Του Κώστα Στούπα
Πριν λίγες μέρες η πρώην Επίτροπος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και πολιτική φυσιογνωμία της Κεντροαριστεράς, κα Άννα Διαμαντοπούλου, άφησε κάποιες ελπίδες πως το λεγόμενο δημοκρατικό και συνταγματικό τόξο, ξυπνά από τον λήθαργο της αδιαφορίας για τον κίνδυνο άλωσης και αλλοίωσης της Ευρώπης από αλλότρια πλήθη και πολιτισμούς...
Η κα Άννα Διαμαντοπούλου ανέφερε πως η Ευρώπη δεν έχει τη δυνατότητα να ενσωματώσει μεγάλες ισλαμικές κοινότητες, καθώς, όπως είπε, έχουν "τον δικό τους πολιτισμό και τη δική τους θεοκρατική προσέγγιση".
Η κ. Διαμαντοπούλου ανέφερε επίσης ότι το πιο σκληρό αντιμεταναστευτικό κόμμα αυτήν την περίοδο είναι το σοσιαλδημοκρατικό της Δανίας και ότι "το δημογραφικό δεν λύνεται με το μεταναστευτικό", ενώ σε άλλο σημείο της ομιλίας αναρωτήθηκε, αν "είναι Αριστερό το να βγαίνεις να υποστηρίζεις τη Χαμάς".
"Πριν από λίγες μέρες γύρισα από ένα συγκλονιστικό και πάρα πολύ δύσκολο ταξίδι στην Αφρική. Πέρασα από τρεις χώρες, τη Σιέρα Λεόνε, τη Λιβερία και τη Γκάνα. Είναι τρεις χώρες απίστευτα φτωχές. Το 80% του πληθυσμού είναι κάτω από 35 χρονών.
Η Αφρική έχει δημογραφική έκρηξη. Μόνο η Νιγηρία, το 2045 θα έχει 400 εκατομμύρια, περισσότερα από την Ευρώπη. Όλες αυτές οι χώρες δεν έχουν καμία προοπτική ανάπτυξης και είναι γεμάτες με νέους ανθρώπους, που δεν έχουν τι να κάνουν και δεν έχουν τι να φάνε. Αυτό λοιπόν που θα εύχομαι είναι σε 100 χρόνια να μη γίνει δια της βίας η Ευρώπη σκουρόχρωμη", είπε χαρακτηριστικά, προκαλώντας αμηχανία σε παρευρισκόμενους και μη".
Η ομιλία της κας Διαμαντοπούλου προκάλεσε έκπληξη στο κοινό του συνεδρίου του "Κύκλου των Ιδεών" όπου έγινε, αλλά και ευρύτερα, καθώς σπάνια πολιτικά πρόσωπα της "mainstream" σκηνής, ακόμη και συντηρητικού ή δεξιού προσανατολισμού, τοποθετούνται δημοσίως σε ολόκληρη την Ευρώπη και τη Δύση με ανάλογο τρόπο, από τον φόβο μη χαρακτηριστούν ξενοφοβικά ή ισλαμοφοβικά...
Οι συνεχείς ταραχές και η ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα σε χώρες όπως η Γαλλία, το Βέλγιο και εσχάτως η Σουηδία (αλλά και άλλες) που άνοιξαν τις κοινωνίες τους ανεξέλεγκτα στη μετανάστευση από ιδίως ισλαμικές χώρες, έχει αρχίσει να σοκάρει τους Ευρωπαίους, οι οποίοι συχνά αναζητούν σανίδα σωτηρίας σε ακροδεξιά μορφώματα.
Το πρόβλημα όμως με τα περισσότερα ακροδεξιά μορφώματα είναι πως εκτός του μεταναστευτικού που ζητούν απελάσεις και αυστηροποίηση των κριτηρίων εισόδου είναι πως έχουν και μια γενικότερη πολιτική ατζέντα εναντίον των δημοκρατικών αξιών και θεσμών.
Επιθυμούν να "ψαλιδίσουν" την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, των ανεξάρτητων αρχών και του Τύπου οι οποίοι στις δυτικές δημοκρατίες είναι θεσμοί που περιορίζουν την αυθαιρεσία της κεντρικής εξουσίας και εγγυώνται τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος...
Η δημογραφική συρρίκνωση και γήρανση της Ευρώπης και της Δύσης σε συνδυασμό με τη δημογραφική έκρηξη της Αφρικής και της Νότιας και Κεντρικής Ασίας δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την έλευση στην Ευρώπη τις επόμενες δεκαετίες εκατοντάδων εκατομμυρίων μεταναστών με εντελώς ασύμβατα με την Ευρώπη πολιτισμικά ιδιώματα.
Η Ευρώπη αν δεν πάρει αυστηρά μέτρα περιορισμού των εισροών μόνο σε όσους ασχέτως φυλής, χρώματος και φύλου επιθυμούν να υιοθετήσουν τις αξίες και τον τρόπο ζωής της, θα καταρρεύσει εν μέσω πολιτισμικών συγκρούσεων και χάους.
Οι χώρες της Ευρώπης δεν πρέπει να επιτρέψουν τόσο σε επίπεδο συνοικιών, πόλεων όσο και χωρών την άθροιση μεταναστών από ασύμβατους πολιτισμούς πέραν ενός ποσοστού του τοπικού πληθυσμού. Αυτό προκύπτει από την εμπειρία των τελευταίων δεκαετιών.
Πρόκειται για μέτρα τα οποία είτε θα τα πάρουν τα κόμματα του Δημοκρατικού και Συνταγματικού τόξου στην Ευρώπη, διαφυλάττοντας τα χαρακτηριστικά του δημοκρατικού πολιτεύματος και της ανοιχτής κοινωνίας είτε θα τα πάρουν ακραία κόμματα που επιβουλεύονται τη Δημοκρατία και θα οδηγήσουν δια της εθνοκρατικής και θρησκευτικής εσωστρέφειας τη Δύση σε αυτοκτονία...
Με ανταγωνιστές όπως η Κίνα, η Ινδία ή τις ορδές του Ισλάμ, που αθροίζουν πληθυσμούς δισεκατομμυρίων, η Ευρώπη και η Δύση συνολικότερα, μπορούν να επιβιώσουν δια της πολιτικής, οικονομικής, στρατιωτικής και κυρίως πολιτισμικής ώσμωσης και περαιτέρω ενοποίησης των εθνών κρατών τους.
Η αριστερά της Δύσης με την πολιτική των ανοιχτών θυρών και ανοιχτών συνόρων και τα περί ισλαμοφοβίας φαίνεται πως "αυτοκτονεί" για δεύτερη φορά σε ένα αιώνα και αυτή τη φορά θέλει να συμπαρασύρει μαζί της ολόκληρη τη Δύση.
Η αριστερά έχοντας απωλέσει το ιστορικό υποκείμενο της εργατικής τάξης, λόγω μετατόπισης της οικονομίας προς τις υπηρεσίες και εν όψει της επερχόμενης επανάστασης του αυτοματισμού, προσπαθεί να επιβιώσει πολιτικά απευθυνόμενη στους μετανάστες και σε διάφορες σεξουαλικές ή άλλες έμφυλες και μη μειονότητες, τις οποίες επιθυμεί να ανάγει στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Τούτο προκαλεί φόβους και αντιδράσεις στην κοινωνία τους οποίους προσπαθούν να εκμεταλλευτούν κόμματα με ακροδεξιά πρόσημα.
Η κατάσταση αυτή πολώνει και διχάζει τις δυτικές κοινωνίες, γεγονός που τις αποδυναμώνει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου