Διαψεύδονται οι πληροφορίες που ανέφεραν ότι ο διευθυντής της αμερικανικής Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA: Central Intelligence Agency), Ουίλιαμ Μπερνς, αμέσως μετά την επο΄σικεψη και τις επαφές του στην Αθήνα μετέβη στον Έβρο και την Αλεξανδρούπολη.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της συναδέλφου Αλεξάνδρας Φωτάκη για “Τα ΝΕΑ”, προορισμός ντου ήταν το “Νησί της Αφροδίτης”, η Κύπρος, όπου στο επίκεντρο των επαφών του με “υπηρεσιακούς παράγοντες” ήταν οι σχέσεις με τη Ρωσία και την Κίνα…
Η πληροφορία δείχνει να στέκει για πολλούς λόγους. Παρότι έγινε μεγάλος ντόρος, υπήρξαν πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα σε Ελλάδα και Τουρκία με αφορμή σχετική αναφορά που ξεκίνησε σε τοπικό ιστοχώρο του Έβρου, με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν διάφορες συζητήσεις, αναρωτιέται κανείς ποιος θα ήταν ο λόγος τέτοιας επίσκεψης στην περιοχή. Όχι όμως διότι εάν εντοπιζόταν θα προκαλούνταν σάλος υπονομεύοντας την προσπάθεια της κυβέρνησης Μπάιντεν να εξομαλύνει όσο είναι δυνατόν τις σχέσεις με το καθεστώς Ερντογάν.
Ο λόγος είναι ότι ο εκάστοτε επικεφαλής της CIA, όπως άλλωστε και οι ομόλογοί του σε πολλές χώρες, έχει έναν “διπλωματικό – προπαρασκευαστικό” ρόλο που δεν κινείται στο τακτικό αλλά στο στρατηγικό επίπεδο. Η εγκατάσταση των Αμερικανών στην Αλεξανδρούπολη είναι πια ένα τετελεσμένο μη αναστρέψιμο και ήδη παίζει ρόλο στον παγκόσμιο σχεδιασμό των Ηνωμένων Πολιτειών. Εν προκειμένω, σε αυτόν που αφορά στα ζητήματα ασφαλείας της Γηραιάς Ηπείρου, εν μέσω της πολεμικής σύρραξης στην Ουκρανία.
Το ζητούμενο για τους Αμερικανούς είναι όμως η “μεγάλη εικόνα”. Η αρχιτεκτονική ασφαλείας για την περιοχή, υποσύνολο της οποίας είναι η νοτιοανατολική Μεσόγειος! Εάν ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει ενεργειακό, ως υποσύνολο του γεωπολιτικού ενδιαφέροντος, οι εξελίξεις στη Μεσόγειο αφορούν μέρος της απάντησης των ΗΠΑ στην πρόκληση. Τη στιγμή μάλιστα που ο αμερικανικός ενεργειακός κολοσσός ExxonMobil ετοιμάζεται να προχωρήσει σε γεωτρήσεις για τον εντοπισμό νέων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, το ενδιαφέρον της CIA για την περιοχή είναι αυτονόητο, άρα προσπαθεί να “καθοδηγήσει” τις εξελίξεις σε επιθυμητή κατεύθυνση.
Το ενεργειακό παίγνιο όμως έχει ως προϋπόθεση τη σταθερότητα στο πολιτικό επίπεδο. Στην Κύπρο έχουν τεθεί υπό διωγμό οι οικονομικές σχέσεις με Ρώσους ολιγάρχες και τους Κινέζους. Το πρόβλημα είναι τεράστιο, αφού πέραν της εμπλοκής ηχηρών ονομάτων (δικηγορικά και λογιστικά γραφεία) πίσω από τις χρυσοφόρες αυτές μπίζνες της τελευταίας δεκαετίας, έχει δημιουργηθεί ουσιώδες ζήτημα με την οικονομία της νήσου. Ας μην γελιόμαστε, η Κύπρος ανέκαμψε ταχύτατα, ενώ επλήγη και πολύ λιγότερο συγκριτικά με την Ελλάδα, από την εποχή των Μνημονίων, χάρη στα κεφάλαια αυτά.
Το ότι πλέον θεωρούνται -εξ ανάγκης προφανώς- μη καλοδεχούμενα, εγείρει σημαντικό ζήτημα για την οικονομία της νήσου και όλοι φοβούνται σοβαρές οικονομικές περιπέτειες. Θα μπορούσε ασφαλώς να υποστηριχθεί ότι το ενεργειακό παίγνιο μπορεί να υποκαταστήσει αυτά τα έσοδα. Θα πάρει όμως χρόνο. Στο μεταξύ, η λογική υπαγορεύει ότι δεν θα πείραζε τις ΗΠΑ να ζοριστούν και λίγο στο ενδιάμεσο οι Κύπριοι. Εξάλλου, η ιστορική εξέταση του ρόλου των διευθυντών της CIA στις διάφορες περιοχές του πλανήτη, δεν ακολουθεί και ακριβώς αυτό που αποκαλείται διπλωματική εκφορά του λόγου. παρόλο που ο κύριος Μπερνς έχει καταθέσει λαμπρά διπλωματικά διαπιστευτήρια στους δυσκολότερους προορισμούς.
Αυτό όμως τον καθιστά κατάλληλο να αναμείξει τη διπλωματική γλώσσα και ευγένεια με τη σαφήνεια, στην προσπάθεια να μην αφήσει περιθώρια παρερμηνειών των αμερικανικών προθέσεων στους συνομιλητές του. Η υπόθεση θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Ας μην ξεχνούμε επίσης, ότι η “διαφθορά” θεωρείται στις ΗΠΑ ζήτημα εθνική ασφαλείας, παρότι στην πράξη δεν αποδεικνύεται ότι το δόγμα αυτό εφαρμόζεται απαρέγκλιτα στο εσωτερικό. Ας σταματήσουμε πάντως να προσαρμόζουμε στην Ελλάδα τα πάντα στους όρους του εσωτερικού πολιτικού μας παιχνιδιού, διότι βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου