Φωτογραφία από την υπογραφή της συμφωνία Ελλάδας – Αλβανίας για την ΑΟΖ (2009) που δεν εφαρμόστηκε ποτέ
Του Αλέξανδρου Ασωνίτη
Η πολιτική τάξη της Ελλάδας, για την ακρίβεια (αλλά δεν είναι άμοιρος και ο λαός), που δεν εννοεί να πάρει κανένα μάθημα απ’ όσα μας προσφέρει αφειδώς ο Ερντογάν, με τελευταίο την προκλητική άρνησή του να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ η Σουηδία με την Φινλανδία, απαιτώντας απ’ τις δύο, αναπτυγμένες και πλούσιες, χώρες να αποδεχθούν τους εξευτελιστικούς του όρους, ενώ με την άρνησή του προσδοκά και οφέλη από την σύγκρουση του με τις ΗΠΑ, την ΕΕ δεν την υπολογίζει, αιτιολογημένως.
Εμείς, ηγεσία και λαός, που δεν απαιτεί, κι αν απαιτεί, δεν εισακούεται και συκοφαντείται, βλ. ύβρεις Τσίπρα και Σύριζα για την μειοδοτική συμφωνία των Πρεσπών, κινούμαστε πάντα στο αντίθετο άκρο. Αν ο Ερντογάν είναι το κακό παιδί, σ’ ένα παρακινδυνευμένο παιχνίδι του με άγνωστη κατάληξη, εμείς είμαστε πάντα το καλό. Για να δούμε, λοιπόν, τι απαιτήσαμε εμείς απ’ την Αλβανία, π.χ., για να δώσουμε έγκριση να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ το 2008. Τι ζητήσαμε;
Απολύτως τίποτε. Και μόλις μπήκε στο ΝΑΤΟ, απ’ όπου δεν μπορεί πια να εκδιωχθεί, ανακάλεσε την συμφωνία για οριοθέτηση τής μεταξύ μας ΑΟΖ. Κλασική συμπεριφορά αυτή, του συγκεκριμένου κράτους, και να δούμε τι άλλο θα κάνει επιβεβαιώνοντας το ρητό, ουδείς εχθρός ασφαλέστερος του (υπερπολλαπλώς και συνεχώς) ευεργετούμενου. Τί όφειλε και μπορούσε να απαιτήσει η ελληνική πλευρά (κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή, Υπεξ Ντόρα Μητσοτάκη-Μπακογιάννη) και τι μπορεί και οφείλει να απαιτήσει σήμερα, για να εγκρίνει την ένταξη της Αλβανία στην Ε.Ε -κι έχοντας κατά νου πώς να χρησιμοποιήσει ως διαπραγματευτικό χαρτί (αν μπορεί πλέον) τις εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανών που μπήκαν παράνομα όλοι στην Ελλάδα και πια οι περισσότεροι εξ αυτών έχουν νομιμοποιηθεί:
Δεν υπογράφει λοιπόν η Ελλάδα την ένταξη στην ΕΕ, αν πριν η Αλβανία:
Α) Δεν δεσμευθεί, με ειδικό αναγκαστικό νόμο και με πρόβλεψη κυρώσεων (πχ. ανάκληση επιδοτήσεων), να παράσχει απρόσκοπτα όλα τα νόμιμα δικαιώματα της ελληνικής εθνικής μειονότητας, όπως οφείλει. Μην ξεχνάμε ότι οι άμοιροι Βορειοηπειρώτες βρέθηκαν υποχείρια των Χότζα, Μπερίσα, Ράμα κ.ά. ύστερα από απαίτηση των Ιταλών, κυρίως, το 1914, ενώ πετάξαμε την ευκαιρία να θέσουμε επιτέλους όρους το 1990 με την πτώση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» (κυβέρνηση Μητσοτάκη πατρός, Υπεξ Σαμαράς).
Β) Δεν δώσει βίντεο για το πώς δολοφόνησαν τον Κατσίφα και δεν στείλει στο δικαστήριο του δολοφόνους του, αν προκύπτει, για την διαλεύκανση του φόνου.
Γ) Δεν πάψει να υποθάλπει την προπαγάνδα των απογόνων των φιλοναζιστών Τσάμηδων, θυμηθείτε την διακοπή της περιοδείας Παπούλια που αποδεικνύει την διαχρονική πολιτική τους σε αντίθεση με μας (Υπεξ Σύριζα, Κοτζιάς: σε έξι μήνες θα έχω λύσει όλα τα θέματα με την Αλβανία).
Δ) Δεν υπογράψει συμφωνία, όπως με την Αγγλία, να δέχεται και να κρατά σε δικές της φυλακές τους πολυάριθμους συμπατριώτες τους που εγκληματούν στην Ελλάδα.
Ε) Δεν οριοθετήσει την μεταξύ μας ΑΟΖ πριν υπογράψουμε για την ένταξή τους.
Για να κάνουμε κιόλας πιο σαφείς τις προθέσεις μας, ας μιμηθούμε τον Αλ Σίσι, αφού διστάζουμε να μιμηθούμε, τηρουμένων πάντα των αναλογιών, βέβαια, τον Ερντογάν. Ας ανακηρύξουμε, όπως δικαιούμαστε βάσει του δικαίου της θάλασσας, Unclos, την ΑΟΖ μας, και αν δεν συμφωνεί η Αλβανία, ας προσφύγει στην Χάγη. (Ένα μεγάλο ζήτημα που δεν έχει εξηγήσει κανείς πολιτικός μας, είναι γιατί επιλέγουμε το δικαστήριο της Χάγης και όχι το ειδικό τεχνοκρατικό, για το δίκαιο της θάλασσας, δικαστήριο του Αμβούργου, που μάλιστα συστήθηκε επί τούτου).
Πρώτα λοιπόν θα ανακηρύξουμε ΑΟΖ, όπως η Αίγυπτος, θα στείλουμε συντεταγμένες στον ΟΗΕ έχοντας κλείσει τους όρμους (γραμμές βάσεις) και ύστερα θα καλέσουμε για οριοθέτηση.
Ο καγχασμός πλανάται εξ αρχής: υπάρχει ελληνική κυβέρνηση/κόμμα που έχει την θέληση να κάνει αυτές τις κινήσεις; Όχι. Ίσως την βρουν όμως, αν σκεφτούν την δυνητική αλλά και την εν τοις πράγμασιν συμμαχία Τουρκίας-Αλβανίας: Στην ουσία η Αλβανία είναι υποχείριό της, αλλά οι Αλβανοί δεν πάνε στην φιλική τους μουσουλμανική Τουρκία μετανάστες, γιατί άραγε; Μια εικόνα της πραγματικότητας, διαβάστε εδώ.
Στάση σαν τον Ερντογάν θα μπορούσε και όφειλε να κρατήσει η Ελλάδα κι απέναντι στην Γερμανία το 1991 και να δεχτεί να αναγνωρίσει Κροατία, Σλοβενία, Σκόπια, μόνο αν τα τελευταία αφαιρούσαν κάθε τι Μακεδονικό κ.λπ. απ’ την ονομασία τους κι απ’ όλες τις δραστηριότητες επίσημες και ανεπίσημες, λύνοντας χωρίς να ανοίξει μύτη το Μακεδονικό. Αντ’ αυτού (κυβέρνηση Μητσοτάκη, Υπεξ Σαμαράς) δεχθήκαμε πανηγυρίζοντας τους ανεπαρκείς, και περιπαικτικούς για μας, τρεις όρους με τελευταίο τον: «ονομασία που δεν θα κρύβει διεκδικήσεις». Από κει άρχισε ο κατήφορος και η γελοιοποίησή μας. 1993, τα Σκόπια μπήκαν στον ΟΗΕ ως Φύρομ (προβλήθηκε ως επιτυχία μας, λες και θα έμεναν πάντα πρώην), 1995, η καταστροφική ενδιάμεση συμφωνία που δείτε τι προέβλεπε και τι υπογράψαμε (κυβέρνηση Α. Παπανδρέου, Υπεξ Παπούλιας), άρθρο 11, 1: «ανέλαβε η Ελληνική Δημοκρατία να μην αντιταχθεί σε αίτηση εισδοχής ή στη συμμετοχή της πΓΔΜ ως μέλους σε διεθνείς, πολυμερείς και περιφερειακούς οργανισμούς και θεσμούς στους οποίους η Ελληνική Δημοκρατία είναι μέλος, εκτός εάν -και στο μέτρο που- η πΓΔΜ πρόκειται να αναφέρεται στους οργανισμούς αυτούς με άλλο όνομα από το ορισθέν –Fyrom– στην 817 (1993) απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. (από την ιστοσελίδα του Συμβουλίου της Επικρατείας). Δηλαδή, ως Φύρομ μπορούσε να μπει παντού, με την υπογραφή μας. Αντί να επιβάλλουμε το αντίθετο: θα μπει παντού χωρίς το όνομα Μακεδονία, σε καμμιά σύνθετη ή απλή εκδοχή. Με τι αντάλλαγμα υπογράψαμε; Να αλλάξουν την κλεμμένη σημαία της Βεργίνας και να βγάλουν τον Λευκό Πύργο απ’ τα χαρτονομίσματά τους! Αληθινός αυτοεξευτελισμός. Ξαναπετάξαμε, δηλαδή, το μεγαλύτερο χαρτί μας, που το ‘χαμε πρωτοπετάξει το 1991 με τους τρεις όρους, πάλι χωρίς αντάλλαγμα. Ακολούθησε το 2008 το γενναίο αλλά απελπισμένο βέτο της κυβέρνησης Καραμανλή (Υπεξ Μπακογιάννη-Μητσοτάκη) στην είσοδο της Φύρομ στο ΝΑΤΟ χωρίς οριστική λύση της ονομασίας, βέτο που οδήγησε, 2012, στην καταδίκη μας από την Χάγη για παραβίαση της ενδιάμεσης συμφωνίας.
Ώσπου το 2018 η κυβέρνηση ΚΚεσ-ΑΝΕΛ (Τσίπρας-Καμμένος, Υπεξ Νίκος Κοτζιάς, τέως μέλος του πολιτικού γραφείου του ΚΚΕ), με σαθρό, προσβλητικό και επισφαλές αντάλλαγμα την προσθήκη του «Βόρεια» παρέδωσε την ιστορία και το όνομά μας στους Βουλγάρους των Σκοπίων, εφαρμόζοντας τις εντολές για ανεξάρτητη «Μακεδονία», της Γ΄ Διεθνούς, στην οποία ομνύουν τα εγχώρια ΚΚ, και ολοκληρώνοντας την τριαντάχρονη γελοιοποίησή μας και ήττα -η συνέχειά της είναι ορατή στο μέλλον, φοβάμαι. Θυμίζω την απόφαση των πολιτικών αρχηγών το 1992, να μην δεχτούμε ποτέ την λέξη Μακεδονία στην ονομασία των Σκοπίων -το ΚΚΕ είχε διαφωνήσει, φυσικά, το ΚΚεσ με αρχηγό την Δαμανάκη, όχι. Θυμίζω επίσης δυο πάγια λάθη μας: δεν διεκδικούμε ποτέ τίποτε από κανέναν, έστω και διαπραγματευτικά, και δεν διαπραγματευόμαστε ποτέ από θέση ισχύος, ενώ καταφανώς είμαστε, βλ. Σκόπια, Αλβανία, Λιβύη.
Όσο κι αν προκαλεί θυμηδία και καγχασμό, λοιπόν, φαίνεται πως όντως υπάρχει ο Θεός της Ελλάδας και την σώζει, όσο μπορεί, απ’ τις αποφάσεις του πολιτικού της προσωπικού την τελευταία 100ετία. Αλλά ως πότε;
ΥΓ: α) Γιατί η Ελλάδα δεν ζητά από την Γερμανία την έκδοση της διαβόητης Μπαϊντά για την προβοκάτσια στον Έβρο;
β) Πρόσφατα ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ στην Κύπρο δήλωσε ότι για την «μη λύση» φταίνε οι Ελληνοκύπριοι (ίσοι, βάσει της ονομασίας αυτής, με τους Τουρκοκύπριους, αν όμως μιλάγαμε και επιβάλλαμε: «πλειοψηφία-μειοψηφία», όπως είναι η πραγματικότητα, θα ήταν η αρχή μιας ουσιώδους αλλαγής) κι ο εκπρόσωπος του Γ.Γ του ΟΗΕ, την επόμενη, αρνήθηκε να ανασκευάσει τις δηλώσεις του απεσταλμένου, αρνήθηκε να πει ότι η Κύπρος έχει δεχτεί εισβολή, όπως η Ουκρανία, αρνήθηκε ότι υφίσταται κατοχή, όπως η Παλαιστίνη. Η είδηση πέρασε, αν πέρασε, στα ψιλά της ειδησιογραφίας και δεν απασχόλησε κανέναν, μόνο την ιστοσελίδα hellas jurnal, απ’ όσο ξέρω. Επίσημα η Ελλάδα, καίτοι τριτεγγυήτρια δύναμη, δεν είδα να αντιδράσει ούτε διάβασα κάποια ανακοίνωση κόμματος.
Ο Αλέξανδρος Ασωνίτης είναι συγγραφέας. Τελευταίο του βιβλίο, το μυθιστόρημα Καθαρμοί, απ’ τις εκδόσεις Πατάκη. Διευθύνει την σχολή σεμιναρίων Ανοιχτή Τέχνη, στο Σύνταγμα.
ΠΗΓΗ ardin-rixi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου