του Παντελή Σαββίδη
Με αφορμή την επίσκεψη Μπάϊντεν στη Μέση Ανατολή, ο Τόμας Φρίντμαν, παλαίμαχος και πολύ γνωστός δημοσιογράφος των New York Times, κωδικοποιεί ως εξής τις επιλογές που έχει το Ισραήλ να ζήσει περισσότερο εν ειρήνη:
-Μπορούν να έχουν ένα δημοκρατικό κράτος στο Ισραήλ και τη Δυτική Όχθη, αλλά με την πάροδο του χρόνου, και με τα υψηλά ποσοστά γεννήσεων μεταξύ των Αράβων, αυτό το κράτος μπορεί να μην είναι εβραϊκό.
-Μπορούν να έχουν ένα εβραϊκό κράτος στο Ισραήλ και τη Δυτική Όχθη, αλλά αυτό δεν θα είναι δημοκρατικό.
-Ή μπορούν να έχουν ένα κράτος που είναι εβραϊκό και δημοκρατικό, αλλά αυτό το κράτος δεν μπορεί να κατέχει για πάντα τη Δυτική Όχθη.
Ο Φρίντμαν, όπως και η στήλη εδώ, προτείνουν την τρίτη λύση. Ένα εβραϊκό κράτος που δεν θα κατέχει την Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Άλλη λύση στο παλαιστινιακό δεν υπάρχει.
Μια τέτοια λύση θα βοηθήσει στην μεγάλη βελτίωση των σχέσεων του Ισραήλ με την Σαουδική Αραβία, που σημαίνει βελτίωση των σχέσεών του με τον σουνητικό αραβικό κόσμο.
Το Ισραήλ, εστιάζει, επίσης, πολύ στην αντίθεσή του με το Ιράν αλλά η αντίθεση αυτή θα μπορέσει να ελεγχθεί αν υπάρξει λύση στο Παλαιστινιακό.
Λογικά, σε μια τέτοια λύση θα πρέπει να ανταποκριθούν και οι Παλαιστίνιοι αν και σχετικές προσπάθειες στο παρελθόν τις τορπίλισαν, σε συνεργασία με ισραηλινούς που, επίσης, αντιτίθεντο.
Μια τέτοια λύση και η βελτίωση των σχέσεων Ισραήλ- Σαουδικής Αραβίας εξυπηρετεί και την Ελλάδα η οποία προσπαθεί να αναπτύξει τις δικές της συνεργασίες στη Μέση Ανατολή με όλους.
Η συνεργασία Ελλάδας- Κύπρου- Ισραήλ είναι ο πυρήνας της ανάπτυξης της ελληνικής διπλωματίας στην περιοχή, στον οποίο προστίθενται, κατά περίπτωση, η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα αλλά μια ικανή διπλωματία μπορεί να αναπτύσσει αυτές τις συνεργασίες χωρίς να έρχεται σε αντίθεση ακόμη και με το Ιράν.
Διατήρηση επαφών με το Ιράν, μπορεί να βοηθήσει και την ισραηλινή υπόθεση.
Μπορεί η ελληνική διπλωματία να διαδραματίσει έναν τέτοιο ρόλο;
Δυστυχώς, δεν είμαι αισιόδοξος, αν κρίνω απο την υπόθεση διαχείρισης της κρίσης με το ρωσικό δεξαμενόπλοιο με ιρανικό αέριο ανοικτά της Εύβοιας.
Ακόμη και η αμεσοδημοκρατική συνέλευση του καφενείου θα έδινε καλύτερη λύση στην κρίση εκείνη.
Η Ελλάδα έχει καλές σχέσεις με όλες τις χώρες της περιοχής. Και θα πρέπει να τις προωθήσει. Τις χάλασε με το Ιράν λόγω της τελευταίας κρίσης αλλά θα πρέπει να τις αποκαταστήσει.
Οι σχέσεις με την Σαουδική Αραβία είναι κομβικές, γι αυτό ας μην κάνουμε κριτική, αβρόχοις ποσί, στην παραχώρηση Patriot απο την Ελλάδα.
Οι σχέσεις είτε των ανθρώπων είτε των κρατών αναπτύσσονται στη λιγική “δίνω και παίρνω”.
Αν θέλουμε να πάρουμε, πρέπει και να δώσουμε.
Πάντως, με τα μέχρι σήμερα γνωστά απο την περιοδεία Μπάϊντεν στην περιοχή, θα πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι. Θα δούμε, όμως, στο τέλος τα αποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου