Πόσα αυτογκόλ αντέχει ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ;

Η εκτόξευση των ποσοστών του και η ανάδειξή του, ως αξιωματική αντιπολίτευση, ερμηνεύθηκε λανθασμένα από ορισμένα στελέχη του

Το 27% σχεδόν του Ιουνίου, ήταν το θεμέλιο μιας πολυσυλλεκτικότητας.
Σε αυτό αθροίστηκαν αριστεροί, ριζοσπαστικές δυνάμεις, νέοι που απέρριψαν και αποδοκίμασαν το δικομματισμό αλλά και πολίτες που πιστεύουν στο μοντέλο της αστικής δημοκρατίας αλλά θέλουν μία εναλλακτική κυβερνητική πρόταση.
Το ''φούσκωμα'' των ποσοστών του Σύριζα σε αυτούς τους τελευταίους κυρίως οφείλεται. Και η αλήθεια είναι ότι η μεγάλη πλειοψηφία τους ήταν πολίτες, που στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, είχαν στηρίξει το ΠΑΣΟΚ.

Ήταν οι πάλαι ποτέ μη προνομιούχοι, οι δημόσιοι υπάλληλοι που αισθάνθηκαν απειλούμενοι και εξωτερίκευσαν την οργή τους τιμωρώντας το ΠΑΣΟΚ.
Ο Σύριζα, εθισμένος στις χαοτικές και δογματικές αναλύσεις της Αριστεράς, δεν ερμήνευσε σωστά αυτό το ρεύμα, ούτε και τις διεργασίες που συντελούνταν.
Η πορεία από το 4% στο 27% σε 33 μήνες , ενώ μάλιστα δεν αποτυπωνόταν ως κλίμα μέχρι και το Μάιο, δεν αξιολογήθηκε όπως έπρεπε. Κάποιοι θεώρησαν ότι η ελληνική κοινωνία ριζοσπαστικοποιήθηκε, είναι όμως έτσι και σε ποιο βαθμό;
Η ανάλυση που άργησε αλλά έχει γίνει τον τελευταίο καιρό στο επιτελείο του κ.Τσίπρα , τείνει να διαμορφώσει μία εικόνα που κινείται πιο κοντά στην πραγματικότητα.
Ο Πρόεδρος του Σύριζα προβληματίστηκε εύλογα από το γεγονός ότι παρά τη λαίλαπα των μέτρων, ο Σύριζα δεν φαινόταν να αποκτά και να εκπέμπει δυναμική. Αντιλήφθηκε ότι πρέπει να προχωρήσει σε συγκεκριμένες κινήσεις.
Α. Να αναζητήσει συμμαχίες απέναντι στην πολιτική του μνημονίου και τη γερμανική επικυριαρχία.
Β. Να σταματήσουν να βλέπουν με καχυποψία το Σύριζα, οι λεγόμενοι νοικοκυραίοι, άνθρωποι με κεντρώες και συντηρητικές καταβολές.
Γ. Να αρχίσουν να διαμορφώνουν, τόσο ο ίδιος όσο και το κόμμα του, χαρακτηριστικά κυβερνησιμότητας.
Σε όλα αυτά προστέθηκε αυτονόητα και η μετεξέλιξη του Σύριζα σε κόμμα εξουσίας, με ενιαία έκφραση και δομή.
Ο κ.Τσίπρας αντιλαμβάνεται ότι είχε κόστος για το Σύριζα η εικόνα διεθνούς απομόνωσης αφού οι Έλληνες πολίτες δύσκολα θα επέλεγαν να δώσουν την πλειοψηφία σε ένα κόμμα που είναι στη γωνία και δεν το αποδέχονται ως συνομιλητή οι εταίροι και δανειστές αλλά και ο συμμαχικός παράγοντας.
Έχει καταλάβει ότι προκαλεί ζημιά για το Σύριζα η ταύτισή του με φαινόμενα ενθάρρυνσης της ανομίας αλλά και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης.
Έχει αποφασίσει να προχωρήσει σε κινήσεις και επιλογές, που θα ενσωματώνουν τα διαφορετικά ρεύματα και τις διαφορετικές σχολές σκέψης στη στρατηγική της εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης και της ανάληψης της εξουσίας.
Σε αυτή τη στρατηγική όμως, φαίνεται ότι δυσκολεύονται να ενταχθούν κάποια στελέχη του Σύριζα.
Αν η υπόθεση του μοντάζ του βίντεο με τις δηλώσεις Διαμαντόπουλου ήταν μία χονδροειδής ανοησία των επικοινωνιακών γραναζιών του Μαξίμου, οι κυριολεκτικά απίστευτες δηλώσεις Κουράκη ήταν ένα μεγαλειώδες αυτογκόλ.
Το ζητούμενο είναι όμως ένα: πόσα αυτογκόλ αντέχει ο Σύριζα;

ΠΗΓΗ newsbomb