Σαν σήμερα, το 1798, γεννήθηκε ο εθνικός ποιητής της Ελλάδας Διονύσιος Σολωμός

 Ψηφιδωτό - προσωπογραφία του Διονύσιου Σολωμού, έργο των Τρικαλινών ψηφοθετών Γιώργου Κουρμέτζα και Μιχάλη Κουφογιάννη (φωτ. αρχείου: ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΛΛΙΑΡΑΣ/EUROKINISSI)

Το έργο του ήταν η βάση της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας

Το 1798, στη Ζάκυνθο, γεννήθηκε ο Διονύσιος Σολωμός. Ο εθνικός ποιητής της Ελλάδας, κεντρικό πρόσωπο της Επτανησιακής Σχολής, είδε το φως του ήλιου στις 8 Απριλίου.

Γονείς του ήταν ο κόντες Νικόλαος Σολωμός και η υπηρέτριά του Αγγελική Νίκλη. 

Ο πατέρας του καταγόταν από οικογένεια Κρητικών προσφύγων, που ζούσαν στο χωριό Χανδρά, 25 χλμ. νότια της Σητείας, και εγκαταστάθηκαν στη Ζάκυνθο το 1670, μετά την κατάληψη της Κρήτης το 1669 από τους Οθωμανούς. Η καταγωγή της μητέρας του είναι πιθανό να ήταν από τη Μάνη.

Ο Διονύσιος Σολωμός σε νεανική ηλικία (πηγή: Συλλογή Μουσείου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων)

Ο κόντες Νικόλαος Σολωμός χήρεψε το 1802 από τη νόμιμη σύζυγό του, Μαρνέττα Κάκνη, με την οποία είχε αποκτήσει δύο παιδιά, τον Ρομπέρτο και την Έλενα. Από το 1796 όμως είχε δεσμό με την υπηρέτριά του, Αγγελική Νίκλη, με την οποία απέκτησε εκτός από τον Διονύσιο άλλον έναν γιο, τον Δημήτριο, μετέπειτα πρόεδρο της Ιονίου Βουλής, το 1801. Το ζευγάρι παντρεύτηκε μόλις την προπαραμονή του θανάτου του (27 Φεβρουαρίου 1807) και τα παιδιά τους απέκτησαν τα δικαιώματα των νόμιμων τέκνων. Την κηδεμονία του Διονύσιου και του Δημήτριου ανέλαβε ο κόντες Διονύσιος Μεσσαλάς που τους έστειλε για σπουδές στην Ιταλία.

Ο Διονύσιος Σολωμός επέλεξε και καλλιέργησε συστηματικά την ελληνική δημοτική γλώσσα, για να εκφράσει τα υψηλά νοήματα της ποίησής του. Το έργο του αποτέλεσε την αρχή και τη βάση της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας.

Το ποίημα «ΕΙΣ ΜΟΝΑΧΙΝ» του Διονύσιου Σολωμού (πηγή: ΓΑΚ-Κεντρική Υπηρεσία, Κ47-Συλλογή Γεωργίου Λαδά, τμήμα Ε΄, 18 Απριλίου 1829)

Στα Γενικά Αρχεία του Κράτους φυλάσσεται η Συλλογή του Γεωργίου Λαδά όπου περιλαμβάνεται το «ΕΙΣ ΜΟΝΑΧΙΝ» ποίημά του. Το συνέθεσε στην Κέρκυρα, στις 18 Απριλίου 1829, «Πρoς την κυρά Άννα Μαρία Αναστασία Γουράτο Γεωργομίλα, όταν εντύθηκε το αγγελικὸ σχήμα εις το μοναστήρι των Αγίων Θεοδώρου και Γεωργίου».

Από τις σημειώσεις στο οπισθόφυλλο του ποιήματος «ΕΙΣ ΜΟΝΑΧΙΝ», διακρίνονται τα εξής, τα οποία υπογράφει ο Γεώργιος Λαδάς: «Ποίημα Διονυσίου Σολωμού «Εις Μοναχήν»/Σημ. εξ οικογενειακής παραδόσεως: ότι είναι ιδιόχειρον του Ποιητού/Νομίζω ότι δεν είναι ιδιόχειρον αλλά πάντως ένα από τα πιστά (κείμενα) αντίγραφα» (πηγή:
ΓΑΚ-Κεντρική Υπηρεσία, Κ47-Συλλογή Γεωργίου Λαδά, τμήμα Ε΄, 18 Απριλίου 1829)

Στο οπισθόφυλλο του τεκμηρίου ο Γεώργιος Λαδάς σημειώνει: «Ποίημα Διονυσίου Σολωμού “Εις Μοναχήν” / Σημ. εξ οικογενειακής παραδόσεως: ότι είναι ιδιόχειρον του Ποιητού / Νομίζω ότι δεν είναι ιδιόχειρον αλλά πάντως ένα από τα πιστά (κείμενα) αντίγραφα».

Έντυπο μονόφυλλο «Πρόγραμμα εορτών επί τοις αποκαλυπτηρίοις ανδριάντος του εθνικού ποιητού Διον. Σολωμού εν Ζακύνθω τη 30 Μαΐου 1902» (πηγή: ΓΑΚ-Κεντρική Υπηρεσία, Κ56ζ- Σύμμεικτη Συλλογή, 15 Μαΐου 1902)

Το 1902 φιλοτεχνήθηκε από τον γλύπτη Γεώργιο Βρούτο ο ανδριάντας του εθνικού ποιητή, που είχε αρχικά τοποθετηθεί στην πλατεία Σολωμού και σήμερα εκτίθεται στο Μουσείο Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων. Στο πλαίσιο των αποκαλυπτηρίων του ανδριάντα πραγματοποιήθηκαν τριήμερες εορταστικές εκδηλώσεις. Στη Σύμμεικτη Συλλογή Κ56ζ, που φυλάσσεται στην Κεντρική Υπηρεσία περιλαμβάνεται το πρόγραμμα των εκδηλώσεων.

Έντυπο μονόφυλλο «Ύμνος εις τον Διονύσιο Σολωμό επί τοις αποκαλυπτηρίοις αυτού γενομένοις εν Ζακύνθω του έτους 1902» (πηγή: ΓΑΚ-Κεντρική Υπηρεσία, Κ56ζ- Σύμμεικτη Συλλογή, 1902)

• Πηγές: el.wikipedia.org, facebook.com/genikaarxeiakratous.

ΠΗΓΗ https://www.pontosnews.gr