ΕπιμέλειαΚυριάκος Κουζούμης
Νευρικός, οξύθυμος, αθυρόστομος, με χαλύβδινη θέληση και οξυμμένο κριτικό πνεύμα ο Γεώργιος Καραϊσκάκης έμελλε να αφήσει αναλλοίωτο το αποτύπωμά του στην Ελληνική Επανάσταση
Ήταν 23 Απριλίου του 1827 όταν ο Γεώργιος Καραϊσκάκης άφησε την τελευταία του πνοή και έπειτα από τόσα χρόνια εξακολουθεί να αιωρείται ένα πέπλο μυστηρίου αναφορικά με τα αίτια του θανάτου του. Από τη μια, έχει διατυπωθεί η άποψη ότι ο θάνατος του Γεωργίου Καραϊσκάκη οφειλόταν σε δολοφονική ενέργεια είτε με υποκίνηση των Άγγλων, που ήθελαν τον περιορισμό της Επανάστασης στην Πελοπόννησο είτε του μεγάλου αντιπάλου του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου.
Η μοιραία σφαίρα
Ήταν 21 Απριλίου του 1827 όταν οι ελληνικές δυνάμεις είχαν στρατοπεδεύσει στο Φάληρο για να αντιμετωπίσουν σε μία ακόμα μάχη τον Κιουταχή. Την αρχιστρατηγία είχαν αναλάβει οι Άγγλοι φιλέλληνες Ριχάρδος Τσορτς και ο Τόμας Κόχραν, με απόφαση της Γ’ Εθνοσυνέλευσης της Τροιζήνας. Ωστόσο ο Γεώργιος Καραϊσκάκης είχε διαφωνήσει με το σχέδιο της κατά μέτωπον επίθεσης και είχε αποσυρθεί στη σκηνή του άρρωστος.
Την επόμενη ημέρα όμως, κάποιοι Έλληνες στρατιώτες επιτέθηκαν χωρίς διαταγή κατά του στρατοπέδου του Κιουταχή. Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης δεν έμεινε αμέτοχος! Προκειμένου να μην γενικευθεί η σύγκρουση, βγήκε από τη σκηνή του και κατευθύνθηκε έφιππος προς το σημείο της συμπλοκής γύρω στις 4 το απόγευμα. Τότε όμως, μία σφαίρα τον βρήκε στο υπογάστριο και τον τραυμάτισε σοβαρά.
Ο ήρωας μεταφέρθηκε στο στρατόπεδό του στο Κερατσίνι. Ακολούθησε ένας τιτάνιος αγώνας από την πλευρά των γιατρών για να τον κρατήσουν στη ζωή, ωστόσο είχαν παρατηρήσει ότι… το τέλος πλησίαζε. Ο Γεώργιος Καραϊσκάκη αφού μετάλαβε των Αχράντων Μυστηρίων, υπαγόρευσε τη διαθήκη του που ιδιόχειρα υπέγραψε. Η τελευταία κουβέντα που είπε στους συμπολεμιστές του, κατά τον στρατηγό Μακρυγιάννη που τον επισκέφθηκε, ήταν «Εγώ πεθαίνω. Όμως εσείς να είστε μονιασμένοι και να βαστήξετε την πατρίδα».
Την επομένη στις 23 Απριλίου 1827, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής, ο Αρχιστράτηγος Γεώργιος Καραϊσκάκης υπέκυψε στο θανατηφόρο τραύμα του μέσα στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου στο Κερατσίνι, ανήμερα της γιορτής του. Η σορός του μεταφέρθηκε στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στη Σαλαμίνα όπου ετάφη και θρηνήθηκε από το πανελλήνιο.
Μία ημέρα μετά, οι Έλληνες με πεσμένο ηθικό και κακή στρατηγική, υπέστησαν συντριπτική ήττα στη Μάχη του Αναλάτου από τον Κιουταχή, ο οποίος πολύ γρήγορα κατέστειλε την επανάσταση στη Στερεά Ελλάδα.
Αναντικατάστατη η απώλεια του Γεωργίου Καραϊσκάκη
Σύσσωμο το έθνος θρήνησε για την απώλεια του Γεωργίου Καραϊσκάκη, η οποία χαρακτηρίστηκε αναντικατάστατη.
Επρόκειτο για έναν αδύνατο, φιλάσθενο (έπασχε από φυματίωση), μέτριο ως προς το ανάστημα, ιδιαίτερα νευρικό, οξύθυμο, αθυρόστομο και υβριστή άνδρα που όμως έμελλε να αφήσει αναλλοίωτο το αποτύπωμά του. Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης είχε χαλύβδινη θέληση, δύναμη σκέψης και κριτικής και ιδιαίτερη ικανότητα στην ταχύτατη λήψη αποφάσεων και εκτέλεση αυτών. Σύμφωνα με τα όσα έλεγε ο ίδιος για τον εαυτό του, ο χαρακτήρας του τον έκανε να είναι άλλοτε άγγελος και άλλοτε διάβολος.
Άγνωστος ο τόπος γέννησης του Γεωργίου Καραϊσκάκη
Γεννήθηκε το 1782 και ήταν νόθος γιος της Ζωής Διμισκή ή Ντιμισκή, από τη Σκουληκαριά, πρώτης εξαδέλφης του αρματολού των Ραδοβυζίων Γώγου Μπακόλα. Η μητέρα του, μετά τον θάνατο του Ιωάννη Μαυρομματιώτη, που ήταν ο πρώτος σύζυγός της, έγινε καλόγρια (γι' αυτό και του έμεινε η προσωνυμία «ο γιος της καλογριάς»). Για την ταυτότητα του πατέρα του δεν υπάρχει βεβαιότητα. Θεωρείται πιθανότερο ότι ήταν ο αρματολός του Βάλτου Δημήτριος Ίσκος ή Καραΐσκος, από φημισμένη οικογένεια σαρακατσάνικης καταγωγής που ανέδειξε πολλούς στρατιωτικούς και πολιτικούς.
Αξίζει να αναφερθεί πως δεν είναι απολύτως εξακριβωμένος ο τόπος γέννησης του Γεωργίου Καραϊσκάκη. Οι πρώτοι του βιογράφοι είτε δεν αναγράφουν τον τόπο γέννησης, είτε αναφέρουν διαφορετικές περιοχές όπως ότι γεννήθηκε σε σπηλιά πλησίον του χωριού Μαυρομμάτι Καρδίτσας ή σε μοναστήρι στη Σκουληκαριά.
Η επιτροπή που συνέστησε το υπουργείο Εσωτερικών το 1927, προκειμένου να επιλύσει το θέμα της γενέτειράς του, κατέληξε στην επίσημη αναγόρευση του Μαυρομματίου ως γενέτειρας του Καραϊσκάκη. Παρ' όλα αυτά το 1997, στα πλαίσια του σχεδίου Καποδίστριας, αποφασίστηκε να δοθεί το όνομα «Γεώργιος Καραϊσκάκης» στον νεοσύστατο δήμο του νομού Άρτας στον οποίο υπάγεται έως σήμερα η Σκουληκαριά και το 2005 με προεδρικό διάταγμα καθιερώθηκε επίσημα στη Σκουληκαριά δημόσια εορτή τοπικής σημασίας, προς τιμή του Καραϊσκάκη, εντείνοντας περαιτέρω τη διαμάχη ως προς τον τόπο γέννησης του ήρωα.
Η ετυμολογική προέλευση του επωνύμου του
Το επίθετό του είναι χαϊδευτικό υποκοριστικό του Καραΐσκος, που έφερε ο πατέρας του ήρωα, Δημήτριος Ίσκος ή Καραΐσκος, Καράς επειδή ήταν μελαμψός. Πρόκειται για σύνθετη λέξη από το τουρκικό kara – που σημαίνει μαύρος – και το παλαιότερο οικογενειακό όνομα Ίσκος.
*Με πληροφορίες από Wikipedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου