Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Για την ενεργειακή συνεργασία Τουρκίας- Ισραήλ, που συζητείται την τελευταία περίοδο κυρίως στα ΜΜΕ, τοποθετείται μόνο η πλευρά της Άγκυρας. Το Τελ Αβίβ κρατά χαμηλούς τόνους, αν και είναι σαφές πως έγιναν κάποια βήματα. Σε ποιο βαθμό αυτή η νέα προσπάθεια αναθέρμανσης των σχέσεων τους θα φθάσει μέχρι και τη μεταφορά ισραηλινού αερίου με αγωγό μέσω Τουρκίας στην Ευρώπη, αυτό θα φανεί στη συνέχεια. Ο δρόμος, πάντως, φαντάζει μακρύς. Το σίγουρο, όπως είπε χθες ο Τσαβούσογλου, είναι πως ένα εν δυνάμει σχέδιο αγωγού αερίου μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ δεν είναι εφικτό βραχυπρόθεσμα.
Ο Τούρκος Πρόεδρος, πάντως, προβάλλει την όδευση αυτή ως την πιο οικονομική, επιχείρημα που προσπαθεί να το αναδείξει, χωρίς να αναφέρεται στο γεγονός ότι το εγχείρημα είναι περίπλοκο και χρονοβόρο. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σε δηλώσεις του αναφέρθηκε στην πρόσφατη επίσκεψη του Ισραηλινού Πρόεδρο, Ισαάκ Χέρτζογκ, στην Άγκυρα στη διάρκεια της οποίας συζήτησαν, όπως είπε, το ενεργειακό. Για να εξηγήσει πως μετά το τέλος της εποχής Νετανιάχου, έχει ανατραπεί η στάση του Τελ Αβίβ. Για να εξαγγείλει πως «θα συζητήσω με Μπένετ το θέμα του αγωγού μετά το Ραμαζάνι». Την ίδια ώρα, αναμένεται και το ταξίδι των Υπουργών Εξωτερικών και Ενέργειας της Τουρκίας στο Ισραήλ, όπως συμφωνήθηκε στη συνάντηση Ερντογάν- Χέρτζογκ.
Ο Ερντογάν παρουσιάζεται αισιόδοξος για το σχέδιο αυτό. Οι πληροφορίες τον φέρουν να έχει μιλήσει με διάφορους διεθνείς παίκτες σε μια προσπάθεια να τους πείσει για την κατασκευή του αγωγού. Εάν, όμως, η Ευρώπη βιάζεται να απεξαρτηθεί ενεργειακά από τη Ρωσία, πρέπει να «τρέξει», άλλα σενάρια, όπως η υγροποιήση του αερίου. Αυτό είναι σαφές.
Θα έχουν ενδιαφέρον οι επόμενες κινήσεις Ισραήλ και Τουρκίας σε συνάρτηση και με τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία.
Μέσα, πάντως, στον παροξυσμό και την αλαζονεία του Ερντογάν, που παρουσιάζεται ως ειρηνοποιός, «εγγυητής» της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας, αναφέρθηκε κι αυτό:
Σε άρθρο του στην Χουριέτ ο δημοσιογράφος Αμπντούλκαντίρ Σεβκί, αναφέρει πως θα πρέπει να απονεμηθεί το Νόμπελ Ειρήνης στον Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν αν ο διαμεσολαβητικός του ρόλος στην επίλυση της Ουκρανικής κρίση έχει θετικό αποτέλεσμα. Σε ό,τι αφορά το θέμα του εγγυητή, ενδιαφέρον και το άρθρο της ίδιας εφημερίδας:
- «Η Τουρκία έγινε η ‘Εγγυήτρια Χώρα’ στην Κύπρο με το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ελλάδα, αφού τα μέρη συμφώνησαν στη συμφωνία του 1959. Η εγγυήτρια χώρα μπορεί να έχει λόγο για τα βήματα ή τις συμφωνίες που πρέπει να ληφθούν από τις συμβαλλόμενες χώρες. Σε αυτές τις χώρες, μπορεί να έχει στρατιωτικές δυνάμεις για την προστασία του status quo, για την παρακολούθηση και τον έλεγχο της ειρήνης».
Προφανώς και δεν υπάρχει μέτρο. Αλλά ποιος φταίει; Όλοι αυτοί που αποθρασύνουν την Τουρκία. Οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί, οι Ολλανδοί, οι Γερμανοί.
Η κληρονομιά της ΕΟΚΑ
Το έπος της ΕΟΚΑ το ζούμε μέσα από τις αφηγήσεις, τη ζώσα ιστορία. Παιδιά που το έλεγε η ψυχή τους, που ήταν έτοιμα να θυσιασθούν για τον αγώνα, την ένωση με την Ελλάδα, πάλεψαν με μια ολόκληρη Αυτοκρατορία. Σαν σήμερα, 1η Απριλίου 1955, ξεκίνησε ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας κατά των Άγγλων αποικιοκρατών, με στόχο την Αυτοδιάθεση- Ένωση. Ο αγώνας δεν δικαιώθηκε. Δεν έφθασε στο στόχο, καθώς βρέθηκαν οι αγωνιστές, οι Έλληνες της Κύπρου απέναντι όχι μόνο των Άγγλων, αλλά κι άλλων ισχυρών δυνάμεων. Κανείς δεν μπορεί να μειώσει αυτό τον αγώνα. Ο Αυξεντίου, ο Μάτσης, ο Παλληκαρίδης ήταν οι νικητές. Η Κύπρος, όμως, δεν έχει μόνο τη δική τους κληρονομιά. Έχει και κάποιων ηττημένων μυαλών, ευτυχώς, λίγων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου