Ούτε η Κύπρος, ούτε η Ελλάς είναι... Συρία. Έχουμε από δεκαετίες εκμηδενίσει τα πρωταίτια των εθνικών μας καταστροφών εμφύλια πάθη. Τα «κομματικά εργοστάσια παραγωγής εμφύλιου μίσους», δόξα τω Θεώ, στερούνται καυσίμων και σαπίζουν στις «χωματερές» και στην αραχνιασμένη βιβλιογραφία
ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΟΥΝ, επιδεινώνονται και εξελίσσονται επικινδυνότερα και απειλητικότερα για το κυπριακό και για το ελλα-δικό μας κράτος, οι και πολεμικά ρέουσες συνθήκες στην εγγύτερη γειτονιά μας, με την θριαμβευτική προέλαση του τουρκικού Νεο-Οθωμανισμού στα εδάφη και στο νέο τουρκοφόρο καθεστώς της Συρίας.
Επί του εδάφους, επί των ελεγχόμενων πληθυσμών και επί των διεθνών σχέσεων της παγκόσμιας σκακιέρας αποβαίνει καθοριστικότερα αναβαθμισμένος και αυξημένης ισχύος ο ρόλος του τουρκικού ιμπεριαλισμού. Διακηρυγμένο και αμετάθετα μεθοδευόμενο επεκτατικό στόχο του οποίου, αποτελούν και η Κύπρος και η Ελλάς.
ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑΝ, αυξήθηκαν αλματωδώς οι ανάγκες των Ελλήνων. Ζωτικής σημασίας κατεπείγουσες ανάγκες για ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΗ Αμυντική Θωράκιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδος, εξ αιτίας της συντριπτικής προέλασης του τουρκικού Νεο-Οθωμανισμού στην Συρία.
- Και του αυξημένου τουρκικού ελέγχου και της ποδηγέτησης επί των συριακών - όπου κι αν βρίσκονται διασκορπισμένοι - πληθυσμών που πέτυχε, επεκτατικότερη διαρκώς, ενόπλως, μισθοφορικώς, εξοπλιστικώς, χρηματοδοτικώς, καθοδηγητικώς, ισλαμο-φανατικώς και διπλωματικώς, η Τουρκία τού επί 22ετίαν ήδη μονοκράτορα Ερντογάν.
Ούτε η Κύπρος, ούτε η Ελλάς είναι... Συρία. Έχουμε από δεκαετίες εκμηδενίσει τα πρωταίτια των εθνικών μας καταστροφών εμφύλια πάθη. Τα «κομματικά εργοστάσια παραγωγής εμφύλιου μίσους», δόξα τω Θεώ, στερούνται καυσίμων και σαπίζουν στις «χωματερές» και στην αραχνιασμένη βιβλιογραφία
ΕΠΟΜΕΝΩΣ: Καθίστανται κατεπείγουσας προτεραιότητας τα ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ και των εν Κύπρω κυβερνώντων για ρωμαλέα ταχύτατη ενίσχυση,
(α) της Ένοπλης Αποτρεπτικής Ισχύος της Εθνικής Φρουράς,
(β) της Διπλωματικής Επιδεξιότητας & Αποτελεσματικότητας,
(γ) της Εθνικής Συνοχής του λαού και της ομογνωμίας των πολιτικών δυνάμεων σε παραμέτρους αρραγούς εσωτερικού μετώπου,
(δ) της Οικονομικής Ευρωστίας και αντοχής της κυπριακής Πολιτείας και συνειδητής, παγκοίνως απτής και ορατής, εμβάθυνσης του κράτους δικαίου για όλους τους πολίτες,
(ε) του Αγωνιστικού Αντιστασιακού Φρονήματος του λαού για απόκρουση των τουρκικών απειλών, και
(στ) της Ξάγρυπνης Επιτήρησης, παρακολούθησης και ελέγχου για την αποτροπή - παρεμπόδιση - εξάλειψη οιωνδήποτε «υπόγειων» επιχειρήσεων της Τουρκίας για δημιουργία ισλαμο-συριακών ή άλλων στρατηγικών «προγεφυρωμάτων» της, εντός των ελεύθερων περιοχών της Κύπρου.
- Πάντα ταύτα επιμόνως αναζητούντα από την κυβέρνηση των Αθηνών και από τις εν Ελλάδι πολιτικές δυνάμεις, εν αγαστή τω όντι συνεργασία, όμοια ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ του ελλα-δικού μας κράτους. Ούτως ώστε, συνδυαζόμενα εμπράκτως, να ορθώσουν πειστική προς άπαντες (φίλους και εχθρούς) την ΙΚΑΝΗ Αποτρεπτική Ισχύ αμφοτέρων των κρατών μας στις σημερινές περιστάσεις τής φλεγόμενης και διακυβευόμενης περιοχής μας. ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ πρώτο καθήκον για την κυπριακή και την ελλα-δική μας Πολιτεία αποτελεί η επίτευξη συνειδητής ομογνωμίας και η συνέργεια προς ανόρθωση φρονήματος ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ του Ελληνισμού.
- Με την σοφότερη νηφαλιότητα, οξυδέρκεια κι έμπρακτη αποφασιστικότητα.
- Αυτοπροαιρέτως παραμερίζοντας τους ανέκαθεν πρωταίτιους των εθνικών μας μειονεκτημάτων (και ολέθριων συμφορών) εγωισμούς: Προσωπικούς, κομματικούς - φατριαστικούς - εμφύλιους, της φανατικά μισαλλόδοξης ισχυρογνωμοσύνης μας και του ολιγόφρενου οπαδισμού μας.
ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ και το αύριο ΕΔΩ στην γεωγραφική μας περιοχή, στον σημερινό κόσμο, ο οποίος ήδη βρίσκεται (από Ουκρανία και Εγγύς Ανατολή) στα προεόρτια Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου, ΚΑΘΟΡΙΖΕΤΑΙ τώρα, πολύ περισσότερο πλέον, και από την εμφανώς ισχυροποιημένη, με την προέλασή της και στην Συρία, δεδηλωμένα Νεο-Οθωμανική, Τουρκία.
- Επεκτείνοντας τον έλεγχό της επί των εδαφών και επί του νέου καθεστώτος της Συρίας, η Τουρκία απέκτησε πολύ πιο σημαίνοντα ρόλο στο γίγνεσθαι, ανάμεσα στ’ άλλα κράτη της περιοχής και στις αλληλο-αντιμαχόμενες δυνάμεις που εμπλέκονται στην αιματηρώς ρέουσα πολεμική συγκυρία του Μεσανατολικού των ημερών μας.
- Αύξησε, σε πολύ πιο δεσπόζουσα θέση, τις στρατηγικές της επιδιώξεις. Γεγονός που συνεπάγεται μεγαλύτερες αφ’ ενός δυνατότητες άσκησης εκβιασμών έναντι πάντων. Και, αφ’ ετέρου, πολύ περισσότερους κινδύνους συγκρούσεων ιδίως με τους υπόλοιπους δρώντες στην περιοχή και ευρύτερα ανταγωνιστές της.
- Οι φωναχτοί τουρκικοί πανηγυρισμοί, ότι «η προέλαση από το... ώς το κόκκαλο τουρκικό Χαλέπι στη Δαμασκό αποτελεί σταθμό για την Ιερουσαλήμ», προεξοφλούν την αυξημένη πιθανότητα κλιμάκωσης της έντασης με τον Ισραήλ. Και πολλαπλασιάζουν τις δυσχέρειες «επιμερισμού μεριδίων μεταξύ φίλων» από την υψηλή κοινή σύμμαχο αμφοτέρων, την υπερδύναμη των ΗΠΑ.
- Η επικράτηση των ενορχηστρωμένων με περισσή μαεστρία από την Άγκυρα τζιχαντιστών - ισλαμιστών, στην μακροχρονίως σφαδάζουσα εμφυλίως (καίτοι υποστηριζομένη από την ρωσική υπερδύναμη και το Ιράν) Συρία, επόμενο είναι ότι μεγεθύνει κατά πολύ την αίγλη, την αυτοπεποίθηση και την επιρροή της Τουρκίας, και του συριακού επιτεύγματός της, ανάμεσα στους ισλαμικούς πληθυσμούς, προπάντων των εξτρεμιστών, των άλλων πέριξ κρατών.
- Όλως ιδιαιτέρως, όσων περιλαμβάνονται στα εκφωνούμενα από τον Ερντογάν «σύνορα της καρδιάς του». Τα οποία και προσδιορίζονται γεωγραφικώς από τον χάρτη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Λεπτομερώς περιγραφόμενα στο από το 2001, παραμονές της ανόδου των ισλαμιστών του Ερντογάν στην εξουσία, βιβλίο του «Στρατηγικού Βάθους της Τουρκίας» τού τότε επιστήθιού του μέντορα, Υπ.Εξ. και Πρωθυπουργού του, Αχμέτ Νταβούτογλου:
- Οθωμανικά κατάλοιπα. Πληθυσμοί ισλαμιστών, σε άλλες γειτονικές χώρες. Άκρως τεθλιμμένων και εκδίκηση επιζητούντων για την εξολόθρευση των ισλαμιστών της Χαμάς και της Χεζμπολάχ από τους Ισραηλινούς στην Γάζα και σε Λίβανο - Συρία.
- Εκεί και εκείνα που δεν πέτυχε το αιμοβόρο ISIS, οι μουλλάδες του Ιράν και η «Μουσουλμανική Αδελφότητα», κατέφθασε η Τουρκία για ν’ αποδείξει ότι διαθέτει τις στρατηγικές μεθόδους, την υπομονή, την επιμονή και την ΙΣΧΥ για να τα επιτύχει.
ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΑΝ παρ’ ημίν επί μισό ήδη αιώνα, εν Κύπρω και εν Ελλάδι, οι ονειροπολούσες αντιλήψεις και πολιτικές που οραματίζονται «έντιμους συμβιβασμούς» με την Τουρκία, εξευρωπαϊσμό της Τουρκίας και win-win situation με την Τουρκία «λύσεις» του Κυπριακού και των ελλαδο-τουρκικών διαφορών. Τα εξ αιτίας του ολέθριου 1974 «Ηττημένα Μυαλά» μας, εν Αθήναις και εν Λευκωσία, συνεχίζουν ακόμη να νεφελοβατούν για «ήρεμα νερά» και για... «προσφορά λουκουμιών στο ανοικτό στόμα της Τουρκίας»!
- Ανεπίδεκτοι μαθήσεως παραβλέπουν, εθελοτυφλούντες, την επαληθευόμενη εμπράκτως και ενόπλως (τώρα και στη Συρία) αταλάντευτη διαχρονικά τουρκική στρατηγική μεθόδευση.
- Η οποία έχει ρητώς και απεριφράστως και υπερηφάνως αναγάγει την τουρκική εισβολή - κατοχή του Αττίλα 1974 στην Κύπρο (και την εκ του 1956, από Νιχάτ Ερίμ και Γραφείου Ειδικού Πολέμου, σταθερή στόχευση «Επανάκτησης της Κύπρου») σε επιτυχές καθοδηγητικό ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ της τουρκικής πολιτικής για την επίτευξη των Νεο-Οθωμανικών στόχων τής Τουρκίας, παντού όπου ορίζει πλέον τα «σύνορα της καρδιάς της».
ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ επίτευγμα στην Συρία αποδεικνύει του λόγου το ασφαλές. Υποχρεώνει και εξαναγκάζει όλους τους Έλληνες να το βλέπουμε διαρκώς κατάματα. Και αμφότερες τις κυβερνήσεις μας να μεθοδεύσουν κατεπειγόντως Απόρθητα Τείχη Αντίστασης. Μπορούν.
- Ούτε η Κύπρος, ούτε η Ελλάς είναι... Συρία. Έχουμε από δεκαετίες εκμηδενίσει τα πρωταίτια των εθνικών μας καταστροφών εμφύλια πάθη. Τα «κομματικά εργοστάσια παραγωγής εμφύλιου μίσους», δόξα τω Θεώ, στερούνται καυσίμων και σαπίζουν στις «χωματερές» και στην αραχνιασμένη βιβλιογραφία.
- Ο Ελληνισμός διαθέτει δύο ισχυρά κράτη και τις ικανότητες να τα κάνει ισχυρότερα. Το χρειάζεται κατεπειγόντως...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου