Strykers με λέιζερ 50 κιλοβάτ στο CENTCOM για 'πείραμα'
«Είναι 100 τοις εκατό έτοιμο; Θα λειτουργήσει τέλεια; Μάλλον όχι, αλλά θα μάθουμε από αυτό», δήλωσε, ο Vice Chief of Staff του Επιτελείου Στρατού, στρατηγός James Mingus.
1 Μαρτίου 2024
CAMP PENDLETON, Καλιφόρνια — Στις αρχές του περασμένου μήνα, ο στρατός των ΗΠΑ έστειλε στη Μέση Ανατολή 4 πρωτότυπα λέιζερ 50 κιλοβάτ τοποθετημένα σε πλατφόρμα Stryker για δοκιμές σε πραγματικό περιβάλλον που περιλαμβάνει αιωρούμενα σωματίδια σκόνης στην ημερησία διάταξη, δήλωσε ο νέος Vice Chief of Staff της υπηρεσίας, στρατηγός James Mingus.
« Είναι ένα πρωτότυπο, αλλά θέλουμε να πειραματιστούμε σε ένα ζωντανό περιβάλλον», είπε ο Μίνγκους την Τετάρτη στην πρώτη του συνέντευξη μετά την ανάληψη καθηκόντων του ως Vice Chief of Staff τον Ιανουάριο. «Είναι 100 τοις εκατό έτοιμο; Θα λειτουργήσει τέλεια; Μάλλον όχι, αλλά θα μάθουμε από αυτό».
Σε ένα πρωινό τον Φεβρουάριο, ο αρχηγός του στρατού, στρατηγός Ράντι Τζορτζ είπε ότι η περιοχή της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ (CENTCOM) είναι ευθυγραμμισμένη για να δέχεται νέα όπλα και συστήματα αντιμετώπισης μη επανδρωμένων εναέριων συστημάτων (counter-unmanned aerial systems, C-UAS) ως μέρος της νέας ώθησης «μεταμόρφωσης σε επαφή, “transforming in contact”» όπου οι χρήστες, προγραμματιστές και δοκιμαστές μπορούν να συγκλίνουν και να παρέχουν σχόλια. Μέρος αυτής της πρωτοβουλίας περιλαμβάνει φαινομενικά το πρωτότυπο Directed Energy Maneuver Short-Range Air Defense ( DE M-SHORAD ) που ενσωματώνει ένα λέιζερ 50 κιλοβάτ επί πλατφόρμας Stryker εναντίον UAS κλάσης 1 έως 3 (Το ΝΑΤΟ κατηγοριοποιεί τα UAS σε τρεις ειδικές κατηγορίες, που κυμαίνονται από την Κλάση 1 για τα μίκρο, τα μίνι και τα μικρά, έως την Κλάση 2 για τα μεσαίου μεγέθους τακτικά συστήματα και, έως την Κλάση 3 για τα μεγάλης αντοχής μεσαίου υψόμετρου (Medium-Altitude Long-Endurance, MALE) και τα μεγάλου υψομέτρου και μεγάλης αυτονομίας (High-Altitude Long-Endurance, HALE) αεροσκάφη) και εισερχόμενους πυραύλους, βλήματα πυροβολικού και όλμων.
Τέσσερα από αυτά τα πρωτότυπα έφτασαν στην περιοχή επιχειρήσεων της CENTCOM στις αρχές Φεβρουαρίου και η υπηρεσία έχει ξεκινήσει τις αρχικές δραστηριότητες δοκιμών αλλά όχι τις πραγματικές δοκιμές. Μόλις το κάνουν, ο Mingus υπέθεσε ότι μπορεί να χρειαστούν αρκετοί μήνες για να επεξεργαστεί παρατηρήσεις, θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν τις αποφάσεις τεχνολογικής ωρίμανσης και απόκτησης των εν λόγω συστημάτων.
«Τα λέιζερ υψηλής ενέργειας, είναι πολύ ευαίσθητα στις καιρικές συνθήκες. Γι' αυτό νομίζω ότι αυτό θα είναι ένα εξαιρετικό εργαστήριο γιατί όποτε υπάρχει μια καταιγίδα σκόνης, όποτε υπάρχει κάτι τέτοιο, αρχίζει να αλλάζει τη φυσική των σωματιδίων φωτός λέιζερ που εκτοξεύεται ως δέσμη», είπε.
Μια ερώτηση, που θέλει να απαντήσει η υπηρεσία, είναι ακριβώς ποια κατηγορία λέιζερ είναι καταλληλότερη για αυτό το σετ απειλών, αντί να προσκολλώνται οι χρήστες στρατιωτικοί στη διαφορά ισχύος μεταξύ λέιζερ 300 κιλοβάτ έναντι λέιζερ 50 κιλοβάτ. Συγκεκριμένα, ο Μίνγκους θέλει περισσότερες απαντήσεις σχετικά με την κατευθυνόμενη ενεργειακή τιμή ανά τετραγωνικό εκατοστό.
«Μπορεί να έχετε ένα λέιζερ 50 κιλοβάτ, αλλά στα 10 χιλιόμετρα απόσταση, μπορείτε να βάλετε τουλάχιστον τέσσερα κιλοβάτ σε ένα τετραγωνικό εκατοστό, γιατί αυτό είναι που χρειάζεστε για να κάψετε ένα χαλύβδινο κέλυφος μέχρι 6 χιλιοστών (ενός τετάρτου της ίντσας);» ρώτησε. «Αλλά είναι πραγματικά δύσκολο να πάρεις αυτό που θες, από μια μεγάλη δέσμη, για να φτάσεις το μικρό τμήμα της στο ακριβές σημείο που θέλεις ώστε να μπορείς να κάψεις τον στόχο με αυτή την υψηλή ένταση και ταυτόχρονα να έχεις κάψει και οποιοδήποτε είδος σωματιδίου σκόνης που έχει βρεθεί μπροστά στην πορεία σου και σε διαταράσσει».
Εάν αυτή η σειρά πειραμάτων αποδειχτεί καρποφόρα, θα μπορούσε να βοηθήσει την υπηρεσία να αποφασίσει εάν αυτό το λέιζερ κατηγορίας 50 κιλοβάτ είναι το κατάλληλο ή αν θα έπρεπε ίσως να αφιερώσει περισσότερο χρόνο κοιτάζοντας μια άλλη επιλογή για 28 κιλοβάτ.
Ταυτόχρονα, οι ηγέτες υπηρεσιών παρακολουθούν επίσης τις ανησυχίες σχετικά με την επιμελητεία που σχετίζονται με τη διατήρηση και λειτουργία των όπλων υψηλής ενέργειας στο πεδίο της μάχης, όπου τα ανταλλακτικά ανώτερης τεχνολογίας δεν υπάρχουν σε αφθονία. Επειδή όμως το σύστημα DE M-SHORAD εξακολουθεί να είναι πρωτότυπο και όχι μαζικό, αυτός ο γύρος δοκιμών δεν είναι αντιπροσωπευτικός των ακριβών προκλήσεων που θα αντιμετωπίσουν οι στρατιώτες στο πεδίο της μάχης, καθώς η αλυσίδα εφοδιασμού παραμένει ακόμα «ρηχή».
Η εξάπλωση των εναέριων μη επανδρωμένων αεροσκαφών στο πεδίο της μάχης σε μέρη όπως η Ουκρανία και η Ερυθρά Θάλασσα —συμπεριλαμβανομένων των περιπλανώμενων, επιθέσεων καμικάζι, επιταχύνει την ώθηση για ανάπτυξη και διάθεση νέων αμυντικών όπλων για την κατάρριψή τους. Η CENTCOM, ειδικότερα, τους τελευταίους μήνες αντιμετώπισε δεκάδες επιθέσεις σε αμερικανικές εγκαταστάσεις στο Ιράκ και τη Συρία, καθώς και μια επίθεση με drone στην Ιορδανία που σκότωσε τρεις Αμερικανούς στρατιώτες, αν και αυτές οι επιθέσεις έχουν σταματήσει μετά το μοιραίο περιστατικό.
Ενώ οι ηγέτες του Πενταγώνου σημειώνουν την ανάγκη για τέτοια όπλα, αντιμετωπίζουν επίσης το δυσανάλογο κόστος ανά βολή εκτόξευσης των κλασικών όπλων κινητικής ενέργειας (βλήματα πυροβολικού και πυραύλους) προς αναχαίτηση των UAS, που μπορεί να είναι εκατομμύρια δολάρια.
Εάν τα κατευθυνόμενα ενεργειακά, όπως το DE M-SHORAD αποδειχθούν καρποφόρα σε απόδοση, θα προσφέρουν ένα παράθυρο για σημαντική μείωση της τιμής ανά βολή προς εξόντωση των UAS, στους διοικητές του θεάτρου επιχειρήσεων, καθώς και πληροφορίες για την ορθολογικότερη χρήση ενός μείγματος αναχαίτησης κινητικής και κατευθυνόμενης ενέργειας για χρήση ανάλογα με την σύνολο απειλών ή τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου