Ανάμεσα στα ερείπια
Του Ν. Λυγερού
Όλος ο κόσμος είχε δει την διπλή καταστροφή που είχε προκαλέσει η τρομοκρατία της βαρβαρότητας. Όλοι ήξεραν πια και σε πρακτικό επίπεδο τι σημαίνει μια θρησκεία που μισούσε την Ανθρωπότητα. Διότι αυτό ήταν το αποτέλεσμα της ύπουλης επίθεσης. Τα θύματα δεν ήταν μόνο Αμερικανοί πολίτες αλλά κι αθώα μέλη της πολυκυκλικής υπερδομής της Ανθρωπότητας. Τα θύματα δεν είχαν γεννηθεί θύματα η βαρβαρότητα τους είχε κλέψει την αθωότητά τους. Αυτό έδειχναν και τα δύο τεράστια συντριβάνια που είχαν αντικαταστήσει τα συντρίμμια των Δίδυμων Πύργων. Το δέντρο και η εκκλησία είχαν δει ζωντανά τα πλήγματα και περίμεναν υπομονετικά. Στο ενδιάμεσο, είχε παρθεί και μια παράλληλη απόφαση που αφορούσε άμεσα του ατσαλιού τη μνήμη. Οι Δίδυμοι Πύργοι δεν θα ήταν μόνο μνήμη στο Μανχάταν αλλά και ατσάλι στις θάλασσες και στους ωκεανούς. Ένα πολεμικό πλοίο θα κατασκευαζόταν με το ατσάλι των πύργων. Το όνομά του θα ήταν USS NewYork διότι κανείς δεν ήθελε να ξεχάσει το παρελθόν αφού ήταν απαραίτητο για το μέλλον. Και ο ρόλος του θα ήταν ν' αντισταθεί στην βαρβαρότητα. Από την πληγή ενός έθνους θα γεννιόταν ένας πολεμιστής της Ανθρωπότητας. Οι πρώτες συζητήσεις ήταν μυστικές αλλά σιγά σιγά έγιναν εμπιστευτικές για να περάσουν τελικά στο στάδιο του ορατού πάνω στο απέραντο γαλάζιο. Πολλοί άνθρωποι πίστεψαν σε αυτό το όραμα και χάρη στο έργο τους έγινε πραγματικότητα. Έτσι μετά από χρόνια το ατσάλι έζησε τη δεύτερη ζωή του. Μερικοί το είδαν σαν μεταμόρφωση, άλλοι σαν ανάσταση η ουσία όμως ήταν η ίδια. Το USS New York ήταν εδώ ακόμα και μετά το τέλος και αυτό ήταν ήδη μία μορφή αντεπίθεσης της Ανθρωπότητας. Ήταν επίσης μια απόδειξη ότι η βαρβαρότητα δεν είχε καταφέρει να καταστρέψει τα πάντα. Μάλιστα ήταν η ίδια η μνήμη του ατσαλιού που θα πολεμούσε ενάντια της όπου και να εμφανιζόταν πάνω στον πλανήτη.
Γαλάζια αποστολή
Του Ν. Λυγερού
Η βαρβαρότητα είχε εμφανιστεί αλλού στη Μέση Ανατολή πρώτα και στη Μικρά Ασία στη συνέχεια. Ήθελε μάλιστα να επιβάλλει το σκοτάδι της και πάνω στο απέραντο γαλάζιο του χρυσοπράσινου φύλλου. Οι κινήσεις αυτές ήταν απαράδεκτες κι έπρεπε να δοθεί ένα τέλος με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Τρία πολεμικά πλοία επιλέχτηκαν για να εκτελέσουν τη γαλάζια αποστολή. Ο στόχος ήταν να τερματίσει το παίγνιο της προπαγάνδας στην περιοχή. Ένα από αυτά τα πολεμικά πλοία ήταν και το USS New York. Έτσι ο πολεμιστής που είχε γεννηθεί στο Μανχάταν βρισκόταν τώρα στη Μεσόγειο για να γίνει ασπίδα αθώων. Η άφιξη του σ’ αυτό το απέραντο γαλάζιο είχε δημιουργήσει μια συμβολική γέφυρα που ένωνε δύο φορές το δεν ξεχνώ. Η ενέργεια είχε ενεργοποιήσει τη στρατηγική δράση και η αποστολή είχε πάρει άλλες διαστάσεις. Η ιδέα δεν ήταν μόνο η αντίσταση κατά της βαρβαρότητας έπρεπε ταυτόχρονα να αφοπλιστούν και οι φοβίες των αθώων. Πάνω στο νησί, οι άνθρωποι έβλεπαν τα πράγματα εντελώς διαφορετικά διότι δεν είχαν υπόψη τους τη μεγάλη εικόνα και δεν αντιλαμβανόταν το μέγεθος της χρονοστρατηγικής και την εμβέλεια της τοποστρατηγικής. Έτσι έπρεπε να δουν το φως και αυτή ήταν η πιο σημαντική αποστολή της μνήμης του ατσαλιού. Έτσι όταν όλοι έλεγαν τόσα πολλά λόγω φόβου κι εξαιτίας της φοβίας είδαν επιτέλους τα τρία πολεμικά πλοία, ένιωσαν μέσα τους μια τεράστια ανακούφιση. Δεν ήταν όμως ικανοί να αντιληφθούν το μήνυμα της ελευθερίας. Δεν έβλεπαν ακόμα πως είχε σφυριλατήσει η ίδια το ατσάλι της μνήμης. Δεν είχε σημασία ακόμα κι ήταν θέμα χρόνου να συνειδητοποιήσει ότι η αρχή της απελευθέρωσης είχε ξεκινήσει χάρη στην ενέργεια του απέραντου γαλάζιου, στη μνήμη του ατσαλιού επειδή η Ανθρωπότητα είχε πάρει την απόφαση της για την περιοχή και δεν ήθελε πια κατεχόμενα. Όσοι ήταν πιστοί το κατάλαβαν όμως κι άρχισε η πολυκυκλικότητα του Χρόνου.
Του Ν. Λυγερού
Όλος ο κόσμος είχε δει την διπλή καταστροφή που είχε προκαλέσει η τρομοκρατία της βαρβαρότητας. Όλοι ήξεραν πια και σε πρακτικό επίπεδο τι σημαίνει μια θρησκεία που μισούσε την Ανθρωπότητα. Διότι αυτό ήταν το αποτέλεσμα της ύπουλης επίθεσης. Τα θύματα δεν ήταν μόνο Αμερικανοί πολίτες αλλά κι αθώα μέλη της πολυκυκλικής υπερδομής της Ανθρωπότητας. Τα θύματα δεν είχαν γεννηθεί θύματα η βαρβαρότητα τους είχε κλέψει την αθωότητά τους. Αυτό έδειχναν και τα δύο τεράστια συντριβάνια που είχαν αντικαταστήσει τα συντρίμμια των Δίδυμων Πύργων. Το δέντρο και η εκκλησία είχαν δει ζωντανά τα πλήγματα και περίμεναν υπομονετικά. Στο ενδιάμεσο, είχε παρθεί και μια παράλληλη απόφαση που αφορούσε άμεσα του ατσαλιού τη μνήμη. Οι Δίδυμοι Πύργοι δεν θα ήταν μόνο μνήμη στο Μανχάταν αλλά και ατσάλι στις θάλασσες και στους ωκεανούς. Ένα πολεμικό πλοίο θα κατασκευαζόταν με το ατσάλι των πύργων. Το όνομά του θα ήταν USS NewYork διότι κανείς δεν ήθελε να ξεχάσει το παρελθόν αφού ήταν απαραίτητο για το μέλλον. Και ο ρόλος του θα ήταν ν' αντισταθεί στην βαρβαρότητα. Από την πληγή ενός έθνους θα γεννιόταν ένας πολεμιστής της Ανθρωπότητας. Οι πρώτες συζητήσεις ήταν μυστικές αλλά σιγά σιγά έγιναν εμπιστευτικές για να περάσουν τελικά στο στάδιο του ορατού πάνω στο απέραντο γαλάζιο. Πολλοί άνθρωποι πίστεψαν σε αυτό το όραμα και χάρη στο έργο τους έγινε πραγματικότητα. Έτσι μετά από χρόνια το ατσάλι έζησε τη δεύτερη ζωή του. Μερικοί το είδαν σαν μεταμόρφωση, άλλοι σαν ανάσταση η ουσία όμως ήταν η ίδια. Το USS New York ήταν εδώ ακόμα και μετά το τέλος και αυτό ήταν ήδη μία μορφή αντεπίθεσης της Ανθρωπότητας. Ήταν επίσης μια απόδειξη ότι η βαρβαρότητα δεν είχε καταφέρει να καταστρέψει τα πάντα. Μάλιστα ήταν η ίδια η μνήμη του ατσαλιού που θα πολεμούσε ενάντια της όπου και να εμφανιζόταν πάνω στον πλανήτη.
Γαλάζια αποστολή
Του Ν. Λυγερού
Η βαρβαρότητα είχε εμφανιστεί αλλού στη Μέση Ανατολή πρώτα και στη Μικρά Ασία στη συνέχεια. Ήθελε μάλιστα να επιβάλλει το σκοτάδι της και πάνω στο απέραντο γαλάζιο του χρυσοπράσινου φύλλου. Οι κινήσεις αυτές ήταν απαράδεκτες κι έπρεπε να δοθεί ένα τέλος με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Τρία πολεμικά πλοία επιλέχτηκαν για να εκτελέσουν τη γαλάζια αποστολή. Ο στόχος ήταν να τερματίσει το παίγνιο της προπαγάνδας στην περιοχή. Ένα από αυτά τα πολεμικά πλοία ήταν και το USS New York. Έτσι ο πολεμιστής που είχε γεννηθεί στο Μανχάταν βρισκόταν τώρα στη Μεσόγειο για να γίνει ασπίδα αθώων. Η άφιξη του σ’ αυτό το απέραντο γαλάζιο είχε δημιουργήσει μια συμβολική γέφυρα που ένωνε δύο φορές το δεν ξεχνώ. Η ενέργεια είχε ενεργοποιήσει τη στρατηγική δράση και η αποστολή είχε πάρει άλλες διαστάσεις. Η ιδέα δεν ήταν μόνο η αντίσταση κατά της βαρβαρότητας έπρεπε ταυτόχρονα να αφοπλιστούν και οι φοβίες των αθώων. Πάνω στο νησί, οι άνθρωποι έβλεπαν τα πράγματα εντελώς διαφορετικά διότι δεν είχαν υπόψη τους τη μεγάλη εικόνα και δεν αντιλαμβανόταν το μέγεθος της χρονοστρατηγικής και την εμβέλεια της τοποστρατηγικής. Έτσι έπρεπε να δουν το φως και αυτή ήταν η πιο σημαντική αποστολή της μνήμης του ατσαλιού. Έτσι όταν όλοι έλεγαν τόσα πολλά λόγω φόβου κι εξαιτίας της φοβίας είδαν επιτέλους τα τρία πολεμικά πλοία, ένιωσαν μέσα τους μια τεράστια ανακούφιση. Δεν ήταν όμως ικανοί να αντιληφθούν το μήνυμα της ελευθερίας. Δεν έβλεπαν ακόμα πως είχε σφυριλατήσει η ίδια το ατσάλι της μνήμης. Δεν είχε σημασία ακόμα κι ήταν θέμα χρόνου να συνειδητοποιήσει ότι η αρχή της απελευθέρωσης είχε ξεκινήσει χάρη στην ενέργεια του απέραντου γαλάζιου, στη μνήμη του ατσαλιού επειδή η Ανθρωπότητα είχε πάρει την απόφαση της για την περιοχή και δεν ήθελε πια κατεχόμενα. Όσοι ήταν πιστοί το κατάλαβαν όμως κι άρχισε η πολυκυκλικότητα του Χρόνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου