Ο Νίκος Δένδιας παίρνει μαζί του ως “κληρονομιά” το ιδιαίτερο κλίμα που έχει διαμορφωθεί με τις χώρες της Μεσογείου, ανάμεσα τους η Αίγυπτος με την οποία η Ελλάδα και σε στρατιωτικό επίπεδο συνεργάζονται διαρκώς. Πηγή εικόνας: Twitter Υπουργείο Εξωτερικών
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, HELLAS JOURNAL
Από τον μαραθώνιο της διπλωματίας στη σκακιέρα της πολιτικής ευθύνης του υπουργείου Εθνικής Αμυνας: της λεγόμενης και στρατιωτικής διπλωματίας η οποία κάποιες φορές θέλοντας ή μη διαπερνά τις συμπληγάδες υλοποίησης του μεγάλου στοιχήματος της κυβέρνησης που αφορά στην ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων, τόσο με ανθρώπινο δυναμικό, όσο και με νέα μέσα.
Από τις συγκεκριμένες «Συμπληγάδες» μάλιστα δεν απουσιάζουν οι πολιτικές πιέσεις που συνδυάζονται σε ορισμένες περιπτώσεις με το δέλεαρ των αμυντικών συνεργασιών.
Την τετραετία που πέρασε ο Κερκυραίος Νίκος Δένδιας εξ αρχής έδειξε προς πάσα κατεύθυνση ότι είναι αυτός που κρατούσε το χαρτοφυλάκιο της ελληνικής διπλωματίας.
Η εξωτερική πολιτική ωστόσο είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Εθνική Άμυνα, την στιγμή μάλιστα που οι προκλήσεις με τη γείτονα μπορεί προς ώρας να έχουν κοπάσει, αλλά θεωρείται βέβαιο ότι θα επανέλθουν τους επόμενους μήνες.
Ο νέος υπουργός Εθνικής άμυνας Νίκος Δένδιας προεκλογικά είχε δηλώσει σε μια από τις συνεντεύξεις του, ότι η συζήτηση που διεξάγεται περί «Πρεσπών του Αιγαίου» ενόψει των εκλογών προκαλεί σύγχυση. Και είχε επαναλάβει την πάγια ελληνική θέση ότι ανάμεσα σε Αθήνα και Άγκυρα υπάρχει μόνο η διαφορά της οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ.
Επιπλέον ο νυν υπουργός Εθνικής άμυνας ως ΥΠΕΞ άφησε την προσωπική του σφραγίδα μέσα στην Άγκυρα απαντώντας ευθέως στον τότε ομόλογό του Μεβλούτ Τσαβούσογλου για όλες τις αναθεωρητικές θέσεις και πράξεις της Τουρκίας.
Παράλληλα ενδιαφέρον έχει η επόμενη μέρα που αφορά το Ουκρανικό μέτωπο και τις όποιες συζητήσεις περιλαμβάνονται στην ατζέντα του νέου υπουργού Εθνικής άμυνας ο οποίος τον περασμένο Οκτώβριο είχε βρεθεί στο Κίεβο και εκεί ζητήθηκαν, όπως κι από το Ν. Παναγιωτόπουλο αργότερα, όπλα της Ελλάδας.
Η διπλωματία της άμυνας και οι σύμμαχοι
Η άμυνα της χώρας, η διεύρυνση των αμυντικών συμμαχιών, οι συνεκπαιδεύσεις, η παρουσία κρίσιμων νέων συμμαχιών ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής και της διπλωματίας. Αυτές τροφοδότησαν την αμυντική διπλωματία για να λειτουργήσει με τρόπο δυναμικό τοποθετώντας την χώρα μας στη διεθνή σκηνή, διαχειριζόμενη μάλιστα σημαντικά θέματα, ανάμεσά τους επί του πεδίου και την ατζέντα των ελληνοτουρκικών.
«Κληρονομιά» από το υπουργείο Εξωτερικών ο Νίκος Δένδιας παίρνει μαζί του τις σχέσεις που έχει αναπτύξει με την Αίγυπτο. Σε αυτό τον τομέα ο νέος υπουργός Εθνικής άμυνας γνωρίζει πολύ καλά τα τεκταινόμενα και στον στρατιωτικό τομέα διότι είναι αυτός που αρχικά από την προηγούμενη θέση του, είχε συμφωνήσει με τον τότε ομόλογό του Σάμεχ Σούκρι.
Η εθνική ατζέντα πάντως χρησιμοποιήθηκε ευρέως κατά την πολύμηνη προεκλογική περίοδο χτίζοντας πολύ συγκεκριμένο προφίλ για την εξωτερική πολιτική και την άμυνα στη νέα κυβέρνηση: Έβρος, μεταναστευτικό, αμυντικές συμφωνίες, διαρκή crash test στα ελληνοτουρκικά και φυσικά τα εξοπλιστικά. Ιδίως τα τελευταία ακούστηκαν πολλές φορές όχι μόνο από τα χείλη του πρωθυπουργού αλλά από την πλειονότητα των βουλευτών της κυβερνώσας παράταξης.
Στο χαρτοφυλάκιο του Νίκου Δένδια πέραν της διατήρησης ή και διεύρυνσης της αμυντικής διπλωματίας έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ο καυτός φάκελος των εξοπλισμών. Ο ίδιος ο κύριος Μητσοτάκης σε πρόσφατες δηλώσεις του, συνδυαζόμενες με την διαμαρτυρία της Τουρκίας για την προσπάθεια θωράκισης της χώρας μας είπε ότι το κάθε κράτος έχει το δικό του πρόγραμμα και της Ελλάδας δεν θα σταματήσει.
Ισχυρή Αεροπορία, αλλά…
Ήδη το υπουργείο τελεί εν αναμονή της επίσημης απαντητικής επιστολής από τις Ηνωμένες Πολιτείες για τα μαχητικά 5ης γενιάς F-35.
- Πολλά είναι αυτά που οφείλει η Αθήνα να κάνει και το υπουργείο Εθνικής άμυνας έχει τον πρώτο λόγο σε αυτή την σημαντική διαπραγμάτευση, διότι με την είσοδο του συγκεκριμένου τύπου μαχητικού, η Ελλάδα γίνεται η μοναδική χώρα ταυτόχρονης χρήσης F-16 Viper, Rafale FR3 & F-35.
Όμως δεν βρίσκονται στον αεροπορικό στόλο μόνο τα μαχητικά. Τα δυσεπίλυτα προβλήματα στον μεταφορικό στόλο έχουν δημιουργήσει μια ζοφερή πραγματικότητα η οποία απαιτεί άμεσες λύσεις ώστε να μην βρεθεί ξανά εκτεθειμένη η χώρα μας, όπως είχε γίνει στην περίπτωση αποστολής δυνάμεων της ΕΜΑΚ στην Τουρκία. Και παράλληλα μέσα στο αμέσως επόμενο διάστημα ένας εκ των φακέλων που θα λάβει ο νέος υπουργός αφορά και τα ελικόπτερα έρευνας διάσωσης της πολεμικής αεροπορίας.
Η ανάγκη για σύγχρονα «ξύλινα τείχη»…
Την ίδια στιγμή όμως ο νέος υπουργός Εθνικής άμυνας σε συνεργασία με το πολεμικό ναυτικό πρέπει να διαχειριστεί ίσως μια από τις κρίσιμες στιγμές για το αήττητο όπλο της θάλασσας.
Οι αποφάσεις για καινούρια πλοία (σ.σ. τουλάχιστον ως τώρα αυτό είχε αποφασιστεί σε ανώτατο ναυτικό επίπεδο), έχουν καθυστερήσει σημαντικά. Και με δεδομένο ότι οι νέες πλώρες απαιτούν χρόνο κατασκευής, την ώρα που το πολεμικό ναυτικό έχει ξεμείνει με γερασμένο στόλο, ο κίνδυνος να εμφανιστεί η «ανάγκη» για μεταχειρισμένο υλικό επανεμφανίζεται ολοένα και περισσότερο…
Η αγαστή συνεργασία ανάμεσα στα υπουργεία Εθνικής Αμυνας, Οικονομικών, Ανάπτυξης πρέπει να φέρει αποφάσεις και λύσεις σε σχέση με τα ναυπηγεία και τους επενδυτές που υπόσχονται ότι είναι ικανοί ν’ αναστήσουν το ναυπηγοεπισκευαστικό τοπίο.
Το Πολεμικό Ναυτικό εγγυάται στην πράξη ακόμη και με τα μέσα που διαθέτει την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα στην θάλασσα. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που ίσως προηγείται σε επίπεδο συζητήσεων και αποφάσεων όλων των υπολοίπων στην παρούσα στιγμή. Και μάλιστα έχει συνομιλητές, τους «μνηστήρες» των κορβετών οι οποίοι από τη δική τους πλευρά έχουν θέσει μια σειρά υποσχέσεων εφόσον κόψουν το νήμα της πολύχρονης ναυμαχίας.
Ελικόπτερα και «έξυπνα» όπλα του Στρατού Ξηράς
Αλλά και ο Στρατός Ξηράς έχει τα δικά του προγράμματα που ήδη τρέχουν. Ανάμεσα σε αυτά μπορεί κανείς να ξεχωρίσει τους ισραηλινούς πυραύλους Spike NLOS αλλά και την αποστολή ερωτήματος στις ΗΠΑ για προμήθεια ελικοπτέρων Black Hawk.
Η Αεροπορία Στρατού πάντως έχει ιδιαίτερη σημασία στη νέα Δομή Δυνάμεων γεγονός που έχει φανεί μέσα από τις διαρκείς συζητήσεις του στρατιωτικού επιτελείου για τις αναβαθμίσεις, τόσο των επιθετικών ελικοπτέρων Apache E, όσο και των υπέρ πολυτίμων μεταφορικών Chinook.
Όλα τα παραπάνω όμως έχουν αξία όταν υπάρχει προσωπικό. Ένα επιπλέον στοίχημα που δεν ανακόπηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση, αποτελούν τα θέματα των στελεχών, όλων των βαθμίδων στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων. Κάποιοι που έχουν δρομολογήσει να εγκαταλείψουν την ένστολη καριέρα θα το κάνουν, το ερώτημα είναι ποιος τρόπος υπάρχει ως ανάχωμα για τους υπόλοιπους που δεν έχουν αποφασίσει το βήμα αυτό.
Δεν αποκλείεται να επαναπροσδιοριστούν πολλά με τη νέα πολιτική ηγεσία διότι όλα τα νέα μέσα που προμηθεύονται οι ένοπλες δυνάμεις απαιτούν ιδιαίτερη εξειδίκευση και ανθρώπους που να γνωρίζουν απόλυτα τον ρόλο τους.
- Ο υπουργός Νίκος Παναγιωτόπουλος της προηγούμενης κυβέρνησης άφησε μια ικανή παρακαταθήκη στον εξοπλιστικό τομέα κι όχι μόνο. Στην διαπραγμάτευση του τότε υπουργού οφείλεται το γεγονός ότι σήμερα τα Mirage 2000-5 αυξάνουν διαρκώς τις διαθεσιμότητές τους καθώς είχε απαιτήσει την άμεση αποδέσμευση ανταλλακτικών από τη Γαλλία.
Ο κ. Παναγιωτόπουλος είχε διαχειριστεί με μαεστρία την δύσκολη διαπραγμάτευση και γεμάτη από πολιτικές πιέσεις υπόθεση των φρεγατών, καταλήγοντας σε αυτή που είχε προκρίνει το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο. Και βεβαίως το γεγονός ότι εν έτει 2023 υπάρχουν 15 Rafale στην Τανάγρα φέρουν τη δική του υπογραφή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου