε και σχεδίαζε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Πολύ περισσότερο, όμως, το ξεκίνημα της κυβέρνησης έχει απογοητεύσει τους πολίτες, ψηφοφόρους και μη, της Ν.Δ. Οπότε, είναι πλέον διάχυτη η αίσθηση πως απαιτούνται διορθωτικές κινήσεις.
ΝΑΙ, το rotation υπουργών δεν δούλεψε. Ο κάθε πολιτικός που αναλαμβάνει ένα χαρτοφυλάκιο, πέραν των ικανοτήτων του, χρειάζεται ένα εύλογο χρονικό διάστημα για να «προσγειωθεί» στην πραγματικότητα του τομέα του. Μόνο που τους πολίτες δεν τους ενδιαφέρει η «περίοδος προσαρμογής» του νέου κυβερνητικού σχήματος, μιας και εκείνοι ψήφισαν με εμφατικό τρόπο τη συνέχιση της προηγούμενης διακυβέρνησης.
ΝΑ γίνουν, λοιπόν, αλλαγές στο Υπουργικό Συμβούλιο, τώρα που είναι ακόμα νωρίς, ώστε να αρχίσει να λειτουργεί σε μια κανονικότητα η κυβέρνηση. Να αντικατασταθούν εκείνοι που φαίνεται πως δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες που προκύπτουν.
ΑΡΚΕΙ, όμως, αυτό; Θα λύσει τα προβλήματα ένας ανασχηματισμός; Μπορεί, εν μέρει. Κυρίως, όμως, χρειάζεται ο… σχηματισμός των μεταρρυθμίσεων, δηλαδή, να υλοποιηθεί το κυβερνητικό πρόγραμμα.
ΚΑΙ αυτό δεν αφορά μόνο στην Πολιτική Προστασία. Αφορά στα πάντα όλα. Οι πολίτες που έδωσαν τη δεύτερη τετραετία στη Ν.Δ. θέλουν να δουν τα πράγματα να αλλάζουν στη χώρα με ρεαλισμό, σοβαρότητα και ταχύτητα.
Π.Χ. η αναμόρφωση του ΕΣΥ. Πότε θα ξεκινήσει και πότε αναμένεται να γίνει αντιληπτή από τον πολίτη; Θα προλάβει μέσα στην τετραετία να αναβαθμιστεί η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών στη Δημόσια Υγεία; Ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί το «σχέδιο». Οι προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού «θα» γίνουν κάποια στιγμή. Οι απαραίτητες συγχωνεύσεις νοσοκομείων πότε θα προχωρήσουν; Θα λειτουργούν, επιτέλους, τα ιατρικά μηχανήματα στα νοσοκομεία;
ΑΥΤΟ είναι μόνο ένα παράδειγμα. Υπάρχουν πολλά ακόμα. Η αντιμετώπιση της ακρίβειας. Ο «πόλεμος» με το βαθύ κράτος. Οι εκ βάθρων αλλαγές στη Δικαιοσύνη που λειτουργεί με χρονοκαθυστέρηση, την οποία εκμεταλλεύονται παραβάτες και επιτήδειοι. Η αξιολόγηση στο Δημόσιο και η επιτάχυνση των διαδικασιών του ΑΣΕΠ. Η αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος.
ΕΙΝΑΙ πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν. Προφανώς και περιγράφονται στους μπλε φακέλους που παρέλαβαν οι υπουργοί τον Ιούνιο. Το θέμα, όμως, είναι να αρχίσουν να τα εφαρμόζουν. Να αρχίσουν και οι πολίτες να βλέπουν ότι κάτι αλλάζει προς το καλύτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου