Του Ν. Λυγερού
Ακόμα και στα συντρίμμια της κοινωνίας, αυτός που το αναζητά επί του πρακτέου, θα βρει τα θεμέλια του Ελληνισμού. Μπορεί να υπάρχει παντού μια θεσμική σαβούρα που κρύβει τα αξιοθέατα της πατρίδας μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν υπάρχουν. Κι αν μερικοί θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι χαμένη κι αν έχασαν τα ιδανικά τους, είναι μόνο και μόνο διότι δεν βλέπουν τα θεμέλια του Ελληνισμού και τη σημασία του για μας. Βέβαια στην επιφάνεια υπάρχουν πολλά σκουπίδια, αλλά κανείς δεν μας αναγκάζει να είμαστε επιφανειακοί. Αν εξετάσουμε πιο σοβαρά τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την πατρίδα μας, θα συνειδητοποιήσουμε ότι είναι δώρο θεού. Ο Ελληνισμός είναι μια πηγή, ενώ οι περισσότεροι δεν βλέπουν παρά μόνο ένα πηγάδι. Και οι ίδιοι βέβαια όταν κοιτάζουν έναν αγωγό φυσικού αερίου, βλέπουν μόνο και μόνο ένα σωλήνα. Η ουσία είναι σίγουρα αλλού και το βλέπουμε με τους μαχητές του Ελληνισμού, όποια και να είναι η ηλικία τους, διότι το σημαντικό είναι το διαχρονικό στοιχείο. Είμαστε ένας λαός της θάλασσας, το έλεγαν ήδη οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι. Και δεν είναι τυχαίο που έχουμε τον πρώτο εμπορικό στόλο του κόσμου. Τα όριά μας δεν είναι η ξηρά, αλλά η θάλασσα. Γι’ αυτό το λόγο δεν είμαστε ένας λαός του χώρου, αλλά του χρόνου. Η Ελλάδα είναι η ιστορία μας και γι' αυτό προσπαθούν τόσο πολύ να μας την αλλάξουν με κάθε τρόπο. Αλλά ο ελληνικός λαός αντιστέκεται, διότι αυτή είναι η παράδοσή του και οι αξίες του. Είναι λοιπόν αναμενόμενο να δίνουμε αξία στους ανθρώπους, διότι αυτοί δημιουργούν την ιστορία μέσω του έργου τους. Από την Αρχαιότητα ο Ελληνισμός δεν σταμάτησε να παράγει έργο, κι αν δυσκολεύτηκε κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, δεν έπαψε να αντιστέκεται και να θυσιάζεται για να μην σπάσουν και κόψουν τις ρίζες του. Διότι αυτές οι ρίζες είναι ακριβώς τα θεμέλια του Ελληνισμού. Όσοι προσπάθησαν να ξεριζώσουν τον Ελληνισμό από την Ελλάδα δεν τα κατάφεραν, διότι δεν υπολόγισαν το βάθος του. Όλο αυτό το πλαίσιο αποκτά μια επιπλέον δύναμη με το Δίκαιο της Θάλασσας. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό δίνει αξία σε μια παμπάλαια έννοια για μας. Δεν είναι απλώς ένα άλλο ειδικό δίκαιο, αλλά είναι το δίκαιο που έχει ακριβώς το υπόβαθρό μας. Και γι' αυτό το λόγο είναι τόσο σημαντικό να το αξιοποιήσουμε με κάθε τρόπο. Με άλλα λόγια, πρέπει να αντιληφθούμε ότι το ανάλογο της δημιουργίας του ουμανισμού από τον Ελληνισμό είναι και στον τομέα της δικαιοσύνης, το Δίκαιο της Θάλασσας. Διότι είναι η νοοτροπία του λαού της θάλασσας που επηρέασε τόσο ριζικά αυτό το Δίκαιο. Αν το κατανοήσουμε συνειδητά, τότε θα επινοήσουμε και το μέγεθος της προσφοράς του για την πατρίδα μας. Αν λοιπόν δίνουμε τόσο μεγάλη αξία στον Ελληνισμό, πρέπει να δώσουμε σημασία και στο Δίκαιο της Θάλασσας για να το εφαρμόσουμε όχι μόνο για οικονομικούς λόγους, όπως νομίζουν οι περισσότεροι, αλλά γιατί αντιπροσωπεύει και τα ιδανικά μας λόγω των θεμελίων του Ελληνισμού.
Ακόμα και στα συντρίμμια της κοινωνίας, αυτός που το αναζητά επί του πρακτέου, θα βρει τα θεμέλια του Ελληνισμού. Μπορεί να υπάρχει παντού μια θεσμική σαβούρα που κρύβει τα αξιοθέατα της πατρίδας μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν υπάρχουν. Κι αν μερικοί θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι χαμένη κι αν έχασαν τα ιδανικά τους, είναι μόνο και μόνο διότι δεν βλέπουν τα θεμέλια του Ελληνισμού και τη σημασία του για μας. Βέβαια στην επιφάνεια υπάρχουν πολλά σκουπίδια, αλλά κανείς δεν μας αναγκάζει να είμαστε επιφανειακοί. Αν εξετάσουμε πιο σοβαρά τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την πατρίδα μας, θα συνειδητοποιήσουμε ότι είναι δώρο θεού. Ο Ελληνισμός είναι μια πηγή, ενώ οι περισσότεροι δεν βλέπουν παρά μόνο ένα πηγάδι. Και οι ίδιοι βέβαια όταν κοιτάζουν έναν αγωγό φυσικού αερίου, βλέπουν μόνο και μόνο ένα σωλήνα. Η ουσία είναι σίγουρα αλλού και το βλέπουμε με τους μαχητές του Ελληνισμού, όποια και να είναι η ηλικία τους, διότι το σημαντικό είναι το διαχρονικό στοιχείο. Είμαστε ένας λαός της θάλασσας, το έλεγαν ήδη οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι. Και δεν είναι τυχαίο που έχουμε τον πρώτο εμπορικό στόλο του κόσμου. Τα όριά μας δεν είναι η ξηρά, αλλά η θάλασσα. Γι’ αυτό το λόγο δεν είμαστε ένας λαός του χώρου, αλλά του χρόνου. Η Ελλάδα είναι η ιστορία μας και γι' αυτό προσπαθούν τόσο πολύ να μας την αλλάξουν με κάθε τρόπο. Αλλά ο ελληνικός λαός αντιστέκεται, διότι αυτή είναι η παράδοσή του και οι αξίες του. Είναι λοιπόν αναμενόμενο να δίνουμε αξία στους ανθρώπους, διότι αυτοί δημιουργούν την ιστορία μέσω του έργου τους. Από την Αρχαιότητα ο Ελληνισμός δεν σταμάτησε να παράγει έργο, κι αν δυσκολεύτηκε κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, δεν έπαψε να αντιστέκεται και να θυσιάζεται για να μην σπάσουν και κόψουν τις ρίζες του. Διότι αυτές οι ρίζες είναι ακριβώς τα θεμέλια του Ελληνισμού. Όσοι προσπάθησαν να ξεριζώσουν τον Ελληνισμό από την Ελλάδα δεν τα κατάφεραν, διότι δεν υπολόγισαν το βάθος του. Όλο αυτό το πλαίσιο αποκτά μια επιπλέον δύναμη με το Δίκαιο της Θάλασσας. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό δίνει αξία σε μια παμπάλαια έννοια για μας. Δεν είναι απλώς ένα άλλο ειδικό δίκαιο, αλλά είναι το δίκαιο που έχει ακριβώς το υπόβαθρό μας. Και γι' αυτό το λόγο είναι τόσο σημαντικό να το αξιοποιήσουμε με κάθε τρόπο. Με άλλα λόγια, πρέπει να αντιληφθούμε ότι το ανάλογο της δημιουργίας του ουμανισμού από τον Ελληνισμό είναι και στον τομέα της δικαιοσύνης, το Δίκαιο της Θάλασσας. Διότι είναι η νοοτροπία του λαού της θάλασσας που επηρέασε τόσο ριζικά αυτό το Δίκαιο. Αν το κατανοήσουμε συνειδητά, τότε θα επινοήσουμε και το μέγεθος της προσφοράς του για την πατρίδα μας. Αν λοιπόν δίνουμε τόσο μεγάλη αξία στον Ελληνισμό, πρέπει να δώσουμε σημασία και στο Δίκαιο της Θάλασσας για να το εφαρμόσουμε όχι μόνο για οικονομικούς λόγους, όπως νομίζουν οι περισσότεροι, αλλά γιατί αντιπροσωπεύει και τα ιδανικά μας λόγω των θεμελίων του Ελληνισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου