ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ//HELLAS JOURNAL
Τα νέα δεδομένα που έρχονται στα Ελληνοτουρκικά, πέραν των διπλωματικών σχέσεων και των συζητήσεων που διεξάγονται ανάμεσα στις δυο πλευρές, αφορούν άμεσα και τις ένοπλες δυνάμεις.
Στο πλαίσιο της ευκαιρίας που έδωσε το δυσάρεστο γεγονός του σεισμού της 6ης Φεβρουαρίου, Αθήνα και Άγκυρα δείχνουν ότι βαδίζουν στην οδό των «6 σημείων».
Ενός καταλόγου δηλαδή που είχε συμφωνηθεί κατά τη συνάντηση της κας. Μπούρα με τον πιο στενό συνεργάτη του Ταγίπ Ερντογάν, Ιμπραίμ Καλίν και που προβλέπει μεταξύ «καυτών» θεμάτων, την ανταλλαγή επισκέψεων κορυφαίων υπουργών των δυο κυβερνήσεων, οι οποίοι έχουν κληθεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια να διαχειριστούν την κρισιμότητα των ελληνοτουρκικών σχέσεων οι οποίες βάδισαν σε τεντωμένο σχοινί.
Σίγουρα τα επόμενα βήματα που αφορούν τη διπλωματία, είτε του υπουργείου εξωτερικών είτε την στρατιωτική, αποτελούν υπόθεση της επόμενης μέρας των εκλογών και για τις δυο χώρες.
Και είτε από τις διερευνητικές, είτε ακόμη κι από τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης είναι εύκολο να διεξαχθούν συμπεράσματα για το τι μέλει γενέσθαι από Σεπτέμβριο καθώς και οι δυο κυβερνήσεις που θα προκύψουν, θεωρείται βέβαιο ότι θα θέλουν «ανάσες» για το πρώτο κρίσιμο διάστημα που αφορά τον σχεδιασμό των επόμενων κινήσεων και την χάραξη πολιτικής με ορίζοντα νέας τετραετίας.
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής άμυνας κάνει τις δικές της κινήσεις σε πλήρη συνεννόηση με την κυβέρνηση με στόχο την περαιτέρω αποκλιμάκωση αλλά ζητά και απτές αποδείξεις για τις προθέσεις της γείτονος η οποία κανείς δεν ξεχνά ότι είχε φτάσει σε σημεία ευθείας απειλής προς την Ελλάδα.
Οδικός χάρτης «παραλλαγής»…
Για την στρατιωτική ηγεσία όμως πέραν των εντολών που λαμβάνει από την πολιτική ηγεσία, υπάρχει ένας ξεχωριστός «οδικός χάρτης» πάνω στον οποίο σχεδιάζεται να κινηθούν τα επιτελεία.
Το πρώτο σημείο πάνω στον χάρτη γράφει την λέξη «αναπροσαρμογή» ετήσιου προγραμματισμού ασκήσεων.
Καθώς η «Γαλάζια Πατρίδα», τουλάχιστον σ’ αυτή τη μετασεισμική φάση, δείχνει βυθισμένη στα χαλάσματα της νοτιοανατολικής Τουρκίας, δεν υφίσταται λόγος για αυξημένη παρουσία αεροσκαφών, πλοίων, υποβρυχίων, στρατιωτικού προσωπικού στην οριογραμμή με την γείτονα.
Στρατιωτικές πηγές επισημαίνουν μάλιστα ότι ορισμένες εκ των ασκήσεων ακόμη κι αν αυτές δεν ήταν έκτακτες αλλά ενταγμένες στον ετήσιο προγραμματισμό, διεξάγονταν στο παρελθόν σε σημεία τέτοια ώστε να λαμβάνονται όλα τα αποτρεπτικά μηνύματα που ήθελε η Αθήνα να στείλει προς την Άγκυρα.
Εφόσον όμως διάγουμε περίοδο «ήρεμων νερών» και η Τουρκία δεν κάνει πλέον ασκήσεις που σκοπό έχουν να προκαλέσουν, δεν υπάρχει και ο λόγος αυξημένης ελληνικής παρουσίας. Σαφώς όμως τα πλοία επιτήρησης ή οι κανονιοφόροι, δεν θα πάψουν να πλέουν πέριξ των νησιών του αν. Αιγαίου στις προγραμματισμένες τους περιπολίες.
Στο πλαίσιο αυτής της αναπροσαρμογής που αφορά τις ασκήσεις, ο υπουργός Εθνικής άμυνας, σε συνέντευξή του στα ΝΕΑ ξεδιάλυνε ακόμη περισσότερο το τοπίο λέγοντας χαρακτηριστικά «το ζήτημα της ανάγκης διατήρησης των χαμηλών τόνων, ο περιορισμός των ασκήσεων, κατόπιν συνεννοήσεως, με εξαίρεση κάποιες προγραμματισμένες διεθνείς, όπως π.χ. ο “Ηνίοχος”, επέκταση της χρονικής διάρκειας του μορατόριουμ Γιλμάζ – Παπούλια πέρα από τις 15 Σεπτεμβρίου για έναν μήνα».
Το δεύτερο σημείο του «οδικού χάρτη» είναι το κάθε επιτελείο ν’ αρπάξει την ευκαιρία της ελληνοτουρκικής «μπουνάτσας». Και όχι για να υπάρξει ξεκούραση, χορήγηση αδειών με περισσότερη άνεση, κ.ο.κ. Αντιθέτως το παράθυρο ευκαιρίας για τους τρεις κλάδους μεταφράζεται ως δουλειά, συμμαζέματα σε μέσα και υλικά που σχεδόν μια τετραετία ήταν σε διαρκή χρήση, συντήρηση και σαφώς επίτευξη οικονομίας κλίμακος αν βεβαίως αυτή η ηρεμία συνεχιστεί τουλάχιστον έως το τέλος αυτής της χρονιάς.
Μπορεί το θέμα των φρεγατών ΜΕΚΟ για παράδειγμα να «κλείδωσε» κι από το κοινοβούλιο όμως ο δρόμος είναι μακρύς έως τη συμβασιοποίηση και την υλοποίηση του εκσυγχρονισμού.
Το τρίτο σημείο που έχει ιδιαίτερη αξία είναι η προσπάθεια για περαιτέρω ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων.
Τα τρία επιτελεία εν μέσω ηρεμίας μπορούν να εργαστούν το καθένα ξεχωριστά για την δική τους επόμενη ημέρα η οποία όμως θα έχει πρόσημο διακλαδικότητας. Προγράμματα που ήδη τρέχουν ή βρίσκονται προ των πυλών, στρατιωτικοί κύκλοι, θεωρούν ότι τώρα μπορούν να τρέξουν με μεγαλύτερη ταχύτητα αλλά και με περισσότερη προσοχή.
Και στον στρατιωτικό οδικό χάρτη δεν μπορούν να λείπουν οι διασυμμαχικές ασκήσεις με χώρες που όλα τα τελευταία χρόνια έχουν σταθεί στο πλευρό της Αθήνας κι έχουν αποδείξει ότι αποτελούν είτε νέους είτε διαχρονικούς συμμάχους της Ελλάδας.
Εκτός όμως όλων των παραπάνω, η στρατιωτική ηγεσία ζητά πάντοτε να υπάρχει εγρήγορση και αντανακλαστικά διότι μπορεί σε κορυφαίο πολιτικό επίπεδο ή σε επίπεδο υπουργών όλα να δείχνουν ότι χτίζεται ένα νέο μέλλον για τις δυο χώρες, σε επίπεδο όμως υπηρεσιακών παραγόντων παρατηρούνται τα ίδια φαινόμενα, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το βέτο της Άγκυρας για ΝΑΤΟϊκή άσκηση εντός του FIR Αθηνών.
Οι υπηρεσιακοί παράγοντες της γείτονος αξίωσαν από τη συμμαχία να μην συμπεριλάβει περιοχές στο αν. Αιγαίο καθώς θεωρούνται όπως είπε αποστρατιωτικοποιημένες. Αυτό το φαινόμενο δεν θεωρείται τυχαίο και δείχνει ότι η Άγκυρα μπορεί να έχει λειτουργήσει επικοινωνιακά, δείχνοντας σε όλους ένα πρόσωπο διαφορετικό από το συνηθισμένο, αλλά μονίμως θα έχει παράλογες αξιώσεις και θα επιχειρεί πάντα το περαιτέρω γκριζάρισμα στο Αιγαίο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου