Άριστος Μιχαηλίδης
Το 2007, προσέξτε, πριν 17 χρόνια, βρήκα στο αρχείο της στήλης ότι ασχολήθηκα με τα παίγνια των κομμάτων στο κοινοβούλιο για την έλευση του φυσικού αερίου για ηλεκτροπαραγωγή.
Ο καυγάς τότε ήταν αν θα γίνει χερσαία μονάδα στο Βασιλικό (έτσι το λέγαμε τότε, αυτό που σήμερα λέμε «τερματικό» -αυτό που θα έκαναν οι Κινέζοι κι έκαναν το μισό κι έφυγαν) ή πλωτή μονάδα. Δηλαδή, ένα ειδικό πλοίο στη θάλασσα να το μεταποιεί το αέριο και να μας το φέρνει έτοιμο. Κάποια στιγμή, λοιπόν, για να κόβει δρόμο η κυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουλου, αποφάσισε να προχωρήσει σε πρώτη φάση με πλωτή μονάδα ως προσωρινή λύση για να έρθει γρήγορα το αέριο να αρχίσει η ΑΗΚ να δουλεύει και να μειωθεί το κόστος της και οι λογαριασμοί μας, και στη συνέχεια να κατασκευαστεί ως μόνιμη λύση η χερσαία μονάδα.
Η απόφαση ήρθε μετά που επί ένα χρόνο, ίσως και παραπάνω, γινόταν έντονη δημόσια συζήτηση στα ΜΜΕ για να απαντηθεί το μέγα δίλημμα: Πλωτή ή χερσαία; Έγιναν όλοι ειδικοί. Προπάντων, οι συντεχνιακοί της ΑΗΚ που ξεκίνησαν διαμαρτυρίες διότι θεώρησαν ότι αυτή η εξέλιξη βλάπτει τα συμφέροντά τους. Χαμό έκαναν. Μέχρι και στη Βουλή που τους κάλεσαν όταν συζητήθηκε το σχετικό νομοσχέδιο, εξηγούσαν στους βουλευτές (που λον ήθελαν να ακούσουν) ότι η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ήταν μια απάτη. Διότι, έλεγαν, ενώ η απόφαση του Υπουργικού λέει να γίνει η χερσαία, αλλά μέχρι να ολοκληρωθεί αυτή, να προχωρήσουμε με την πλωτή μονάδα για να έχουμε πιο σύντομα το αέριο, στην πραγματικότητα θέλει να προωθήσει την πλωτή.
Παραμύθια της Χαλιμάς, δηλαδή, αλλά αυτά συζητούσαν τα κόμματα στο θαυμαστό μας κοινοβούλιο. Κι ενώ υπήρχαν και εταιρείες -διεθνείς και με εμπειρογνωμοσύνη- που ενδιαφέρθηκαν να στήσουν πλωτή μονάδα και να μας φέρουν το φυσικό αέριο για ηλεκτροπαραγωγή από τότε (το διανοείστε, το 2007) τα κόμματα μετέτρεψαν το ζήτημα σε μια προεκλογική φιέστα -πλησίαζαν οι προεδρικές εκλογές του 2008- έλεγε ως συνήθως ο καθένας ό,τι του ερχόταν στο κεφάλι, κι επειδή είχε περισσότερη σημασία από το δημόσιο συμφέρον, να μην πάνε κόντρα στους υπαλλήλους της ΑΗΚ παραμονές εκλογών, και από την άλλη, να μην δικαιώσουν την κυβέρνηση και να πάρει μπόνους ο Παπαδόπουλος, πήγαν στην ολομέλεια και καταψήφισαν το νομοσχέδιο. Και μείναμε όλοι με δυο χείλη καμένα.
Από τότε όλο και παρακολουθούμε τέτοιες ακροβασίες και παραλογισμούς, που άφησαν τον τόπο, τους πολίτες, τις επιχειρήσεις, εγκλωβισμένους στην παραγωγή ηλεκτρισμού για να λέει σήμερα ο αρμόδιος υπουργός ότι είναι «δολοφόνος». Το κόστος. Παρακολουθούμε να συνεδριάζει η αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή ξανά και ξανά και άκρη να μην βγαίνει. Μόνο παχιά λόγια, σόου, κύμβαλα αλαλάζοντα να πέφτουν γύρω μας και δουλειά να μην γίνεται. Να βγάζουν λεφτά και η ΑΗΚ και οι παραγωγοί ηλεκτρισμού εναλλακτικών πηγών, να μας ζητούν να προπληρώνουμε (επί χρόνια πριν δούμε αποτέλεσμα) και την ηλεκτρική διασύνδεση με την Ελλάδα, αλλά όφελος να μην έχουμε ποτέ.
Όλα με την υπόσχεση πως όταν γίνει αυτό κι όταν γίνει το άλλο, θα έχουμε όφελος. Κι άντε να τους εμπιστευτούμε ότι θα γίνουν όπως τα υπόσχονται. Όπως το τερματικό που έμεινε στη μέση και το πλοίο που πληρώσαμε €200 εκατομμύρια και είναι υπό ομηρία στη Σαγκάη. Όπως οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, για τις οποίες εδώ και χρόνια πληρώνουμε -το τέλος ΑΠΕ- στους λογαριασμούς της ΑΗΚ και τελικά, έχουν οι ιδιώτες παραγωγοί κόστος 5 με 7 σεντ ανά κιλοβατώρα και το πουλούν με κέρδος 300%.
Αποφασίστε, λοιπόν, για το ηλεκτρικό καλώδιο, αφού είναι η σωτηρία μας (πριν ήταν άλλες οι σωτηρίες μας), αλλά απαντήστε πρώτα σε αυτό: Έγιναν τα φωτοβολταϊκά και τα αιολικά πάρκα, ακόμα και μέσα σε δάση, με περιβαλλοντικά εγκλήματα, για να έχουν όφελος και οι πολίτες ή μόνο οι επιχειρηματίες; Διότι τα παίγνια συνεχίζονται ασταμάτητα κι όφελος δεν βλέπουμε. Για πόσο ακόμα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου