Τρίτη 31 Μαΐου 2022

Τα κωμικοτραγικά μας χάλια

ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ

Όπως στην ταινία «Η ζωή είναι ωραία» έτσι και εμείς μετατρέπουμε την τραγωδία σε ένα παιχνίδι γλεντιού και σε κωμωδία. Δεν ξέρω αν είδατε την ταινία. Αν δεν την είδατε, να τη δείτε οπωσδήποτε. Είναι μια θαυμάσια ταινία που έκανε το 1997 ο Ιταλός σκηνοθέτης Ρομπέρτο Μπενίνι. Είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που συνελήφθη από τους ναζί κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και οδηγήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης μαζί με τη γυναίκα και τον γιο του. Ο πατέρας λέει στον τετράχρονο γιο του ότι όλα όσα συμβαίνουν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης είναι ένα παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που στο τέλος υπάρχει βραβείο. Ο πατέρας

λέει στον γιο του ότι θα διαγωνιστούν και οι ίδιοι σε αυτό το παιχνίδι για να κερδίσουν αυτό το βραβείο. Είναι μια πολύ τραγική ιστορία. Όμως, δεν μπορούμε να μην γελάσουμε όταν την παρακολουθούμε. Νομίζω ότι έτσι είναι και το δικό μας χάλι εδώ στην Κύπρο. Μοιάζει λίγο και με τη διάθεση του Άντον Τσέχοφ. Τραγική αλλά και κωμική. Το διάρκειας ενάμισης σελίδας σύντομο διήγημά του «Ο θάνατος ενός δημοσίου υπαλλήλου» από τη μια μας προκαλεί θλίψη και από την άλλη γέλιο. Είναι ένας άνδρας, ο οποίος φτερνίζεται ενώ παρακολουθεί μια παράσταση σε θεατρική αίθουσα.

ΠΗΓΗ politis

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου