Μιχάλης Ιγνατίου
Ξεκινώ με την θέση ότι η πραγματική βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων -εάν ποτέ συμβεί- σίγουρα θα βοηθήσει και τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού.
Περί αυτού δεν πρέπει να έχουμε αμφιβολία. Δεν συζητάμε για τη λύση αυτή καθ’ αυτή, διότι γνωρίζουμε την αμετακίνητη πλέον θέση της Τουρκίας για τη διχοτομική λύση των δύο κρατών.
Εννοώ κάτι άλλο… Ότι όσο διαρκεί αυτό το περίεργο «ειδύλλιο» της Αθήνας με την Άγκυρα, ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας μπορεί να σηκώσει το τηλέφωνο -όπως έκανε τις προάλλες- και να μιλήσει με τον Χακάν Φιντάν, τον περίεργο πρώην αρχικατάσκοπο της Τουρκίας και να του ζητήσει, ας πούμε, να του κάνει τη χάρη να στείλει στη Νέα Υόρκη τον κατοχικό ηγέτη, Ερσίν Τατάρ. Θα ρωτήσετε, και τι σημαίνει αυτό; Και θα έχετε δίκιο; Φαίνεται ότι έγιναν και άλλα πολλά μεταξύ του κ. Γεραπετρίτη και του Τούρκου ομολόγου του μέχρι να οριστεί και να πραγματοποιηθεί το «άτυπο δείπνο» στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών.
Ακούσαμε κατηγορίες ότι οι δύο υπουργοί συζήτησαν και οι Τούρκοι προσπάθησαν να επιβάλουν την τετραμερή συνάντηση χωρίς τη συμμετοχή της Βρετανίας, την οποία περιέργως οι Τούρκοι … απορρίπτουν εσχάτως ως δήθεν «φιλελληνική χώρα»!!! Τι άλλο θα ακούσουμε. Θα γυρίσει ο κόσμος ανάποδα.
Η τετραμερής, όποιος και αν την σκέφτηκε, είναι μία βλακεία και μισή, και η Αθήνα όταν υπογείως προσπαθεί να της την επιβάλει η Άγκυρα, πρέπει να απαντά με ισχυρότατο τρόπο. Δεν γνωρίζω τι θα βγει από αυτή τη νέα «προσπάθεια» του άβουλου Αντόνιο Γκουτέρες, που ξεκίνησε λόγω της επιμονής του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αλλά πως θα φτάσουμε σε μία «δίκαιη και βιώσιμη λύση», όταν οι όποιες κουβέντες γίνονται για την φιλοτουρκική Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ). Ειλικρινά (τώρα) ερωτώ: Πιστεύουν πραγματικά οι πολιτικοί ταγοί του τόπου, ότι θα δεχθούν οι πολίτες να ελέγχονται από την Τουρκία; Διότι αυτό προβλέπει η ΔΔΟ.
Παρά τα τεκταινόμενα στο Κυπριακό, λοιπόν, όπου η Τουρκία σταματά κάθε πραγματική προσπάθεια για να επιλυθεί το πρόβλημα, την ίδια στιγμή, επικρατεί στο Αιγαίο μία ηρεμία εδώ και αρκετό καιρό, χωρίς όμως η κατοχική δύναμη να έχει αλλάξει τις απαράδεκτες θέσεις της, που προσβάλουν την ελληνική κυριαρχία.
Αυτό της δίνει την ευκαιρία να παρουσιάζεται στις κρίσιμες πρωτεύουσες, στην Ουάσιγκτον, στις διεφθαρμένες Βρυξέλλες, στο Βερολίνο και αλλού ότι δεν απειλεί την Ελλάδα, και γι’ αυτό το λόγο, πρέπει να της δώσουν τα F-16, τα F-35, τα Eurofighters και άλλο πολεμικό υλικό.
Ταυτόχρονα, επιδιώκει να θέσει (και να αφήσει) στο «τραπέζι» με την Ελλάδα όλες τις παράνομες αξιώσεις της. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός και ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας, συμφώνησαν να αναλάβουν οι υπουργοί Εξωτερικών αυτή τη συζήτηση. Δεν γνωρίζω τι αναμένει η Αθήνα από αυτό το διάλογο για τα συγκεκριμένα θέματα του Αιγαίου και της Θράκης, αλλά για να είμαστε ειλικρινείς δεν εντοπίζουμε πουθενά την παραμικρή υποχώρηση από την Άγκυρα.
Άρα -και μιλώντας υποθετικά- οι Τούρκοι θα πιστεύουν ότι θα υποχωρήσει η Ελλάδα. Λάθος τους. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι δεν θα υποχωρήσει από τις ελληνικές θέσεις που είναι γνωστές σε όλους. Οπότε; Δεν πρόκειται να βγάλει πουθενά η κουβέντα, πέραν της διαπίστωσης ότι συμφωνούν ότι διαφωνούν.
Γιατί πρέπει να γίνει ειδική συζήτηση για το θέμα; Απλά για να επιβεβαιωθεί το αδιέξοδο; Αν είναι γι’ αυτό, υποθέτω ότι υπάρχει κάποιο σχέδιο για το μετά. Διότι μοιραία η Ελλάδα και η Τουρκία θα οδηγηθούν στην πρότερα κατάσταση, πριν από τους σεισμούς, όταν η τουρκική Πολεμική Αεροπορία είχε κάνει «σουρωτήρι» το Αιγαίο, αμφισβητώντας και την κυριότητα εκατοντάδων ελληνικών νησιών και βραχονησίδων.
Καλός ο διάλογος, αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν βλέπω διάθεση για καμία υποχώρηση -και εμάς βασικά μας ενδιαφέρει η στάση της Αθήνας, η οποία σύμφωνα με τον Πρωθυπουργό, είναι ανυποχώρητη. Αυτό που προσωπικά με ενοχλεί είναι ότι στο πλαίσιο των «ήρεμων νερών» η Τουρκία κάνει τη δουλειά της. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πως παρουσιάζουν το θέμα των «καλών σχέσεων» οι λομπίστες της Τουρκίας στο Κογκρέσο. Για όλα ευθύνονται οι κακοί Ελληνοκύπριοι, «εμείς με τους Έλληνες θα τα βρούμε στο Αιγαίο και θα επικρατήσει η μόνιμη ειρήνη». Και αυτό είναι ένα καραμπινάτο ψέμα.
Δεν θα εκπλαγώ, λοιπόν, εάν ακυρωθούν οι αμερικανικές κυρώσεις εναντίον της Άγκυρας για να ανοίξει ο δρόμος για την πώληση και των αμερικανικών F-35. Και μετά; Τρέξτε ποδαράκια μου… Αλλά δεν υπάρχει άλλος Ρόμπερτ Μενέντεζ που έσωζε μονίμως την Ελλάδα και την Κύπρο. Απλά το καταθέτω…
Ο Νίκος Χριστοδουλίδης, λοιπόν, έφυγε ικανοποιημένος από τη Νέα Υόρκη για τις εξελίξεις, τη νέα συνάντηση του με τον κατοχικό ηγέτη για τα οδοφράγματα και την διευρυμένη σύναξη με τη συμμετοχή αντιπροσώπων των εγγυητριών δυνάμεων. Η Λευκωσία πρέπει να το απαιτήσει: Η εκπροσώπηση ναι είναι ίδια και απαράλλακτη και για τις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις.
Η συνέχιση των άτυπων συναντήσεων δεν γνωρίζουμε που θα οδηγήσουν. Αλλά, θαρρώ, πως πενήντα χρόνια από την τουρκική εισβολή, θα έπρεπε να έχει ήδη αποφασιστεί ότι η πολιτική που ακολούθησαν όλες, μα όλες οι κυβερνήσεις από την τουρκική εισβολή μέχρι σήμερα, ήταν και παραμένει καταστρεπτική. Μακάρι να του βγει του σημερινού Προέδρου της Κύπρου, το σχέδιο που υλοποιεί, για το καλό όλων των πολιτών της Κύπρου…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Παρακολούθησα τον πόλεμο του ευρωβουλευτή Φειδία Παναγιώτου με τον μέντορα του, Χριστόφορο Τορναρίτη και παραδέχομαι δημόσια ότι έφριξα. Τα έχω δει όλα στη δημοσιογραφική μου πορεία. Εκτός από αυτό το απίστευτο θέαμα που παρακολούθησα, είτε διαβάζοντας κείμενα, είτε βλέποντας πάρα πολλά βίντεο των δύο πρώην φίλων και νυν «θανάσιμων» εχθρών. Δημοσιεύματα και βίντεο όταν συνεργάζονταν και μετά που ο κ. Τορναρίτης ανακάλυψε -όπως και πολλοί εξ ημών- ότι ο εν λόγω νεαρός θα αποδειχθεί η μεγαλύτερη «πολιτική απάτη» στην ιστορία της Κύπρου.
Εκτός, εάν είναι ένας μικρός Άινσταϊν που κατάφερε να εξαπατήσει με την …εξυπνάδα του χιλιάδες ψηφοφόρους, επιχειρηματίες και δημοσιογράφους, που τον στήριξαν νομίζοντας ότι μέσω αυτού θα τιμωρηθεί το αμαρτωλό και διεφθαρμένο πολιτικό και οικονομικό σύστημα (πέραν μερικών λαμπρών εξαιρέσεων). Φοβάμαι, πως μέσω του νυν ευρωβουλευτή, το σύστημα τιμώρησε εμάς.
Επειδή μιλούμε και γράφουμε μόνο πολιτικά -και το τονίζω- δηλαδή δεν είναι θέμα κάποιας πληροφόρησης, με προβληματίζει η συμπεριφορά του εν λόγω Φειδια. Δεν μπορώ να καταλάβω πως ένα μέλος των κυπριακών ΟΥΚ, εν ώρα υπηρεσίας, κάνει διακοπές στην κατεχόμενη Κερύνεια, με σαμπάνιες και ναργιλέδες. Αυτά είναι ακριβά γούστα. Είχε τόσα χρήματα να πληρώνει, αναρωτήθηκε ο αναγνώστης που με «ξύπνησε». Είναι ένα σοβαρότατο ερώτημα.
Πάμε παρακάτω… Εκλέγεται στο Ευρωκοινοβούλιο, αποστασιοποιείται από την κυπριακή ομάδα, τα βρίσκει με ένα Τούρκο με τον οποίο μας ανακοινώνει ότι …έμαθε την πραγματική ιστορία της Κύπρου, μετά βρίσκεται στην ποδιά των χειρότερων οπαδών του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν. Φτύνει αυτούς που έβαλαν πλάτη να τον εκλέξουν… Και άλλα πολλά. Κάτι δεν πάει καθόλου καλά… Όσον αφορά τον κ. ΧριστόφοροΤορναρίτη. Όπως έστρωσε, έτσι κοιμήθηκε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου