“Η Ελλάδα πρέπει σε μια δεκαετία να διπλασιάσει τον πληθυσμό της και το ΑΕΠ της αν θέλει να επιβιώσει”! Με αυτή την εντυπωσιακή -αν και χωρίς επιμέρους διευκρινίσεις- αναφορά, επιχείρησε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας να περιγράψει γλαφυρά την πραγματική κατάσταση στην Ελλάδα.
Με δεδομένη όμως την ιδιότητα του ανδρός, δεν αποκλείεται να υποκρύπτει την έμμεση αναγνώριση αναφορικά με την ανάγκη διπλασιασμού και των αμυντικών δαπανών, κάτι το οποίο, σε απόλυτες τιμές και με βάση τα σημερινά δεδομένα, μπορεί να συμβεί μόνο εάν αυξηθεί ο πλούτος της χώρας…
Από αυτό δικαιολογείται το κυβερνητικό επιχείρημα περί δημοσιονομικού χώρου. Ωστόσο, για το Πολεμικό Ναυτικό ανέφερε ότι θα έχουμε εξελίξεις σύντομα, χωρίς όμως να δεχθεί να εξειδικεύσει την αναφορά του. Πιθανότατα η είδηση θα αφορά το πρόγραμμα αναβάθμισης των MEKO 200HN, χωρίς να αποκλείονται και εξελίξεις για τη φημολογούμενη “ενδιάμεση λύση” απόκτησης μονάδων επιφανείας, έως ότου καταστεί εφικτή η ναυπήγηση πολεμικών πλοίων σε ναυπηγεία της ελληνικής επικράτειας.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχουν όμως και οι σκέψεις του αρχηγού του Πολεμικού Ναυτικού για τα θέμα εξοπλισμών του Κλάδου με νέα πλοία επιφανείας, στο πλαίσιο ελεύθερης συζήτησης στην οποία αναφέρθηκαν φρεγάτες, κορβέτες και… LCS. Ο αντιναύαρχος Ιωάννης Δρυμούσης επιχείρησε επίσης να ξεκαθαρίσει τη θέση του ναυτικού Επιτελείου για τις ναυπηγήσεις νέων μονάδων επιφανείας, καθώς επίσης και στη φημολογία για την φερόμενη ως προοπτική των αμερικανικών πλοίων LCS (Littoral Combat Ships) στον ελληνικό στόλο.
Βασική θέση του αρχηγού του Πολεμικού Ναυτικού ήταν πάντως ότι η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να ξεκινήσει να ναυπηγεί εγχώρια τα πολεμικά πλοία. Έδωσε το παράδειγμα μικρότερων ναυπηγείων εν Ελλάδι, τα οποία παραδίδουν ποιότητα εργασίας ανώτερη από τις προδιαγραφές που ζητάνε ξένοι κατασκευαστές με τους οποίους συνεργάζονται. Προφανώς και το Ναυτικό αντιλαμβάνεται την οικονομική διάσταση των εξοπλιστικών δαπανών, συν την ανάγκη να επιστρέφει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος της επένδυσης στην εθνική οικονομία.
Καταρχάς, τέθηκε το ζήτημα με το δικαίωμα προαίρεσης (option) για τέταρτη γαλλική φρεγάτα FDI HN, ανέφερε ότι ήταν πολύ μικρή διάρκεια ισχύος του δικαιώματος. Σύμφωνα με τη λογική που ανέπτυξε, το ιδανικό θα ήταν να παραληφθεί η πρώτη φρεγάτα και στη συνέχεια γνωρίζοντας εάν και ποιες “παιδικές ασθένειες” θα βγάλει, να έχει τον χρόνο να αποφανθεί εάν πρέπει να ασκηθεί η option για την τέταρτη. Διότι όπως είπε χαρακτηριστικά, εάν χρειαστούν άλλα 200 εκατ. ευρώ για να ολοκληρωθεί ως αυτόνομη πολεμική μονάδα, είναι άλλος υπολογισμός από το να γνωρίζεις μετά βεβαιότητας το τελικό κόστος και τις επιχειρησιακές δυνατότητες.
Αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να ερμηνευθεί και ως έμμεση αιχμή για τα πεπραγμένα της προηγούμενης ηγεσίας του Κλάδου, αν και δυο επιχειρήματα ακυρώνουν αυτή τη συλλογιστική. Πρώτον, ένας ισχυρός αντίλογος θα ήταν ότι κανένα πλοίο από όσα ήταν υποψήφια στην “άτυπη διαγωνιστική διαδικασία” δεν θα ξέφευγε από αυτό το πρόβλημα και δεύτερον, σε περίπτωση πολύ μεγάλης χρονικής διάρκειας ενός τέτοιου δικαιώματος, θα συνεπαγόταν μεγάλη αύξηση του κόστους ανά μονάδα!
Όπως έχει εξηγηθεί από το DP, το κόστος αυτό είναι μεγαλύτερο, διότι σε αυτό συμπεριλαμβάνεται εκτίμηση μεταβολής των τιμών στο προβλεπόμενο διάστημα διάρκειας της option. Σε εποχές ισχυρών πληθωριστικών πιέσεων και δραματικής ανόδου των τιμών των πρώτων υλών θα ήταν προβληματικό. Αρχικά για την τελική τιμή μονάδας στη σύμβαση, αλλά και στο να εξηγηθεί με οικονομική λογική, για ποιον λόγο η παραγγελία να είναι εξ αρχής για τρία και όχι τέσσερα πλοία! Διότι χωρίς να ευθύνεται το Πολεμικό Ναυτικό, σε αυτή την περίπτωση φαίνεται να ισχύει το “η φθήνια τρώει τον παρά”… Οι οικονομικοί περιορισμοί και ο “δημοσιονομικός χώρος”, είναι ένα επιχείρημα με δύο όψεις.
Μεγάλο ήταν και το ενδιαφέρον όσων αναφέρθηκαν από τον Α/ΓΕΝ για τις LCS. Όπως τόνισε, το Επιτελείο δεν έχει πει ούτε ναι ούτε όχι για τον συγκεκριμένο τύπο πλοίου. Αναζητά τη λύση στο πρόβλημά του εξετάζοντας συγκεκριμένες παραμέτρους. Σε κάθε περίπτωση όμως, μας υπογράμμισε, ότι το Πολεμικό Ναυτικό δεν υπάρχει περίπτωση να πάρει “γουρούνι στο σακί“. Στην παρατήρηση του DP ότι ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, για λόγους γνωστούς, η επιδίωξη θα έπρεπε να είναι τα όποια χρήματα διατεθούν να είναι για τον οπλισμό και όχι για το “σκαρί”, απέφυγε να τοποθετηθεί.
Όσον αφορά τις προϋποθέσεις που έθεσε:
1) Θα πρέπει να έχει διορθωθεί το πρόβλημα στο σύστημα πρόωσης (gear box), για να διασφαλιστεί ότι η γερμανική RENK δεν θα αιφνιδιάσει την ελληνική πλευρά δίνοντας ασύμφορα χρονοδιαγράμματα ολοκλήρωσης της επιδιόρθωσης που απαιτείται και αφορά ένα κόστος 8-12 εκατ. ευρώ.
2) Θα πρέπει να προστεθεί σοβαρός οπλισμός στα πλοία. Το Πολεμικό Ναυτικό από την πλευρά του, θεωρεί πως είναι “απολύτως ικανό” -διότι το έχει ξανακάνει- να προσθέσει σε ένα πολεμικό πλοίο είτε τους εκτοξευτές των Harpoon από μονάδες επιφανείας που θα αποσυρθούν, είτε κάποιο άλλο σύστημα, ενώ δεν εξαίρεσε ούτε τους κάθετους εκτοξευτές βλημάτων.
3) Το μικρό βύθισμα του συγκεκριμένου τύπου πλοίου (4 μέτρα) επιτρέπει τη λειτουργία του σε “παράκτιο περιβάλλον” όπως προδίδει και η ονομασία του. Το πλοίο, ειδικά για το Αιγαίο, μπορεί να λειτουργεί υπό κάλυψη νησίδων και βραχνησίδων. Η απειλή των UAV αντιμετωπίζεται με το εξαιρετικό πυροβόλο 57mm που διαθέτει μεγάλη ταχυβολία και αποτελεσματικότητα. Αυτός είναι ο λόγος επιλογής του και σε μεγαλύτερες μονάδες που ναυπηγούνται. Επίσης τα ηλεκτρονικά του πλοίου είναι προηγμένα, ενώ η μεγάλη ταχύτητα, εάν συνδυαστεί με επαρκή ικανότητα εκτόξευσης πυραύλων, μπορούν να αποτελέσουν “εργαλείο” για την άμυνα του Αρχιπελάγους.
4) Όσον αφορά τους πυραύλους NSM (Naval Strike Missile της νορβηγική Kongsberg), πύραυλοι που έχουν υιοθετηθεί από τις ΗΠΑ, με εταίρο στο πρόγραμμα του US Navy την αμερικανική Raytheon), ανέφερε ότι όλες οι πληροφορίες συντείνουν στο ότι είναι ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό και φονικό βλήμα. Ωστόσο, η υιοθέτησή του από το ελληνικό Ναυτικό θα επιβάρυνε το σύστημα διοικητικής μέριμνας, προσθέτοντας ακόμα μια αλυσίδα υποστήριξης. Κατά συνέπεια, τέτοια απόφαση δεν θα μπορούσε να ληφθεί εύκολα, εάν δεν συνδυαστεί με ευρύτερες αλλαγές (π.χ. ευρύτερη υιοθέτηση και για εναέρια μέσα ή/και εγκατάλειψη κάποιου υφιστάμενου όπλου που χρησιμοποιείται εναντίον στόχων επιφανείας).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου