FILE PHOTO: Πλοία με ανθρωπιστική βοήθεια για τους Παλαιστίνιους της Γάζας ξεκινούν από τη Λάρνακα. Φωτογραφία Cyprus MFA, @CyprusMFA
Ο Ίβο Ντάαλντερ, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ και παρουσιαστής του εβδομαδιαίου podcast “World Review with Ivo Daalder,” σχολίασε σήμερα στο Politico την ανάγκη να αναθεωρήσουν οι ΗΠΑ την αντίληψή τους για την Κύπρο και να αρχίσουν να την βλέπουν περισσότερο ως λύση παρά ως πρόβλημα.
Ο Αμερικανός διπλωμάτης υποστηρίζει ότι η Κύπρος, παρά το γεγονός ότι είναι διαιρεμένη για 50 χρόνια και αποτελεί πηγή σύγκρουσης μεταξύ δύο σημαντικών συμμάχων των ΗΠΑ, της Ελλάδας και της Τουρκίας, έχει πολλά να προσφέρει.
Το νησί, αναφέρει, ως μέλος της ΕΕ από το 2004, αποτελεί μια όαση σταθερότητας σε μια ολοένα και πιο ταραχώδη περιοχή, παρέχοντας μια δίοδο για πολιτική, οικονομική, ανθρωπιστική και στρατιωτική επιρροή στη διασταύρωση της Ευρώπης με τη Μέση Ανατολή. Αυτό αποδείχθηκε πρόσφατα όταν, κατά τη διάρκεια της κρίσης μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς τον Οκτώβριο, η Κύπρος έπαιξε καταλυτικό ρόλο στον σχεδιασμό της πιθανής εκκένωσης Αμερικανών και άλλων δυτικών πολιτών από το Ισραήλ, τον Λίβανο και άλλες περιοχές.
Αμάλθεια
Επιπλέον, λίγες μέρες μετά την έναρξη της επίθεσης του Ισραήλ στη Γάζα, σημειώνει ο Ντάαλντερ, ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης εισηγήθηκε να ανοίξει έναν ανθρωπιστικό διάδρομο. Το Ισραήλ δέχθηκε την πρόταση και βοήθησε στη δημιουργία εγκαταστάσεων επιθεώρησης για να διασφαλίσει ότι οποιαδήποτε βοήθεια αποστέλλεται από το νησί δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς από τη Χαμάς ή άλλες δυνάμεις.
«Αρχικά», σημειώνει, «η διεθνής κοινότητα, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Ευρώπης και των αραβικών χωρών, προτιμούσε τη χρήση καθιερωμένων διαδρομών από την Αίγυπτο και το Ισραήλ, ώστε η βοήθεια να μπορεί να παραδοθεί πιο γρήγορα και αποτελεσματικά. Ωστόσο, αυτό άλλαξε, όταν η απελπιστική κατάσταση στη Γάζα οδήγησε σε αναζήτηση εναλλακτικών τρόπων για την παροχή τροφίμων και φαρμάκων στα δύο εκατομμύρια ανθρώπων που έχουν παγιδευτεί σε αυτόν τον σκληρό πόλεμο».
Το αποτέλεσμα είναι ένας ανθρωπιστικός διάδρομος, όπου τα αγαθά που επιθεωρούνται στην Κύπρο αποστέλλονται πλέον σε μια πρόχειρη προβλήτα στη Γάζα, η οποία κατασκευάστηκε από τον αμερικανικό στρατό, και στο ισραηλινό λιμάνι της Ασκελόν. Στη συνέχεια, τα αγαθά μεταφέρονται στη Γάζα χωρίς επιπλέον ελέγχους, με τις ΗΠΑ και τον γαλλικό στρατό να συντονίζουν τις αποστολές από την Κύπρο.
Σχέσεις με Ρωσία
«Αλλά η αξία της Κύπρου δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό», γράφει ο Ντάαλντερ. «Παρά το γεγονός ότι είναι διαιρεμένη, η χώρα έχει εργαστεί σκληρά για να μεταρρυθμίσει το διαβόητο τραπεζικό της σύστημα και να καταστεί πηγή οικονομικής σταθερότητας και ανάπτυξης μετά την οικονομική κρίση του 2012-2013».
Παράλληλα τονίζει ότι η Λευκωσία έχει τερματίσει τη στενή της σχέση της με τη Μόσχα και «στρέφεται αποφασιστικά προς τη Δύση, ιδιαίτερα προς τις Ηνωμένες Πολιτείες».
Στρατιωτική συνεργασία, προοπτική ένταξης στο ΝΑΤΟ
Ο συγγραφέας του άρθρου σημειώνει ότι η Κύπρος επιδιώκει ισχυρότερους στρατιωτικούς και στρατηγικούς δεσμούς με την Ουάσιγκτον, και παρόλο που δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ και η προοπτική ένταξής της είναι αβέβαιη λόγω της πιθανής τουρκικής αντίθεσης, οι ΗΠΑ έχουν αρχίσει να ανταποκρίνονται θετικά.
«Υπάρχουν πολλά ακόμη που μπορούν να γίνουν για να ενισχυθεί η συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας, ειδικά τώρα που οι ΗΠΑ έχουν συνειδητοποιήσει την στρατηγική αξία του νησιού για στρατιωτικές και ανθρωπιστικές επιχειρήσεις. Η Κύπρος, επίσης, είναι πρόθυμη να εκσυγχρονίσει τον στρατό της, κάτι που θα διευκόλυνε τη μεταφορά του μεγάλου αποθέματος ρωσικών πυροβόλων όπλων, ρουκετών και συστημάτων αεράμυνας στην Ουκρανία. Ωστόσο, η πρόσβαση της Κύπρου στην αμερικανική αγορά άμυνας είναι επί του παρόντος αποκλεισμένη, καθώς η άρση του εμπάργκο όπλων ισχύει μόνο για ένα έτος και υπόκειται σε ανανέωση».
Ο Ντάαλντερ τονίζει ότι μια γεωστρατηγική συνεργασία με τη Λευκωσία θα μπορούσε να προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα στην Ουάσιγκτον. Θα βασιζόταν, όπως υποστηρίζει στις ισχυρές σχέσεις της Κύπρου με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τους Παλαιστίνιους, συμβάλλοντας σε μια μακροπρόθεσμη λύση για τον πόλεμο στη Γάζα. Θα αντιτάσσονταν, επίσης, στις προσπάθειες της Ρωσίας και της Κίνας να επεκτείνουν την στρατηγική τους επιρροή στην Ανατολική Μεσόγειο, ενισχύοντας παράλληλα τους ενεργειακούς δεσμούς με την Ελλάδα, το Ισραήλ και την Αίγυπτο.
«Επιπρόσθετα», γράφει, «μια ισχυρή συνεργασία ΗΠΑ-Κύπρου θα μπορούσε να οικοδομήσει εμπιστοσύνη μεταξύ των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, και ενδεχομένως να πείσει την Άγκυρα ότι μετά από 50 χρόνια έχει έρθει η ώρα να βρεθεί μια δίκαιη διπλωματική λύση στο Κυπριακό ζήτημα. Μια ισχυρή συνεργασία ΗΠΑ-Κύπρου μπορεί να είναι το κλειδί για την μετατροπή του Κυπριακού προβλήματος σε Κυπριακή λύση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου