Ένα αρχαίο ελληνικό κράνος σε πολύ καλή κατάσταση ανακάλυψαν οι αρχαιολόγοι που ανασκάπτουν στην ακρόπολη της Ελέας στην Μεγάλη Ελλάδα, σημερινή περιοχή της Καμπανίας.
Η Υέλη και μεταγενέστερα Ελέα ιδρύθηκε από Έλληνες γύρω στο 538–535 π.Χ. στην ακτή του Τυρρηνικού Πελάγους στη σημερινή επαρχία Σαλέρνο της Ιταλίας.
Μια εναέρια θέα της Ακρόπολης της Ελέας στην Μεγάλη Ελλάδα. Εδώ ήταν κάποτε ο τόπος λατρείας της θεάς Αθηνάς, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αρχαιολόγων. [Credit: Υπουργείο Πολιτισμού της Ιταλίας]. |
Ιδρύθηκε από Φωκαείς οι οποίοι κατέφυγαν στην περιοχή κατά την διάρκεια της Περσικής κατοχής της Ιωνίας μεταξύ του 538 και 535 π.Χ. Η πόλη είναι γνωστή για μια από τις σημαντικότερες φιλοσοφικές σχολές της αρχαιότητας, την Ελεατική σχολή, με κυριότερους εκπροσώπους τον Παρμενίδη και τον Ζήνωνα. Στη ρωμαϊκή εποχή και στα λατινικά είναι γνωστή ως Velia.
Την ανακάλυψη αυτή δημοσιοποίησε ο Massimo Osanna, διευθυντής του Μουσείου Ελέας και του αρχαιολογικού πάρκου Ποσειδωνίας και Ελέας.
Οι αρχαιολόγοι πραγματοποιούν ανασκαφές στην ακρόπολη της Ελέας, όπου το 2022 αποκαλύφθηκε ιερό αφιερωμένο στη θεά Αθηνά. Το ιερό χτίστηκε μετά τη Μάχη της Αλαλίας, μια σύγκρουση μεταξύ των Ελλήνων και των συμμάχων Ετρούσκων και Καρχηδονίων μεταξύ 540 π.Χ. και 535 π.Χ.
Οι ανασκαφές εντός του ιερού αποκάλυψαν ένα καλοδιατηρημένο αρχαιοελληνικό κράνος, το τρίτο τέτοιο παράδειγμα που ανακαλύφθηκε ποτέ στην Ελαία. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, το κράνος πιθανότατα κατατέθηκε ως προσφορά στην Αθηνά μετά από την μάχη ή σε περίοδο σύγκρουσης.
Το κράνος του αρχαίου Έλληνα πολεμιστή που βρέθηκε στην ακρόπολη της Ελέας στην Ιταλία. [Credit: Υπουργείο Πολιτισμού της Ιταλίας] |
Η «Ιερή» Επιγραφή
Οι αρχαιολόγοι βρήκαν επίσης τα ερείπια ενός ζωγραφισμένου τοίχου από τούβλα, πιθανώς μιας πρώιμης μορφής του ιερού, και πολυγωνικούς λίθους, χαρακτηριστικό της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής που βρέθηκε σε σημαντικές τοποθεσίες όπως οι Δελφοί.
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, ένα άλλο αξιοσημείωτο εύρημα είναι η ανακάλυψη κεραμικών με τη λέξη «ιερό», υποδεικνύοντας περαιτέρω τη θρησκευτική σημασία του χώρου.
Η λεπτομερής ανάλυση της τοποθεσίας δείχνει ότι τα αρχαιότερα μέρη της αποκαλυφθείσας δομής μπορούν να χρονολογηθούν στο 540-530 π.Χ. Υπάρχουν επίσης ενδείξεις για κατάλοιπα της ελληνιστικής εποχής από το 480-450 π.Χ. Η διάταξη και τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά διασαφηνίζουν τις διάφορες αναπτυξιακές φάσεις, που εκτείνονται από την Εποχή του Χαλκού μέχρι την Ελληνιστική περίοδο.
Σε δήλωση Τύπου, ο Ιταλός υπουργός Πολιτισμού δήλωσε ότι τα ευρήματα του αρχαίου ελληνικού κράνος και της ελληνικής επιγραφής υπογράμμισαν τη σημασία της επένδυσης στην αρχαιολογική έρευνα για την αποκάλυψη «σημαντικών κομματιών της ιστορίας της Μεσογείου».
Πηγή: Heritage Daily, Ancient Origins
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου