Μιχάλης Ιγνατίου
Η επίσκεψη της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, στη Λευκωσία έχει ιδιαίτερη σημασία, αν και αναμένω ότι τα «ορφανά» του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν, θα σπεύσουν να την ειρωνευτούν και να την απαξιώσουν.
Και πρόκειται για σοβαρή κίνηση διότι δεν έχει να κάνει μόνο με τη δημιουργία του θαλάσσιου διαδρόμου που θα βοηθήσει στην παροχή της αναγκαίας ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα. Αφορά και το εθνικό πρόβλημα της Κύπρου.
Ο θαλάσσιος διάδρομος, μία καθαρά κυπριακή πρόταση, έγινε αποδεκτή, ως γνωστό, και από το Λευκό Οίκο. Είναι αυτό που λένε συχνά-πυκνά στην Ελλάδα, ότι έξω πάμε πολύ καλά. Και είτε συμπαθεί κανείς, ή αντιπαθεί τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, πρέπει να τού πιστώσει αυτή την επιτυχία.
Η αναφορά της αμερικανικής Προεδρίας αποδεικνύει και τον στρατηγικό ρόλο της Κύπρου, του «αβύθιστου αεροπλανοφόρου», όπως είχε χαρακτηριστεί στη διάρκεια του «ψυχρού πολέμου».
Η απειλή που εκτόξευσε ο Χακάν Φιντάν εναντίον της Κύπρου αφορά την αποδοχή της κυπριακής πρότασης. Βεβαίως, ενέταξε την απειλή στο ψέμα του ότι η Κύπρος χρησιμοποιείται για τη μεταφορά πολεμικού υλικού στο Ισραήλ. Και δεν είναι μία προσπάθεια κακολόγησης της Κύπρου στον ισλαμικό κόσμο. Πρόκειται για απειλή.
Πάντως, είναι ελπιδοφόρο ότι στις Βρυξέλλες άρχισαν να αντιλαμβάνονται επιτέλους, ότι το νησί είναι πολύ σημαντικό για την Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι δεν πρέπει να χαριστεί στην Τουρκία. Και η αλλαγή οφείλεται τόσο στην συνεχή ενημέρωση που παρέχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όσο και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, και ο κάθε Πρωθυπουργός, δικαιολογημένα δεν μπορεί να έχει να κάθεται δίπλα του στα Συμβούλια Κορυφής ένα τουρκικής καταγωγής πρόεδρο του νέου κράτους της Κύπρου που θα δημιουργηθεί και ο οποίος θα εκφράζει τα συμφέροντα της μητέρας Τουρκίας.
Μπορεί στην Αθήνα να μην σκέφτονται … φωναχτά για το συγκεκριμένο θέμα, αλλά το βρίσκω εξαιρετικά λογικό να μην είναι άνετοι με την ιδέα και μόνο ότι πρέπει να επιβληθεί η εκ περιτροπής προεδρία στη νέα Κύπρο και να καταργηθούν οι δημοκρατικές διαδικασίες: δηλαδή ο κάθε πολίτης να έχει μία ψήφο και αυτή να μετρά.
Τώρα που συνεχίζεται η αποστολή της κ. Μαρίας Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ, πρέπει μερικά πράγματα να γίνουν πιο ξεκάθαρα. Η παρουσία των ξένων στρατευμάτων είναι απαγορευτική, όπως και η συνέχιση των αναχρονιστικών εγγυήσεων και των λεγόμενων «επεμβατικών δικαιωμάτων».
Και πρέπει να τεθούν ως «κόκκινες γραμμές», διότι αν δεν καταργηθεί το δικαίωμα του λαού -και ΔΕΝ πρέπει να καταργηθεί- για να αποφασίσει για το μέλλον του σε δημοψήφισμα, οι πολίτες θα καταψηφίσουν την όποια λύση, η οποία προβλέπει τα παραπάνω και ειδικά την παραμονή των στρατευμάτων.
Όπως έχει τονιστεί πολλές φορές, μία χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και αργότερα ίσως και του ΝΑΤΟ), δεν χρειάζεται εγγυήσεις από παραβατικά κράτη όπως η Τουρκία. Οι όποιες παρεκκλίσεις των αρχών της ενωμένης Ευρώπης επιβλήθηκαν το 2004, πρέπει να ακυρωθούν, διότι αυτο-ακυρώνεται η ίδια η Ε.Ε.
Η κ. Ολγκίν Κουεγιάρ άκουσε τις θέσεις του Προέδρου της Κύπρου, του κατοχικού ηγέτη για τον οποίο ομιλεί η Άγκυρα βεβαίως και αυτός εκτελεί, μίλησε με τον κ. Μητσοτάκη και τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, όπως και με τον Χακάν Φιντάν.
Όλοι «στάθηκαν» στις θέσεις τους, κάτι που σημαίνει ότι δεν υπάρχει κανένα παράθυρο ανοιχτό που θα οδηγήσει σε νέες διαπραγματεύσεις. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Είναι βέβαιο, ότι στην ελληνική πλευρά θα ακουστούν οι γνωστές φωνές που θα …καταγγέλλουν τον κ. Χριστοδουλίδη για αδιαλλαξία. Ουδείς πρέπει να δώσει σημασία.
Οι υποχωρήσεις που ήδη έχουν γίνει είναι φρικτές και θα οδηγήσουν σε ένα νέο κράτος-έκτρωμα, υποχείριο της Τουρκίας. Οι αναφορές «για συνέχεια από εκεί που μείναμε στο Κραν Μοντάνα” είναι επικίνδυνες. Η Τουρκία παίρνει τα βασικά που απαιτεί, ακόμα και το μοντέλο των “δύο κρατών”.
Είναι απορίας άξιο, γιατί δεν δέχεται την ελληνική πρόταση. Είναι απορίας άξιο γιατί επιμένει στα “δύο κράτη”, αφού με τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, καλύπτονται όλες οι “ανησυχίες” της. Η μόνη εξήγηση είναι ότι θα ωθήσει τα πράγματα σε νέες ελληνικές υποχωρήσεις.
Άλλωστε αν σκεφθεί κανείς πως ξεκίνησε το Κυπριακό πρόβλημα και που κατέληξε, θα αντιληφθεί ότι σε κάθε διαπραγμάτευση η Τουρκία φεύγει έχοντας κέρδη και η ελληνική πλευρά απώλειες.
Αν και σ’ αυτή την προσπάθεια στο μυαλό των πρωταγωνιστών είναι το λεγόμενο «blame game», καλύτερα να μην συνεχίσει η προσπάθεια της νέας απεσταλμένης του άβουλου Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ. Αν η προσπάθεια είναι πραγματική, 50 χρόνια μετά την άνανδρη τουρκική εισβολή, οι ηγεσίες της Λευκωσίας και της Αθήνας πρέπει να παρουσιάσουν μία αλλιώτικη πρόταση και να την υποστηρίξουν με κάθε θυσία.
Όταν πρωτοεκλέχθηκε στην ηγεσία του ΔΗΣΥ, η κ. Αννίτα Δημητρίου, ψέλλισε για ένα είδος πορείας προς το λαό για να τον ενημερώσει για τα καλά της διζωνικής, αν δεν με απατά η μνήμη μου. Πρέπει να έχει αντιληφθεί ότι στα εθνικόφρονα σωματεία του ΔΗΣΥ, θα την αντιμετωπίσουν το λιγότερο σαν ούφο. Οι πολίτες βαρέθηκαν να ακούνε από το 1977, όταν πρωτοπαρουσιάστηκε στον Μακάριο η διζωνική, οτιδήποτε αναφέρεται σε αυτή τη λύση-διάλυση.
Έχω ακούσει πολλές φορές τη φράση «εμείς από εδώ, αυτοί από εκεί». Την έχω ακούσει κυρίως από τους νέους. Η αναφορά φυσικά γίνεται για την τουρκική πρόταση των «δύο κρατών». Δεν είμαι από τους υποστηρικτές της τουρκικής πρότασης, αλλά αν αποτύχει η νέα προσπάθεια των Ηνωμένων Εθνών, και αν ο Αντόνιο Γκουτέρες κηρύξει τη λήξη, όπως αναμένεται, θα παραμείνει η μόνη πρόταση στο τραπέζι. Και τότε θα κληθεί ο Ελληνισμός να λάβει πολύ δύσκολες αποφάσεις.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Προκάλεσε εντύπωση η ταυτόχρονη αρνητική αντίδραση των δύο κάποτε μεγάλων κομμάτων, του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ, στο διάγγελμα του Προέδρου της Δημοκρατίας και στις δηλώσεις που ακολούθησαν, απαντώντας σε ερωτήσεις των πέντε εκλεκτών συναδέλφων. Προφανώς νομίζουν ότι θα τους βοηθήσει αυτή η αρνητική στάση στις ευρωεκλογές και στις αναμετρήσεις για την τοπική αυτοδιοίκηση. Δυστυχώς γι’ αυτούς δεν θα τους βοηθήσει τίποτα. Με αυτά και με εκείνα, και κυρίως με την πολιτική τους στο Κυπριακό, θα ενισχύσουν την κυπριακή ακροδεξιά, η οποία θα μπορούσε να αναδειχθεί και τρίτο κόμμα. Θυμίζω σε όσους συνηθίζουν να με διαβάζουν, ότι δεν πιστεύω στις δημοσκοπήσεις. Είναι «εργαλεία» καθοδήγησης της κοινής γνώμης, όχι έκφρασης του πραγματικού τρόπου σκέψης των πολιτών.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Οι κυρώσεις που επέβαλε το Γραφείο Ελέγχου Ξένων Περιουσιακών Στοιχείων του υπουργείου Οικονομικών (OFAC) των ΗΠΑ, θα «αγγίξουν» σε δεύτερο στάδιο και την Κύπρο, λόγω της σχέσης με Κύπριους πολίτες -και πολιτικούς;- του Tal Dilian, ιδρυτή της κοινοπραξίας Intellexa και της συζύγου του, Sara Aleksandra Fayssal Hamou, που κατέχει ηγετική θέση στις Intellexa. Οι αμερικανικές κυρώσεις στους βασικούς μετόχους των εταιρειών που βρίσκονται πίσω από την εμπορία του παράνομου λογισμικού υποκλοπών Predator, αναμένεται να συγκεκριμενοποιηθούν περισσότερο το επόμενο διάστημα, με τη συμπερίληψη ονομάτων πολιτών στην Ελλάδα και την Κύπρο. Αυτά ακούω, αυτά μεταφέρω. Και στα θέματα των κυρώσεων, ως γνωστό, οι Αμερικανοί δεν παίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου