Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Πόσο εφικτή είναι η συνεργασία ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών; Αυτό το αφήγημα ξεκινά από κάποιες ελίτ, που ενίοτε λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία. Έχει ως αφετηρία τις κοινές προσεγγίσεις στο Κυπριακό και ένα τέτοιο σενάριο προωθείται συνήθως όταν αναδεικνύουν τις κρίσιμες ώρες, που διανύει το εθνικό θέμα (αυτό μπορεί να το επικαλεστεί κανείς ανά πάσα στιγμή). Πρόκειται, πάντως, για ένα ενδεχόμενο, το οποίο απασχολεί τις ελίτ των δυο μεγάλων κομμάτων και διάφορα άλλα κατεστημένα, οικονομικά κατά κύριο λόγο. Πρόκειται για ένα σενάριο, που θα ικανοποιούσε και τρίτους, εκτός Κύπρου, που θεωρούσαν πάντα πως εάν τα δυο μεγάλα κόμματα συνεργάζονταν, τότε θα λυθεί και το Κυπριακό. Το πώς θα λυθεί και με ποιο περιεχόμενο αυτό δεν τους απασχολεί. Το ήθελαν πολύ να γίνει και το 2004, αλλά οι πολίτες είχαν αποφασίσει πριν από τις ηγεσίες, οι οποίες είχαν να διαχειριστούν ένα τετελεσμένο.
Το ερώτημα, λοιπόν, κατά πόσο μπορούν να συνεργασθούν τα δυο μεγάλα κόμματα δεν είναι ρητορικό. Είναι υπαρκτό καθώς συζητείται, έστω κι αυτό δεν γίνεται επίσημα, από τις ηγεσίες, αλλά από έναν περίγυρο. Είναι, όμως, ανέφικτο. Όχι γιατί τους χωρίζει χάος στο Κυπριακό, αλλά επειδή ένα τέτοιο εγχείρημα θα προκαλέσει αναταράξεις στα δυο πολιτικά σχήματα, πρωτίστως θα υπάρξουν αντιδράσεις στην εκλογική τους βάση. Είναι προφανές πως μια τέτοια συνεργασία, θα προκαλέσει αναταράξεις. Μετά από ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα εκλείπει σε μεγάλο βαθμό ο λόγος ύπαρξης των δυο σχημάτων. Η συντήρηση των δυο πόλων, όσο αποδυναμωμένοι και να είναι, παραμένει το οξυγόνο τους. Η πόλωση λειτουργεί πάντα ως την ένεση για τη συσπείρωση, αν και σε αυτές τις εκλογές, αμφότερα τα κόμματα απέφυγαν για μεγάλο χρονικό διάστημα τις μεταξύ τους αντιπαραθέσεις. Προτιμούσαν να κτυπούν τον Χριστοδουλίδη.
Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που συζητείται αυτό το ενδεχόμενο, της (εκλογικής) αλληλοϋποστήριξης. Υπενθυμίζεται πως δηλώσεις για «υπέρβαση» είχε κάνει ο Νίκος Αναστασιάδης πριν τις προεδρικές εκλογές του 2008, όταν υποψήφιος του κόμματός του ήταν ο Γιαννάκης Κασουλίδης.
Τις προάλλες, ο υπουργός Εξωτερικών, Γιαννάκης Κασουλίδης, μιλώντας στον ραδιοσταθμό «ΑΣΤΡΑ ανέφερε ότι τα δύο μεγάλα κόμματα ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ δεν μπορούν να αποστούν από το να θέσουν ενώπιον του λαού το Κυπριακό και μπορούν όπως είπε να συνεννοηθούν μεταξύ τους, αν και έχουν όπως είπε διαφορετικούς υποψηφίους. Το μήνυμα Κασουλίδη για «συνεννόηση» των δυο πόλων δεν αφορά την προεκλογική περίοδο, αλλά τις εκλογές (προφανώς τον δεύτερο γύρο) και την επόμενη ημέρα. Ο κ. Κασουλίδης αναφερόμενος στον «κύριο αντίπαλο» είπε ότι ο Νίκος Χριστοδουλίδης δεν είναι ξεκάθαρος όσον αφορά το Κυπριακό. Σε συνομιλία τους όπως είπε, πριν την προεκλογική περίοδο, του είπε πως έχει τα όριά του στο πολιτικό ζήτημα, τα οποία όμως ανέφερε, δεν άκουσε ποτέ.
ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ δεν λειτούργησαν ποτέ ως σύμμαχοι, τουλάχιστον επίσημα. Το 1985 το μέτωπο που διαμορφώθηκε από τα δυο αυτά κόμματα κατά του Σπύρου Κυπριανού, είχε ως αποτέλεσμα να μειωθούν δραματικά τα ποσοστά του ΑΚΕΛ στις βουλευτικές εκλογές και να αναδειχθεί τρίτο κόμμα, πίσω από το ΔΗΚΟ. Μέχρι και στο Κραν Μοντανά το ΑΚΕΛ υποστήριζε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη στο Κυπριακό, όπως και ο νυν Πρόεδρος στήριξε τον Δημήτρη Χριστόφια σε αρκετές φάσεις της διαχείρισης του εθνικού ζητήματος. Γι’ αυτό και να τους απονεμηθεί το πολιτικό προσωνύμιο «ΔΗΣΑΚΕΛ».
Είναι προφανές πως καμία από τις ηγεσίες των δυο μεγάλων κομμάτων δεν διαθέτει την τόλμη να δηλώσει στήριξη στο «αντίπαλο δέος». Θα είναι μια σιωπηρή στήριξη στο δεύτερο γύρο, σε περίπτωση που ένα από τα δυο μεγάλα κόμματα θα μείνουν εκτός; Αυτό, όμως, θα αφορά μια μικρή μερίδα, που… οραματίζεται τη συνεργασία στο Κυπριακό. Για την πλειοψηφία των ψηφοφόρων αλλά και στελεχών μια τέτοια συνεργασία θα γίνει μόνο όταν «παγώσει η κόλαση». Η εκλογική τους βάση προφανώς και θα είναι απέναντι, ακόμη κι εάν ένα από τα δυο κόμματα θα είναι εκτός δεύτερου γύρου.
ΠΗΓΗ apopseis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου