Λεωνίδας Κουμάκης, Αρθρογράφος
Νομικός, Συγγραφέας. Μέλος του International Hellenic Association (IHA)
Η 24η Απριλίου σηματοδοτεί δύο ιστορικά γεγονότα τεράστιας σημασίας που αφορούν όχι μόνο τους Αρμενίους, τους Κυπρίους ή τους Έλληνες, αλλά ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο.
Το πρώτο αφορά την καθιέρωση της 24ης Απριλίου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Ως «Γενοκτονία των Αρμενίων» ή και «Ολοκαύτωμα των Αρμενίων» αναφέρονται τα γεγονότα εξόντωσης Αρμενίων πολιτών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι σφαγές Αρμενίων άρχισαν επί Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ (1894-1896), με τον αριθμό των νεκρών να εκτιμάται μεταξύ 80 και 300 χιλιάδων και συνεχίστηκαν με πρωτοφανή βιαιότητα από το κίνημα των Νεότουρκων (1908-1918) και την σφαγή 1.500.000 συνολικά Αρμενίων.
Ως έναρξη της Γενοκτονίας των Αρμενίων συμβολικά θεωρείται η 24η Απριλίου του 1915 διότι την ημέρα εκείνη, ολόκληρη η ηγεσία της αρμενικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης φυλακίστηκε και εκατοντάδες Αρμένιοι απαγχονίστηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων - ένας από τους βασικούς συντελεστές του κινήματος ήταν και ο Μουσταφά Κεμάλ ο οποίος από το 1907 υπηρετούσε στο Τρίτο Σώμα Στρατού στη Θεσσαλονίκη και ο οποίος αργότερα ονομάστηκε ο «πατέρας των Τούρκων», δηλαδή Ατατούρκ.
Όπως είναι γνωστό, η Τουρκία αρνείται πεισματικά την ύπαρξη Γενοκτονίας και ισχυρίζεται ότι οι Αρμένιοι απλώς εκτοπίστηκαν. Παρ΄όλα αυτά, τουρκικές πηγές αποδέχονται πως ο αριθμός των νεκρών Αρμενίων ήταν μεταξύ 600.000 και 800.000 ανθρώπων, αλλά οι πιο έγκυρες Δυτικές και Αρμενικές πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των σφαγιασθέντων από τους Τούρκους στους 1.500.000 ανθρώπους.
Το φρικτό έγκλημα της Γενοκτονίας όχι μόνο 1,5 εκ. Αρμενίων, αλλά και άλλων χριστιανικών πληθυσμών της καταρρέουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολικής Θράκης, Ασσυρίων κ.α. είναι πλέον ιστορικά αποδεδειγμένο.
Η πρώτη εκδήλωση στη μνήμη των θυμάτων της Γενοκτονίας των Αρμενίων έγινε από μια ομάδα επιζώντων της Γενοκτονίας στην αρμενική εκκλησία της Αγίας Τριάδας της Κωνσταντινούπολης το έτος 1919. Πολλές σημαντικές προσωπικότητες της Αρμενικής κοινότητας συμμετείχαν στην εκδήλωση και έκτοτε η ημερομηνία αυτή έγινε Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων.
Στις μέρες μας, η 24η Απριλίου, Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Αρμενίων, είναι αργία σε ολόκληρη την Αρμενία και την Δημοκρατία του Αρτσάχ, μνημονεύεται στην Αρμενική Διασπορά σε ολόκληρο τον κόσμο ενώ εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώνονται στο Τζιτζερνακαμπέρντ, στην πρωτεύουσα της Αρμενίας Γερεβάν, αφήνοντας λουλούδια στην αιώνια φλόγα που δεν σβήνει ποτέ.
Μετά από αγώνες ολόκληρων δεκαετιών της αρμενικής κυρίως διασποράς, η Γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους έχει αναγνωριστεί σε παγκόσμιο επίπεδο από πλήθος χωρών (Αργεντινή, Βέλγιο, Καναδάς, Χιλή, Κύπρος, Ελλάδα, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Λετονία, Λιθουανία, Λίβανος, Ολλανδία (μαζί με την Γενοκτονία των Ελλήνων και των Ασσυρίων), Πολωνία, Ρωσία, Σλοβακία, Σουηδία (μαζί με την Γενοκτονία των Ελλήνων και των Ασσυρίων), Ελβετία, Ουρουγουάη, Βατικανό, Βενεζουέλα, Αυστρία (μαζί με την Γενοκτονία των Ελλήνων και των Ασσυρίων), Βολιβία, Τσεχία, Συρία, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Βραζιλία, Βουλγαρία, Λιβύη, Λουξεμβούργο, Παραγουάη και Πορτογαλία).
Τη Γενοκτονία των Αρμενίων έχουν επίσης αναγνωρίσει τέσσερις περιοχές της Ισπανίας (Βασκονία, Καταλονία, Βαλεαρίδες Νήσοι, Ναβάρρα), η Μεγάλη Βρετανία (Σκωτία, Ουαλία και Βόρειος Ιρλανδία), καθώς και δύο Πολιτείες της Αυστραλίας (Νέα Νότια Ουαλία και Νότια Αυστραλία - μαζί με την Γενοκτονία των Ελλήνων και των Ασσυρίων). Τέλος, αναγνώριση της Γενοκτονίας υπάρχει από διεθνείς οργανισμούς όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο), το Συμβούλιο της Ευρώπης, η Κοινή Αγορά του Νότου (Mercosur) καθώς και η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών - International Association of Genocide Scholars, IAGS (μαζί με την Γενοκτονία Ελλήνων και Ασσυρίων).
Το δεύτερο γεγονός τεράστιας ιστορικής σημασίας υπήρξε η απόρριψη των Βρετανικών και Τουρκικών σχεδιασμών επίσημης διχοτόμησης της Κύπρου η οποία παρουσιάστηκε με την μορφή του «Σχεδίου Ανάν» και τέθηκε σε δύο ξεχωριστά δημοψηφίσματα πριν από είκοσι ακριβώς χρόνια, στις 24 Απριλίου 2004.
Το έκτρωμα που παρουσίασε ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών αγνοώντας τις αποφάσεις του ιδίου του Οργανισμού (όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ από το 1963 τονίζουν την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας):
Καταργούσε την αναγνωρισμένη από όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου (πλην Τουρκικής «Δημοκρατίας») Κυπριακή Δημοκρατία και δημιουργούσε μια νέα, νεφελώδη «Ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία» με πλήθος από σκόπιμες ασάφειες,
Νομιμοποιούσε την Τουρκική εισβολή και κατοχή του 37% του Κυπριακού εδάφους με μόνιμη και διαχρονική απειλή για το υπόλοιπο,
Επαναβεβαίωνε την Βρετανική κυριαρχία στα Κυπριακά εδάφη των Βρετανικών βάσεων (το «ζητούμενο» για τους Βρετανούς για το οποίο έβαλαν τους Τούρκους μέσα στην Κύπρο, παρά την ρητή παραίτηση τους από κάθε δικαίωμα επί της νήσου με την Συνθήκη της Λωζάνης του 1923),
Αναγνώριζε στο 18% των Κυπρίων μουσουλμάνων δικαίωμα συμμετοχής στο μελλοντικό κοινοβούλιο με ποσοστό… 50%!
Επέβαλε περιορισμούς στην ελευθερία κυκλοφορίας και εγκατάστασης προκειμένου το νέο κράτος να γίνει «διζωνικό»,
Επέβαλε υποχρεωτική εναλλαγή προέδρων του νέου κράτους από Ελληνοκύπριο και Κύπριο μουσουλμάνο ανά θητεία. Δηλαδή το νέο κράτος θα είχε μια θητεία για πρόεδρο του νέου κράτους από το 82% του Κυπριακού πληθυσμού και ένα πρόεδρο του νέου κράτους από το 18% του Κυπριακού πληθυσμού, υποχρεωτικά!
Όπως ήταν φυσικό, το έκτρωμα αυτό απορρίφθηκε από τους ελληνοκυπρίους με το συντριπτικό ποσοστό του 76% και εγκρίθηκε από τους Κύπριους μουσουλμάνους με Βρετανικό και Τουρκικό πιστόλι (των στρατευμάτων κατοχής) στον κρόταφο και ποσοστό 65%.
Ο τότε πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσος Παπαδόπουλος που άντεξε στις αφόρητες πιέσεις και απειλές των Βρετανών και των Τούρκων, στο ιστορικό του διάγγελμα προς τον Κυπριακό λαό πριν από το δημοψήφισμα, αναφέρει χαρακτηριστικά: «...Παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω «κοινότητα» χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα...».
Το παραμύθι της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) που επινόησαν από το έτος 1956 οι Βρετανοί σε αγαστή συνεργασία με τους Τούρκους και παπαγαλίζουν ακόμα Έλληνες και Κύπριοι πολιτικοί, δεν κατάφεραν ακόμα να το επιβάλλουν στους Κύπριους πολίτες, αποσπώντας την «έγκριση» τους.
Το παραμύθι της ΔΔΟ επί πλέον των παραπάνω απαράδεκτων «ρυθμίσεων» του «Σχεδίου Ανάν», παραπλανεί επαίσχυντα τους πολίτες πως η Κύπρος δήθεν «ενώνεται» σε ένα Ομοσπονδιακό Κράτος, ενώ στην πράξη διχοτομείται, αγνοείται προκλητικά το Κοινοτικό Κεκτημένο, επιβάλλεται απαράδεκτος για τον 21ο αιώνα ρατσιστικός διαχωρισμός Κυπρίων πολιτών μέσα σε Ευρωπαϊκό έδαφος και δημιουργείται ένα απίστευτο και πρωτοφανές «κράτος» με 3 διαφορετικές Κυβερνήσεις, 4 Βουλές, 3 Δημόσιες Υπηρεσίες, 3 Δικαστικές εξουσίες, 3 Αστυνομίες, 3 Κυριαρχίες και 3 ιθαγένειες!
Επί πλέον, νομιμοποιεί την αλλοίωση του Κυπριακού πληθυσμού με την αθρόα αποστολή Τούρκων εποίκων στα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας, με στόχο την σταδιακή «ισλαμοποίηση» του νησιού και αποδέχεται ντε φάκτο την χρησιμοποίηση εδαφών της κατεχόμενης Κύπρου σαν κέντρα αποθήκευσης και διακίνησης κάθε μορφής σκληρών ναρκωτικών και σαν παράδεισο παράνομου τζόγου, ξεπλύματος μαύρου χρήματος και κάθε είδους παρανομίας σε αγαστή συνεργασία με την τουρκική πολιτική και «επιχειρησιακή» μαφία.
Συμπεράσματα: Και στα δύο γεγονότα που μνημονεύονται στις 24 Απριλίου κάθε χρόνου, οι πραγματικοί «δράστες» παραμένουν ακριβώς οι ίδιοι: Είναι οι εκ Μογγολίας Τούρκοι, με πολύ πλούσια ιστορία γενοκτονιών, σφαγών, βίας και απληστίας για πλιάτσικο. Οι διάδοχοι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας οι οποίοι όχι μόνο δεν αποδέχονται τα εγκλήματα της, όχι μόνο «οικειοποιούνται» τα μεγαλεία της, αλλά επαναλαμβάνουν συνεχώς και τα πιο ειδεχθή εγκλήματα της!
Επί πλέον, επιβάλλουν με βία και αίμα την πιο ακραία τουρκοποίηση των λαών της Μικράς Ασίας, οι οποίοι ακόμα και σήμερα, μετά από τόσους αιώνες διώξεων και υποχρεωτικής «τουρκοποίησης», εξακολουθούν να αποτελούν την πλειοψηφία της σημερινής «Τουρκικής Δημοκρατίας» (Κούρδοι, Αλεβίτες, Κρυπτοχριστιανοί και δεκάδες άλλες διαφορετικές εθνότητες). Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τους εκ Μογγολίας Τούρκους, οι οποίοι όμως παραμένουν το ίδιο επικίνδυνοι όσο και πολλούς αιώνες νωρίτερα...
***
* Λεωνίδας Κουμάκης: Νομικός, Συγγραφέας, Αρθρογράφος-Αναλυτής, μέλος του International Hellenic Association. Το αυτοβιογραφικό, διαχρονικό βιβλίο του «Το Θαύμα-Μια πραγματική ιστορία», το οποίο αναφέρεται στην μεθοδική εξολόθρευση του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης από το τουρκικό κράτος, υπάρχει εντελώς δωρεάν στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη του ΙΗΑ, τόσο στην Ελληνική όσο και στην Αγγλική γλώσσα. Στις 29/1/2024 στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη του ΙΗΑ προστέθηκε και το βιβλίο «ΕΡΝΤΟΓΑΝΙΣΤΑΝ» το οποίο βοηθάει στην καλύτερη κατανόηση της σημερινής Τουρκίας και το οποίο είναι επίσης διαθέσιμο εντελώς δωρεάν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου