Του Ν.Λυγερού
Η ΑΟΖ, αν και είναι ήδη και επίσημα ζήτημα εξωτερικής πολιτικής της τρικομματικής κυβέρνησης, πρέπει να περάσει στο επόμενο στάδιο σε σχέση με την όλη Βουλή των Ελλήνων. Με την ψήφο εμπιστοσύνης, η Βουλή αποδέχεται ότι το πρόγραμμα της κυβέρνησης έχει νόημα για την πατρίδα μας. Είναι λοιπόν σημαντικό να έχουμε την ΑΟΖ ως πλαίσιο εμπιστοσύνης. Διότι είναι καλό να υπάρχουν ήδη επαφές και κινητικότητα, αλλά όλα αυτά πρέπει να γίνουν απτά από τον ελληνικό λαό, για να βλέπει ότι όντως η πλειοψηφία εργάζεται επί του πρακτέου για τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ. Δεν αρκούν πια τα λόγια. Ο λαός μας θέλει ένα υλοποιήσιμο όραμα που αλλάζει τα δεδομένα. Κατά συνέπεια το θέμα της ΑΟΖ πρέπει ν’ ακουστεί στη Βουλή για να είναι ξεκάθαρο σε όλους μας ότι όλοι θα αγωνιστούμε για να πετύχουμε αυτό το σημείο για την Ελλάδα, είτε είμαστε στην κυβέρνηση, είτε είμαστε στην αντιπολίτευση, όσον αφορά στο κομματικό. Διότι η ΑΟΖ, το λέμε και το επαναλαμβάνουμε, είναι ένα υπερκομματικό θέμα. Η θέσπιση είναι ένα νομοσχέδιο που θα πρέπει να ψηφίσουν όλα τα κόμματα, αν πραγματικά ενδιαφέρονται για το μέλλον της χώρας, αλλιώς δεν αντιπροσωπεύουν τον ελληνικό λαό και δεν έχουν νόημα για μας, διότι οι πολιτικάντικες κινήσεις είναι επικίνδυνες όταν υπάρχει αντικειμενική ανάγκη. Και τώρα η Ελλάδα έχει ανάγκη από μέλλον. Αυτό το μέλλον μόνο η ΑΟΖ μπορεί να της το προσφέρει. Όλες οι άλλες «λύσεις» είναι μόνο και μόνο για να κάνουμε οικονομίες, αλλά δεν πετυχαίνουν την ανάπτυξη και δίχως αυτή η οικονομία μας δεν μπορεί να αλλάξει τάση και να δείξει στους ξένους ότι δεν πρόκειται να γονατίσουμε, όποιες και να είναι οι συνθήκες. Γι’ αυτό το λόγο η προγραμματική δήλωση πρέπει να είναι πειστική και να συμπεριλαμβάνει το πλαίσιο εμπιστοσύνης της ΑΟΖ. Αλλιώς ήδη η Ελλάδα κινδυνεύει να κατηγορηθεί ότι παρουσιάζει αυτό το θέμα μόνο και μόνο ρητορικά. Ζούμε κρίσιμες στιγμές, διότι πρέπει να αποδείξουμε ότι ο στόχος μας είναι η σταθερότητα. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω ανθεκτικών λύσεων. Ο δεύτερος γύρος αδειοδότησης της Κύπρου είναι ένα ζωντανό παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσουμε για να εντάξουμε στο πλαίσιο μας και στρατηγικές επενδύσεις που αφορούν φυσικά την ΑΟΖ, αλλά που έχουν και σημαντικές τοποστρατηγικές επιπτώσεις, λόγω των επιλογών στις παραχωρήσεις των θαλάσσιων οικοπέδων. Είναι μια νέα σκακιέρα με νέα κομμάτια που δίνει τη δυνατότητα έκφρασης της υψηλής στρατηγικής της Ελλάδας σ’ ένα χώρο με τεράστια σημασία όσον αφορά στο ενεργειακό. Συνεπώς, οι θέσεις μας για την ΑΟΖ και όλη την πορεία της διαδικασίας μέχρι την εκμετάλλευση πρέπει να είναι ξεκάθαρες, σταθερές και να ακολουθούν μια στρατηγική και όχι απλώς μια τακτική. Δεν μιλάμε πια για μικροπολιτική, μα για μακροπολιτική με όλη τη σημασία της έννοιας. Η ΑΟΖ ως πλαίσιο εμπιστοσύνης δρομολογεί τη μεθοδολογία της εξόδου της Ελλάδας από την οικονομική κρίση. Αυτός είναι ο στόχος μας.
Η ΑΟΖ, αν και είναι ήδη και επίσημα ζήτημα εξωτερικής πολιτικής της τρικομματικής κυβέρνησης, πρέπει να περάσει στο επόμενο στάδιο σε σχέση με την όλη Βουλή των Ελλήνων. Με την ψήφο εμπιστοσύνης, η Βουλή αποδέχεται ότι το πρόγραμμα της κυβέρνησης έχει νόημα για την πατρίδα μας. Είναι λοιπόν σημαντικό να έχουμε την ΑΟΖ ως πλαίσιο εμπιστοσύνης. Διότι είναι καλό να υπάρχουν ήδη επαφές και κινητικότητα, αλλά όλα αυτά πρέπει να γίνουν απτά από τον ελληνικό λαό, για να βλέπει ότι όντως η πλειοψηφία εργάζεται επί του πρακτέου για τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ. Δεν αρκούν πια τα λόγια. Ο λαός μας θέλει ένα υλοποιήσιμο όραμα που αλλάζει τα δεδομένα. Κατά συνέπεια το θέμα της ΑΟΖ πρέπει ν’ ακουστεί στη Βουλή για να είναι ξεκάθαρο σε όλους μας ότι όλοι θα αγωνιστούμε για να πετύχουμε αυτό το σημείο για την Ελλάδα, είτε είμαστε στην κυβέρνηση, είτε είμαστε στην αντιπολίτευση, όσον αφορά στο κομματικό. Διότι η ΑΟΖ, το λέμε και το επαναλαμβάνουμε, είναι ένα υπερκομματικό θέμα. Η θέσπιση είναι ένα νομοσχέδιο που θα πρέπει να ψηφίσουν όλα τα κόμματα, αν πραγματικά ενδιαφέρονται για το μέλλον της χώρας, αλλιώς δεν αντιπροσωπεύουν τον ελληνικό λαό και δεν έχουν νόημα για μας, διότι οι πολιτικάντικες κινήσεις είναι επικίνδυνες όταν υπάρχει αντικειμενική ανάγκη. Και τώρα η Ελλάδα έχει ανάγκη από μέλλον. Αυτό το μέλλον μόνο η ΑΟΖ μπορεί να της το προσφέρει. Όλες οι άλλες «λύσεις» είναι μόνο και μόνο για να κάνουμε οικονομίες, αλλά δεν πετυχαίνουν την ανάπτυξη και δίχως αυτή η οικονομία μας δεν μπορεί να αλλάξει τάση και να δείξει στους ξένους ότι δεν πρόκειται να γονατίσουμε, όποιες και να είναι οι συνθήκες. Γι’ αυτό το λόγο η προγραμματική δήλωση πρέπει να είναι πειστική και να συμπεριλαμβάνει το πλαίσιο εμπιστοσύνης της ΑΟΖ. Αλλιώς ήδη η Ελλάδα κινδυνεύει να κατηγορηθεί ότι παρουσιάζει αυτό το θέμα μόνο και μόνο ρητορικά. Ζούμε κρίσιμες στιγμές, διότι πρέπει να αποδείξουμε ότι ο στόχος μας είναι η σταθερότητα. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω ανθεκτικών λύσεων. Ο δεύτερος γύρος αδειοδότησης της Κύπρου είναι ένα ζωντανό παράδειγμα που πρέπει να ακολουθήσουμε για να εντάξουμε στο πλαίσιο μας και στρατηγικές επενδύσεις που αφορούν φυσικά την ΑΟΖ, αλλά που έχουν και σημαντικές τοποστρατηγικές επιπτώσεις, λόγω των επιλογών στις παραχωρήσεις των θαλάσσιων οικοπέδων. Είναι μια νέα σκακιέρα με νέα κομμάτια που δίνει τη δυνατότητα έκφρασης της υψηλής στρατηγικής της Ελλάδας σ’ ένα χώρο με τεράστια σημασία όσον αφορά στο ενεργειακό. Συνεπώς, οι θέσεις μας για την ΑΟΖ και όλη την πορεία της διαδικασίας μέχρι την εκμετάλλευση πρέπει να είναι ξεκάθαρες, σταθερές και να ακολουθούν μια στρατηγική και όχι απλώς μια τακτική. Δεν μιλάμε πια για μικροπολιτική, μα για μακροπολιτική με όλη τη σημασία της έννοιας. Η ΑΟΖ ως πλαίσιο εμπιστοσύνης δρομολογεί τη μεθοδολογία της εξόδου της Ελλάδας από την οικονομική κρίση. Αυτός είναι ο στόχος μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου