Ξεκινά η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τον στρατό του σουλτάνου Μεχμέτ του Β΄, του «Πορθητή», όπως θα ονομαστεί. Τα πρώτα στρατεύματα άρχισαν να φτάνουν πέριξ της Πόλης στις 2 Απριλίου 1453 και τα τελευταία στις 5 μαζί με την ακολουθία του σουλτάνου. Οι ακριβείς αριθμοί των στρατευμάτων διαφέρουν από πηγή σε πηγή.
Σίγουρo είναι, όμως, πως οι Βυζαντινοί υστερούσαν συντριπτικά. Αναφέρεται ότι ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος υπολόγιζε σε 6.500 με 7.000 στρατιώτες, ενώ ο Μεχμέτ σε 250.000 με 300.000, από τους οποίους οι 80.000 μάχιμοι (πολλοί ήταν βοηθητικοί, υπηρέτες, σκλάβοι κ.λπ.).
Οι Οθωμανοί εκστράτευαν ουσιαστικά με τρείς στρατούς: την ακολουθία του Σουλτάνου, που περιλάμβανε και 10.000 περίπου Γενίτσαρους (Yeniçeri ή Yeni asker: επίλεκτο πεζικό από βίαια επιστρατευμένους που μαζεύονταν από μικρή ηλικία, εξισλαμίζονταν και εκπαιδεύονταν στα όπλα), τους γαιοκτήμονες άρχοντες Σπαχήδες (Sipahi) με το πεζικό τους και με μια μεγάλη μάζα ελλιπώς εκπαιδευμένων και οπλισμένων πεζών (yaya), καθώς και υποτελείς χριστιανούς άρχοντες και ηγεμόνες που εξεστράτευαν από υποχρέωση, όπως ο Σέρβος δεσπότης Ντούραν Βράνκοβιτς με 1.500 ιππείς.Ο Μεχμέτ μπορούσε να υπολογίζει και σε μεγάλο αριθμό πυροβόλων πολιορκίας, καθώς ο οθωμανικός στρατός υπήρξε πρωτοπόρος στην ένταξη και χρήση τους και σε έναν στόλο πλοιαρίων, που ναυπηγήθηκε και στελεχώθηκε από Έλληνες της Καλλίπολης. Επιπλέον, ο αποκλεισμός της Πόλης από τη θάλασσα έγινε εφικτός με το χτίσιμο δύο φρουρίων: του Ρούμελι Χισάρ στην ευρωπαϊκή πλευρά και του Aναντολού Χισάρ στην ασιατική. Το σκηνικό της άλωσης ήταν έτοιμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου